نکند «نقویان» را هم‌ ضدانقلاب‌ بخوانیم!

کد خبر: 242133

حوزه های علمیه، صداوسیما، وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات، حوزه هنری و... اگر به درستی به وظایف خود عمل می کردند، شرایط کشور بدینگونه نبود و شاهد اعتیاد، طلاق و سایر ناهنجاری ها در جامعه نبودیم...

بولتن نیوز: قدر مسلم آن است که در صورت فقدان نقد از درون در جریان های سیاسی و اجتماعی و هر پدیده ای که زیرساخت اجتماعی داشته باشد، پس از مدتی کوتاه از عمر آن جریان، ان چنان مردابی ایجاد می شود که دیگر کسی را توان نزدیک شدن بدان وجود ندارد. حجت الاسلام نقویان از جمله روحانیون مبرزی است که منابر پر جمعیتی را فراهم می سازد و با نفوذ کلامی که دارد افراد بسیاری را به خود جلب می نماید. علاوه بر این موارد، چهره سیاسی ایشان و حرکت وی در مسیر انقلاب و رهبری کاملا مشخص است و حتی برای دولت نیز در در جای خود دفاع کرده است. اما چند سخنرانی اخیر ایشان با جنجال رسانه ای فراوانی روبرو شده است و عکس العمل هایی را از سوی دولتمردان به همراه داشت که جای تامل و تفکر دارد. نقویان چه گفت و از چه انتقاد کرد؟! نخستین سخنان نقویان به 4 دی ماه امسال و انتقاد به اوضاع وزارت نفت باز می گردد که طی آن سخنرانی در دانشگاه تربیت مدرس می گوید: «یکی از دوستان بنده برای این که پروژه‌ای را در وزارت نفت انجام دهد، مجبور شد به یکی از معاونین یا مدیران کل آن وزارتخانه، مبلغ یک میلیارد و دویست میلیون تومان رشوه بدهد و من وقتی کپی چک مربوط به آن رشوه را به آقای پورمحمدی، رئیس سازمان بازرسی کل کشور نشان دادم و ایشان را در جریان آن موضوع قرار دادم، ایشان در پاسخ گفتند: ‌‌«ای بابا! اینجور چیز‌ها که در مملکت بسیار است» دومین سخنرانی جنجالی ایشان نیز به مراسم دهه آخر ماه صفر در یزد باز می گردد که گفتند: « حوزه های علمیه، صداوسیما، وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات، حوزه هنری و... اگر به درستی به وظایف خود عمل می کردند، شرایط کشور بدینگونه نبود و شاهد اعتیاد، طلاق و سایر ناهنجاری ها در جامعه نبودیم. متاسفانه برخی خود را معصوم می دانند و هیچ احتمال خطایی در رفتار خود نمی دهند. چهارنعل می تازند، به حرف کسی گوش نمی دهند و می گویند همین است که هست. اگر انسان خود را اصلاح نکند حتی رئیس جمهور و رهبر هم شود، اگر به قانون پایبند نبود و "پند" نگرفت، نوبت به "بند" می رسد. چند وقت پیش پیامک آمده بود «هرجا سخن از اعتماد است، من هرهر می خندم، مدیرعامل سابق بانک ملی»! باوجود این اختلاس می گویند این دولت پاک ترین دولت است! اگر انسان "رو" و "حیاء" داشته باشد خوب است! این ها همه درحالی است که برخی خانواده ها برای اجاره 100 هزار تومانی، نگران اخراج و بیرون ریختن اسباب خود در خیابان هستند...» واکنش ها به سخنان نقویان این سخنان نقویان موجب گردید که رسانه های جریان اصلاح طلب و بیگانه به طور هم زمان نسبت به آقای نقویان روی خوش نشان دهند و به طور گستره سخنان ایشان را منتشر کنند و این در حالی بود که تا چندی قبل همین رسانه ها هیچ ارادت و علاقه ای به نقویان و امثال او نداشتند. هم زمان با این رویکرد رسانه ای، پس از اظهار نظر نخست نقویان(در رابطه با وزارت نفت)، رستم قاسمی وزیر نفت در پی سخنان مهدی نقویان درباره دریافت رشوه یک میلیارد تومانی در مجموعه وزارت نفت شکایتی را از وی تنظیم و به مراجع قضایی ارائه کرده است و شنیده شد که به زودی معاون حقوقی ریاست جمهوری نیز شکایتی درخصوص سخنان نقویان پیرامون عملکرد رییس جمهور به مراجع قضایی ارائه خواهد کرد. سخنی با مسئولان و منتقد محترم از آنچه گذشت می توان دریافت که نقد جناب نقویان، نقدی از جنس درون بوده است که شاید به مزاج بعضی ها خوش نیامده و از سوی دیگر نحوه بیان آن نیز با مشکلاتی همراه بوده است که هر دوی این موارد موجبات سوءاستفاده رسانه های غیر همسو با نقویان و جریان اصول گرایی را فراهم آورده است. در ابتدا خطاب به مسئولان محترم باید گفت که نباید از هر نفدی به شدت رنجید و فراموش نکنند که در کلام امام صادق علیه اسام، بهترین دوست ما کسی است که عیوب ما را به ما هدیه کند. بهتر آن بود که مسئولان شاکی، پیش از طرح شکایت در مراجع قضایی و گرک به دست مخالفان دادن، در