گناهکاران خطرناکی که در عصر تکنولوژی ادعای پیامبری کردند!+عکس

کد خبر: 212623

ویژگی مشترک دیگر در شخص‌محور بودن این عرفان‌هاست. «ساتیا سای بابا»، «باگوان شری راجنیش اوشو»، «پال توئیچل» و «آنتوان لوی» همگی انسان‌های عادی هستند که مدعی طریقت جدیدی شده‌اند و آموزه‌های خود را در قالب کتاب، سخنرانی و نامه ارائه کرده‌اند. البته می‌توان گفت این افراد انسان‌های چندان عادی هم نبوده‌اند و بسیاری از آن‌ها در دوران زندگی مورد اتهام‌های مثل دروغ‌گویی، تجاوز و قتل شده‌اند که در مورد برخی از آنها نیز این اتهام‌ها به اثبات رسیده است.

گناهکاران خطرناکی که در عصر تکنولوژی ادعای پیامبری کردند!+عکس
سرویس فرهنگی «فردا»: رواج تکنولوژی و ایدئولوژی‌های انسان‌محور در قرن بیستم ناامیدی فراگیری را در غرب ایجاد کرد. این ناامیدی سرمنشا ظهور مذاهب، مکاتب و آیین‌های جدیدی شد که برخی از آنها هنوز هم طرفدارانی در گوشه و کنار جهان دارد. گسترش استفاده از اینترنت و باز شدن مرزهای فرهنگی منجر به ترجمه نوشته‌های این مکاتب و رواج آنها در میان جوانان ایرانی هم شده است. این مکاتب که عموما تحت عنوان «عرفان‌های نوظهور» یا «عرفان‌های کاذب» شناخته می‌شود، ویژگی‌های کفرآمیز و مشترکی دارند و از سوی مراجع بزرگ تقلید نفی شده‌اند. ویژگی‌های مشترک تمام مکاتب شناخته شده مثل بودائیسم، اشوئیسم، اکنکار و حتی شیطان‌پرستی طریقتی غیردینی و سکولار را برای خود برگزیده‌اند. آنها معتقدند که آموزه‌های ادیان الهی مثل اسلام، مسیحیت و یهودیت ناتوان از پاسخگویی به نیازهای بشر امروز هستند و انسان معاصر برای رسیدن به آرامش به چیزی بیشتر از باید‌ها و نبایدهای دینی نیاز دارد. برخی از آنها حتی باید‌ها و نبایدهای دینی را مانع از به دست آمدن شناخت حقیقی می‌دانند. آنها رسیدن به حقیقت را از رهگذر نوعی کشف و شهود یا «عرفان» ممکن می‌دانند. برای مثال گروه اکنکار رسیدن به شناخت حقیقی را در درجه‌ای از ناخودآگاهی و خواب ممکن می‌داند و یا اشوئیسم عرفان را در جستجوی لذایذ جسمانی و بهره‌گیری از آنها می‌داند. همه این عرفان‌ها به فرد رسیدن به مرحله‌ای را نوید می‌دهند که مرحله فراواقعیت و خلسه است. برخی از آن‌ها به‌وسیله تکرار یک نام و تمرکز و مدیتیشن این مرحله را برای پیروان خود ممکن می‌کنند و برخی دیگر هم از میانبرهایی مثل روانگردان‌ها برای رسیدن به این مرحله استفاده می‌کنند. ویژگی مشترک دیگر در شخص‌محور بودن این عرفان‌هاست. «ساتیا سای بابا»، «باگوان شری راجنیش اوشو»، «پال توئیچل» و «آنتوان لوی» همگی انسان‌های عادی هستند که مدعی طریقت جدیدی شده‌اند و آموزه‌های خود را در قالب کتاب، سخنرانی و نامه ارائه کرده‌اند. البته می‌توان گفت این افراد انسان‌های چندان عادی هم نبوده‌اند و بسیاری از آن‌ها در دوران زندگی مورد اتهام‌های مثل دروغ‌گویی، تجاوز و قتل شده‌اند که در مورد برخی از آن‌ها نیز این اتهام‌ها به اثبات رسیده است. اشو و قتل پیروان «باگوان شری راجنیش اوشو» که در ایران به‌صورت مختصر «اشو» خوانده می‌شود یکی از معروف‌ترین رهبران فرقه‌های نوظهور و کاذب است. اشو در هند متولد شد و بنا به ادعای خودش در همان‌جا و در سن ۲۱ سالگی به «روشنی