چه کسانی «رودخانه» را «نهر» کردند؟
در مجموع، مردم نشان دادند که سهم آقای ولایتی از آرا به آن میزانی نیست که ایشان بخواهد اصول وحدت را به خاطر آن زیر پا بگذارد. ولایتی و دیگران می‌توانستند با انصراف خود و سایر گزینه‌های اصول‌گرایی از انتخابات، به یکتایی نامزد مورد نظر ائتلاف پیشرفت نائل شوند تا در برابر موج ایجاد شده جریان مقابل قامتی استوار نشان دهند، اما نه تنها این مهم صورت نگرفت بلکه دوستان پرادعا، داعیه محق بودن را نیز بر خود جاری می‌دارند.
سرویس سیاسی «فردا»: در شرایطی که ائتلاف پیشرفت از ماه‌ها پیش از انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفت و اعضای آن متعهد اخلاقی و شرعی شدند که در انتخابات به وحدت برسند، مشاهده کردیم که فقط دو تن از اعضای ائتلاف بر این امر باقی ماندند و عضو سوم سرانجام به بیراهه جدایی از ائتلاف سه گانه کشیده شد.
در شرایطی که بنا بر عهد ائتلاف، حدادعادل انصراف داد و محمدباقر قالیباف در صحنه ماند، دکتر علی‌اکبر ولایتی صحنه انتخابات را به نفع اصول‌گرایان و حفظ وحدت آنان ترک نکرد. در حالی که انتظارها بر این بود که ولایتی صحنه انتخابات را ترک کند تا با استفاده از وحدت اصول‌گرایان موجی در کشور ایجاد شود، اما هرچه گذشت او بر این امر مصمم نشده و در نهایت در شرایطی که همه منتظر انصراف وی بودند دو روز پیش از انتخابات در همایش حامیان خود اظهار کرد: « یک خبر مهم توجه کنید! علیرغم همه شایعات و بی اخلاقی هایی که در عرض این چند روز مطرح شده بنده تا آخر به عنوان داوطلب انتخابات در صحنه باقی خواهم ماند و ان‌شاءالله اگر مورد اعتماد شما قرار گرفتم با کمک
شما مردان و زنان ایرانی اهداف مهم جمهوری اسلامی ایران را محقق خواهم کرد.»
سخنان ولایتی در شرایطی صورت گرفت که بر اساس نظرسنجی‌ها حضور او در رتبه ماقبل آخر کاندیداها مشهود بود و البته او همچنان بر داعیه حضور در انتخابات را سر می‌داد. آرای حاصل از انتخابات یازدهم نیز چنین مسأله‌ای را تایید کرد و دکتر ولایتی با کسب 6 درصد از آرا عملاً نشان داد که ماندنش در عرصه انتخابات نه تنها سودی نداشته است بلکه موجب گسست آرا در میان گزینه‌های مطلوب دیگر شده است.
دکتر ولایتی دلیل حضورش در صحنه را به خاطر احساس مسئولیت برای اداره جامعه ایران اسلامی تحقق چشم انداز بیست ساله پیشرفت ایران در حوزه منطقه ای و بین المللی برشمرده بود در حالی که به این توجه نداشت که برای احراز چنین مسئولیتی باید در پل وحدت به سمت هدف حرکت نمود. در همان سند جشم‌انداز، کوشش برنامه‌ریزی شده و هدفمند برای تحقق آن در نظر گرفته شده است، اما آیا آقای ولایتی برنامه‌ریزی شده به وحدت اصول‌گرایی خدشه وارد کرد یا اسیر تحلیل‌های غلط خود و اطرفیان خویش شده بود؟ ایشان اخیراً در پیامی عنوان کرده‌اند که: « خوشوقتم كه بضاعت خود را به پيشگاه ملت، عرضه و تكليف خود را ادا كردم» اما آیا تکلیف ایشان این بود که گسست آرای موافقان و همراهان را ایجاد کند؟
در مجموع، مردم نشان دادند که سهم آقای دکتر ولایتی از آرا به آن میزانی نیست که ایشان بخواهد اصول وحدت را به خاطر آن زیر پا بگذارد. ولایتی و دیگران می‌توانستند با انصراف خود و سایر گزینه‌های اصول‌گرایی از انتخابات، به یکتایی نامزد مورد نظر ائتلاف پیشرفت نائل شوند تا در برابر موج ایجاد شده جریان مقابل قامتی استوار نشان دهند، اما نه تنها این مهم صورت نگرفت بلکه دوستان پرادعا، داعیه محق بودن را نیز بر خود جاری می‌دارند.
در نهایت می‌توان گفت، ملت ایران نشان دادند که خبر مهم‌شان به دکتر علی‌اکبر ولایتی چیست: حضور پرشوری که در آن دکتر علی‌اکبر ولایتی از آخِر دوم شد! و این یعنی آقای دکتر ولایتی خبر مهم‌تان برای مردم چندان هم مهم نبود که با این میزان رأی مواجه شدید!
دیدگاه تان را بنویسید