دیداری خصوصی موارد طرح شده از سوی ایشان و اسناد را بررسی می کردند و این گونه جنجال آفرینی نمی شد. سعه صدر و انتقاد پذیری از جمله خصوصیات مهم یک کارگزار در حکومت اسلامی است که باید به آن پایبند و متعهد باشد چرا که مسئولان در نظام اسلامی شانی جز خدمتگزاری به مردم ندارند. روی دیگر سخن نیز با حجت الاسلام نقویان است؛ به نظر می رسد در شرایطی که هجمه به عملکرد دولت(با توجه به ماه های پایانی آن) به اوج رسیده است با الفاظ و تعابیر دولت را خطاب می کردند که چنین برداشت سوء نشود. علاوه بر این لازم به نظر می رسد که ایشان با رسانه های غیر همسو به طور کامل و شفاف مرز بندی کنند تا خدایی ناکرده سند 6 دانگ شخصیت ایشان پس مدتی به نام آنها نخورد و سوءاستفاده های بعدی عملی نشود. مخلص کلام آنکه نکند پس از مدتی بر اثر اشتباهات دو طرفه و عدم سعه صدر طرفین، یکدیگر را مخالف و معاند بخوانیم و باقی ماجرا. خاطره ای زیبا و شنیدنی از انتقاد پذیری رهبری در پایان این سیاهه، به بیان خاطره ای از رهبر معظم انقلاب اسلامی و میزان انتقاد پذیری ایشان می پردازیم تا هم این مطلب متبرک و متیمم گردد و هم فضا برای دوستان خودی اندکی وسیع گردد. در جریان دیدار و گفتگوی جوانان نخبه علمی کشور با رهبر انقلاب(در سال 88)، یکی از حاضران بدون هماهنگی با مجری مراسم و به دعوت رهبر انقلاب، پشت تریبون قرار گرفت و به شکل صریح، از برخی سیاستها و رویه‌های حکومتی انتقاد کرد. در پایان سخنان افراد منتخب برای بیان نظراتشان نزد رهبر انقلاب، مجری برنامه با اعلام پایان وقت صحبت‌های حاضران، از رهبر انقلاب دعوت کرد برای جمع صحبت کنند. در این زمان چندتن از حضار خواستار حضور در پشت تریبون و بیان نظراتشان شدند که رهبری از مجری پرسیدند کسی نمانده که صحبت کند؟ مجری پاسخ داد اگر شما اجازه بدهید، همه‌ی جمع هزار نفره‌ای كه این‌جا هستند، دوست دارند صحبت كنند اما وقت محدود است. در این هنگام رهبر انقلاب به یکی از جوانان در وسط جمعیت که پرشورتر از بقیه خواستار حضور در پشت تریبون بود اما توسط برگزارکنندگان مراسم نشانده شد، اشاره کردند و گفتند: «آن آقایی كه پا شده بودند، ایستاده بودند و نشاندندشان ... شما بفرمائید». جوان متقاضی در جایگاه قرار گرفت و خود را دانشجوی ریاضی دانشگاه شریف معرفی کرد. وی ابتدا از نحوه انتخاب افراد برای صحبت نزد رهبری گله کرد. این گلایه افرادی بود که نوبت بیان نظراتشان را نیافته بودند و با تشویق حضار روبرو شد. وی با انتقاد به رهبری ادامه داد: من شاید چهار-‌ پنج سال است كه به صورت جدی‌تر روزنامه می‌خوانم و مجلات را مطالعه می‌كنم. این مدت واقعاً به یاد نمی‌آورم كه مطلبی را با عنوان نقد رهبری خوانده باشم ... نقد رهبری را هم به شكل عمومی می‌شود مطرح كرد و هم به صورت خاص در مجلس خبرگان. من احساس می‌كنم اگر چنین نشود، این شرایط منجر به نفاق و كینه می‌شود؛ مثلاً یك چیزی كه در ابتدا یك انتقاد ساده است، چون بستر مناسبی برای بیان پیدا نمی‌كند، ممكن است جنبه‌ی مغرضانه به خود بگیرد و كم‌كم بی‌انصافی هایی پیدا شود. اما رهبر معظم انقلاب ضمن گوش دادن به سخنان ایشان(با وجود به پایان رسیدن وقت سخنران) در برخوردی نرم و آرام پاسخ دادند: « خیال نکنید من از شنیدن اینجور حرفها ناراحت میشوم. نه...، من از اینکه این حرفها زده نشود، ناراحت میشوم. در جلساتِ دانشجوئى، دانشگاهى که اینجا هستند، بنده گاهى که ببینم حالا بعضى‌ها روى ملاحظه، روى احترام، روى هرچه، بعضى از این حرفها را که خیال میکنند من خوشم نمى‌آید، نمیزنند؛ از نگفتنش ناراحت میشوم؛ از گفتنش مطلقاً ناراحت نمیشوم. اینى هم که گفتند از رهبرى انتقاد نمیکنند، شما بروید بگوئید انتقاد کنند. ما که نگفتیم از ما کسى انتقاد نکند؛ ما که حرفى نداریم. من از انتقاد استقبال میکنم؛ از انتقاد استقبال میکنم. البته انتقاد هم میکنند. دیگر حالا جاى توضیحش نیست؛ انتقاد هم هست، فراوان هست، کم هم نیست؛ بنده هم میگیرم، دریافت میکنم و انتقادها را میفهمم. چند سال قبل یکی از نشریات دانشجویی از بنده انتقاداتی کرده بود. خواستند برخورد کنند اما من گفتم برخورد نکنید این ها اشکالی ندارد اجازه دهید بنویسند.» والعاقبة للمتقین...

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها