سگ های نظامی با دندان هایی از جنس تیتانیوم!

به گزارش «فردا»، وب سایت مجله امریکایی فارن پالیسی در گزارشی به چگونگی تعلیمات و عملیات‌های این سگ‌ها از بدو تولد تا شرکت آنها در عملیات ها پرداخته است.

ریکو- سگ آموزش دیده- در حالی که عینک محافظ بر چشمان خود زده است، آماده پرش از هلی کوپتر است.

با دیدن این عکس، اولین نکته‌ای که به ذهن خطور می‌کند این است که آیا سگ‌ها از ارتفاع نمی‌ترسند؟ قبل از پاسخ به این سوال بایستی گفته شود که اولین سگی که در ارتش امریکا از هواپیما به بیرون پرید، در ۱۹۶۹ و به ابتدای جنگ ویتنام باز می‌گردد. اما در مورد ترس سگ‌ها از ارتفاع دانشمندان بر این عقیده‌اند که سگ‌ها اختلاف ارتفاع را درک نمی‌کنند و حتی از آن لذت می‌برند. تصویر بالا نیز به سال ۲۰۰۹ و تمرین نیروهای نظامی مربوط می شود.

تصور خیلی از آدم‌ها بر این است که از این سگ‌های تعلیم داده شده برای بو کشیدن و یافتن افراد مخفی شده، مواد مخدر و یا مواد منفجره مورد استفاده قرار می گیرند. اما این سگ‌ها طوری تعلیم می‌بینند که علاوه بر این امور توانایی مبارزه نیز داشته باشند. بنابراین یکی از قوانین میان سگ و تعلیم دهنده بر این اساس است که اگر کسی به سگ شلیک کرد، فرد بایستی در مقام انتقام فرد شلیک کننده را بکشد و بالعکس.

در خصوص دندان‌های تیتانیوم این سگ‌ها بایستی عنوان کرد که، با توجه به اینکه در حین تعلیمات و یا به هنگام نبرد، برخی از سگ‌ها دندان‌های خود را از دست می‌دهند، تعلیم دهندگان آن‌ها را نزد پزشکان مخصوص سگ‌ها برده و دندان‌های تیتانیوم برای آن‌ها قالب گیری می‌شود.

آیا مرکز خاصی برای پرورش این سگ ها وجود دارد؟ باید گفت بله. از سال ۱۹۴۲ که برای اولین بار سگ‌ها وارد ارتش امریکا شدند، سگ‌ها بیشتر از سوی صاحبان آن‌ها به ارتش اعطا می‌شد. اما این روز‌ها با توجه به نیاز روزافزون این سگ‌ها در بخش‌های مختلف، مرکزی در یکی از پایگاه‌های نیروی هوایی-لکلند- واقع در ایالت تگزاس ایجاد شده و به این امر می‌پردازد. این مرکز موظف است سالانه ۱۰۰ سگ از نژادهای خوب را برای خدمت در ارتش تحویل آموزش دهندگان دهد.

سگ‌های این مرکز از بدو تولد به تعلیم مشغول می‌شوند. سگ‌های تازه متولد شده از روز سوم تولد به آموزش و تعلیم مشغول می‌شوند. در روز سوم تولد، یکی از متخصصان حیوانات، این سگ‌ها را کنترل می‌کند و توانایی انعطاف پذیری آن‌ها را امتحان می‌کند و توله سگ‌های مناسب را برای این امور انتخاب می‌کند.

این سگ‌ها دوران بازنشستگی نیز برای خود دارند. برای مثال سگ‌هایی که در حین حمله دچار سانحه می‌شوند و یا اینکه آسیب می‌بینند، به سرعت جایگزینی برای آن‌ها انتخاب می‌شود و جای آن‌ها را می‌گیرد.

البته باید این را در نظر داشت که‌‌ همان گونه که در موفقیت فردی، معمولا شخص یا اشخاصی دخیل هستند، در موفقیت و تعلیم یک سگ نیز بیشترین زحمت را تعلیم دهنده و مربی سگ بر عهده دارد.