ضمیر» رسید! اشو در سن ۵۰ سالگی به بهانه درمان بیماری به آمریکا سفر کرد. وی پس از سفر به آمریکا «روزه سکوت» گرفت و همه کار‌هایش را دختری به نام «شیلا» انجام می‌داد. طرفدران اشو در کوهپایه‌های ایالت اورگون اردوگاهی ساختند. در یکی از مراسم عمومی که در این اردوگاه برپا شد، اشو پیروان خود را مسموم کرد. او پس از اینکه روزه سکوت خود را شکست اعتراف کرد که این اقدام توسط شیلا انجام شده و چون اشو در این سال‌ها در خلوت و سکوت به سر می‌برده، شیلا از موقعیت او سواستفاده کرده است. اما شیلا توانست نواری از صدای ضبط شده اشو ارائه کند که در آن اشو درباره «نیاز به کشتن مردم» صحبت می‌کرد. تجاوز جنسی، استراق سمع، تلاش به کشتن پزشک شخصی و... اتهامات دیگر اشو بودند. در ‌‌نهایت اشو به‌خاطر نقض قوانین مهاجرت از آمریکا اخراج شد. ساتیا سای بابا و معجزات پلاستیکی «ساتیا سای بابا» یکی دیگر از بنیان‌گذاران فرقه‌های شخصی و انحرافی است. او آموزه‌های هندوئسیم و اسلام را با هم ترکیب کرده بود و خود را صاحب کرامت و معجزه می‌دانست. البته پاشنه آشیل سای بابا هم همین معجزات بود زیرا بار‌ها از سوی فیزیکدان‌ها و فیلسوف‌ها دعوت به مباحثه و بررسی علمی معجزاتش شد اما قبول نکرد در این جلسات حاضر شود.
هندی‌ها معتقدند او در معجزاتش از جادوگری هندی به اسم «جی. سی. اسکار» استفاده می‌کرده است. اسکار یکی از معروف‌ترین تردست‌های هند بود که اصول شعبده‌بازی و شیوه‌های جادوگری را از پدر خود «جی. سی. اسکار بزرگ» آموخته بود. سای بابا همچنین به چندین مورد تجاوز جنسی متهم است. پال توئیچل و پیش‌گویی آمریکایی فرقه انحرافی «اکنکار» یکی از اولین عرفان‌های نوظهوری بود که در ایران شناخته شد. بنیان‌گذار این فرقه «پال توئیچل» است. توئیچل به قدرت نور و صوت اعتقاد داشت. او بیشتر کشف و شهودهای خود را در عالمی ناخودآگاه و در خواب تجربه کرده بود. او در ابتدا اعلام کرد که آیینی جدید را آورده است اما پس از مدتی مدعی شد که اکنکار در تمام دوران‌ها و ادیان وجود دارد. او می‌گفت در خواب‌های خود با عرفای بسیاری از ادیان مختلف دیدار کرده است. حضرت محمد (ص) و مولانا از جمله کسانی بودند که توئیچل مدعی بود با آن‌ها در خواب ملاقات کرده است. او سپس پا را از این هم فرا‌تر نهاد و گفت که در خواب خدا را ملاقات و با او صحبت می‌کند. او مدعی بود خدا در خواب به توئیچل تاریخ پایان جنگ ویتنام و ریئس جمهوری لیندون جانسون بر ایالات متحده را گفته است!! البته توئیچل آمریکایی به جز این دو پیشگویی نتوانسته پیشگویی دیگری درباره دیگر نقاط جهان ارائه دهد. متاسفانه نمونه‌های ایرانی این پیامبران دروغین هر چند وقت یک بار در جامعه پیدا می‌شود. مردانی که ادعا می‌کنند امام سیزدهم یا چهاردهم هستند یا زنانی که ادعای همسری امام عصر (عج) را دارند. آنچه مشخص است اسلام موضع خود را در برابر چنین ادعاهایی روشن کرده است. هر انسان عاقلی به دروغین بودن ادعای چنین افرادی شهادت می‌دهد. در مواردی هم که عقل از فهمیدن سره از ناسره عاجز باشد نظر مراجع تقلید راه‌گشاست که مشخصا بر کفرآمیز بودن چنین جریان‌هایی صحه گذاشته‌اند.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها