آن چهل و چهارمین رئیس جمهور یو اس آ … آن که خودش را حساب می کرد همه کاره دنیا!

سرویس خواندنی های «فردا»: مطلب پیش روی از سری مطالب ستون ویژه "تذکرة الرجال " فردا است. "رفیق بی کلک" و "پ.خالتور" نویسندگان این بخش هستند که با نگاهی متفاوت و طنزگونه به بررسی احوالات چهره های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و .. می پردازند. در این مطلب « رفیق بی کلک» به سراغ «باراک اوباما»رفته‌ است.

آن عضو حزب دمکرات ایالات متحده ی آمریکا، آن که در فشار آوردن به برخی کشور ها بود همیشه پا! آن چهل و چهارمین رئیس جمهور یو اس آ، آن که خودش را حساب می کرد ناجی و همه کاره ی دنیا! آن که در ظاهر مخالف بود با لشکر کشی و جنگ، آن که گنجشک را قالب می کرد به جای قناری با حربه ی رنگ! آن که جایزه صلح نوبل را تحویل گرفت با افتخار، آن که بسیاری از سیاست هایش دیده اند آزار! آن وکیل حقوق مدنی و علاقه مند به امور سیاسی، آن که پول جمع کرد برای مبارزات انتخاباتی اش اساسی! آن که می گفت هر که با ما نیست هست بر ما، مولای آنها، پرزیدنت باراک حسین اوباما! قلت عداوته با خلق الله!! انشاالله!

از دوران کودکی اش نقل است که روزی او را در گوشه ای یافتند آرام. پس فهمیدند که حتما دست گلی به آب می دهد! پس دیدند که به جای دسته گل، خانه ی مورچگان بر آب می دهد، تا حالش ببرد! پس فرزند یکی از مریدان او را گفت: «یا اوباما! مگر آن کلام نورانی را از آقا معلممان نشنیدی، که به نقل از بزرگی فرموده بود، میازار موری که دانه کش است!؟» پس پاسخ داد: «آری! عجب جمله ی تکان دهنده ای بود، هنوز که هنوز است، تحت تاثیر آن کلامم!!» آنگاه بار دیگر به کار خودش ادامه داد!! پس مرید عرضه داشت: «جلل الخالق! دوباره که داری این موجودات بی زبان را آزار می دهی!» پس او را گفت: «آن جمله که تو خواندی، در مورد مورچه هایی است که با خود دانه حمل می کنند، مگر نمی بینی این ها همه دست خالی اند؟!» پس اینگونه بود که بعدها که کارش بالا گرفت، به دستور او هواپیماهای بی سرنشین آمریکا مردمان دست خالی و بی سلاح و عمدتا بی گناه را، در کسر ثانیه به دیار باقی روانه می کردند!!! بی رحم مردی که او بود!

زاده پدری از تبار کشور کنیا بود و دارای لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین‌الملل از دانشگاه کلمبیا بود و چهار سال از نوجوانی اش را در کشور جاکارتا بود و عهد برادر خواندگی اش با اسرائیل همچنان پابرجا بود و دست های مظلومان از دست او بر خدا بود و کشتی جنگی آمریکا را ناخدا بود!

نقل است که پرزیدنت اوباما از بدو تولدش از دنده چپ برخاست و از وقتی که دست راست و چپ خود را تشخیص داد، به دست چپ قلم بر دست گرفت و در حزب چپ وارد شد و دیگران را چپ چپ نگریست، جز زنش میشل را که از او بسیار حساب می برد!

جمله ای قصار از او نقل است که فرموده بود:

« اوه مای گاد! لذتی که در سوار شدن بر خر شیطان هست، در سوار شدن بر بنز آخرین سیستم نیست!» و اینگونه بود که آنقدر بر خر شیطان سوار شد، که خودش هم شیطان شد و لقب شیطان بزرگ را یدک می کشید!

نقل است که بسیار انسان معتقدی بود و مناجات هایش به مناجات موسی و شبان تنه و حتی تکل از پشت می زد! از آن جمله این دعا از او نقل است که: «خدايا به من عشقی بده تا بتوانم مردم دنیا را دوست بدارم! و صبری جمیل بده، تا بتوانم تحملشان كنم! اما قدرت نده، كه مي زنم له و لوردشان مي كنم!»

آورده اند که او را پرسیدند: «آیا خدا را می شناسی؟!!» پس پاسخ داد: « وقتی رفت و آمدی نباشد از کجا طرف را بشناسم ! »

نقل است که عده ای از مخالفان بر پشت کاخ سفید جمع شده بودند و بر علیه او شعار می دادند که باید استعفا کنی و جبه ریاست از تن به در کنی و …

پس چون همهمه جماعت را شنید، چرتش پرید و از مشاورش پرسید: «اینها چه می گویند سر ظهری که خواب مان را آشفته کردند؟!» پس مشاور پاسخ داد: «چیز مهمی نیست قربان! می گویند آقای اوباما، خداحافظ!» پس فرمود: «مگر مردم قرار است، جایی بروند؟!!»

رفیق ِ بی کلک