۱۰ نابینایی که جهان را تغییر دادند

قانون: نابینایی فقدان کامل درک نور است. بیشتر مردم اعتقاد دارند که ما با چشمانمان می‌بینیم با این حال، حقیقت این است که این مغز ماست که آنچه فکر می‌کنیم می‌بینیم را درک می‌کند. افراد مشهور نابینا در بسیاری از حوزه‌ها جهان را تغییر داده و حتی شکل داده‌اند، در بخش‌هایی چون موسیقی، سیاست، علم، هنر و ورزش. آن‌ها موفق شدند چرا که اجازه ندادند تا عدم درک خارجی نور، نور درونی آن‌ها را خاموش کند. این‌ها افرادی هستند که جهان با استعداد و شجاعت آن‌ها، روشن شده است: هلن کلر (۲۷ ژوئن ۱۸۸۰- یکم ژوئن ۱۹۶۸) نویسنده‌، فعال اجتماعی و مدرس امریکایی نخستین فرد کر ولالی بود که در دانشگاه تحصیل کرد. او یک مدافع خستگی‌ناپذیر حقوق افراد معلول بود. استیو وندر (تولد: ۱۳ می‌۱۹۵۰ میلادی) خواننده، ترانه‌سرا، تهیه‌کننده آمریکایی است. فهرستی نابینایان مشهور جهان بدون نام وی کامل نخواهد شد. وندر ترانه‌های بسیاری در حمایت از گروه‌های حقوق بشری و مبارزه بدون خشونت سروده است. ری چارلز (۲۳ سپتامبر ۱۹۳۰- دهم ژوئن ۲۰۰۴) نوازنده پیانو و موسیقدان امریکایی از خوانندگان سبک‌های جاز و ریتم و بلوز بود. او از پیشگامان موسیقی سول و پیانو بود که به شکل‌دهی صدای ریتم و بلوز پرداخت. چارلز را «تن‌ها نابغه واقعی در این حرفه» می‌نامیدند. کلود مونته (۱۴ نوامبر ۱۸۴۰- پنجم دسامبر ۱۹۲۶) بنیانگذار نقاشی امپرسیونیست فرانسوی بود. تا سال ۱۹۰۷ همچنان مشهور بود اما کم‌کم مشکلات جدی‌اش آغاز شد و بینایی‌اش را از دست داد. حتی در شرایطی که وضعیت بینایی کلود روز به روز بد‌تر می‌شد، او هیچ‌گاه از نقاشی کردن دست نکشید. کلود مونت در پایان زندگی‌اش و در حالی که کاملا نابینا شده بود، یکی از مشهور‌ترین آثار خود با عنوان «نیلوفرهای آبی» را نقاشی کرد. آندری بوچلی (تولد: ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸) در ۱۲ سالگی در یک تصادف در جریان بازی فوتبال نابینا شد. وی با وجود تسلط به پیانو، فلوت و ساکسیفون در مدرسه نابینایان ادامه تحصیل داد و دکترای حقوق دریافت کرد. بوچلی با ایتالیایی خواننده‌های مشهور اپرا چون پاواروتی نیز همکاری داشته است. فرانکلین دلانو روزولت (سی‌ام ژانویه ۱۸۸۲-‌ دوازدهم آوریل ۱۹۴۵) سی‌ودومین رئیس‌جمهوری ایالات متحده امریکا بود. روزولت معلولیت‌های متعددی از جمله اختلال در بینایی داشت. وی یکی از محبوب‌ترین روسای‌جمهوری تاریخ امریکا بود. توماس گور (دهم دسمابر ۱۸۷۰- شانزدهم مارس ۱۹۴۹) توماس گور سیاستمدار دموکرات امریکایی بود. وی در کودکی نابینا شد ولی هرگز از رویای خود برای سناتور شدن دست نکشید. در سال ۱۹۰۷ میلادی، او یکی از دو سناتور ایالت اوکلوهاما بود و دو بار دیگر نیز به این سمت انتخاب شد. هریت توبمن (۱۸۲۰- ۲۱ مارس ۱۹۱۳) در جوانی یک برده بود که به کانادا گریخته بود ولی به امریکاا بازگشت، جایی که به کمک صد‌ها برده سیاه‌پوست شتافت. او در جریان مبارزات برابری حقوق سیاهان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد، جراحتی که منجر به اختلال شدید بینایی وی شد. گفته شده که این مسئله نیز نتوانست توبمن را از مبارزه برای آزادی همنوعانش بازدارد. لوئیس بریل (چهارم ژانویه ۱۸۰۹- ششم ژانویه ۱۸۵۲) در سن سه سالگی چشم چپش به‌طور تصادفی با یکی از ابزار کارگاه آهنگری پدرش آسیب دید که باعث نابینایی این چشم شد و به علت نفوذ عفونت به چشم راستش در سن ۴ سالگی بینایی خود را کاملا از دست داد. او خالف خط بریل است، روشی که افراد نابینا می‌توانند از طریق آن بنویسند و بخوانند. مارلا رانیان (تولد: چهارم ژانویه ۱۹۶۹) دونده امریکایی دو ماراتن است که نابینا است. او تاکنون سه بار قهرمان ملی دو پنج هزار متر زنان شده است. او نخستین ورزشکار نابینایی است که به‌طور رسمی در مسابقات المپیک شرکت کرده است.