فرهنگ جهاد را به ياد آر!

اينكه يك اقتصاد مقاوم چه تعريفي دارد و چگونه مي توان اقتصاد را مقاوم سازي كرد محتاج بحث هاي كارشناسي عميقي است كه اميد مي رود مورد توجه عموم كارشناسان و دولت و مجلس و سايرمراكز ذي ربط رسمي قرار گرفته و بتوان از دل اين مباحث ساز و كاري عملياتي را استخراج كرد كه درنتيجه آن يك بار براي هميشه اقتصاد كشور در برابر حوادث مختلف ايمن كرد. جداي ازاين مباحث، قرار گرفتن مقوله فرهنگ دركناراقتصاد حاوي يك پيام مهم براي عموم مردم و مسئولان است. پيامي كه نشان مي دهد پيشرفت اقتصادي و مقاوم سازي اقتصادي درگرو تغييرفرهنگي نيزاست. به اين معنا كه فرهنگ نيز همراستا با ساير مقوله ها نيازمند اصلاح است و اين اصلاحات بايد درحوزه هاي گوناگون ازجمله اقتصاد پيگيري شود. اگر به گذشته اي نه چندان دور يعني دوران منتهي به پيروزي انقلاب اسلامي و دوران دفاع مقدس 8 ساله بازگرديم مي بينيم كه يكي ازعوامل پيروزي ملت دراين برهه هاي حساس و سرنوشت ساز دوري ازاقتصاد مصرف زده و هدر دادن بي دليل منابع عمومي بوده است. در كوران انقلاب و زماني كه صنعت نفت در سرماي زمستان از نفس افتاده بود، روحيه اي غير از روحيه مقاومت مردمي براي رسيدن به هدف نبود كه راه غلبه بر اين مشكلات را باز كرد. در دوران دفاع مقدس هم همين روحيه با ابعادي وسيع تر بر سراسر كشور و جبهه هاي جنگ حاكم بود. اقتصاد مقاومتي در كنار مديريت جهادي و عزم ملي و اسلامي بود كه ايران اسلامي را يك تنه در برابر رژيم بعث عراق و بالغ بر 30 كشوري كه از اين رژيم خون خوار حمايت مي كردند به پيروزي رساند. با اين حال و عليرغم چنين تجارب گران سنگي كم كم روحيه اقتصاد مقاومتي كم فروغ شد و نوعي فرهنگ مصرف بي رويه جايگزين آن شد. حفظ منابع اصلي كمتر مورد توجه بود و رقابتي آشكار براي مصرف بيشتر در جامعه شكل گرفت كه شايد در اين ميان مسئوليت دولتمردان در بروز چنين پديده اي بيشتر ازمردم بود. چرا كه انتظار مي رفت فرهنگي كه در طول دوران منتهي به پيروزي انقلاب و دفاع مقدس باعث فائق آمدن بر مشكلات متعدد شده بود، نهادينه شده و از طريق كار فرهنگي آن روحيه براي بازسازي و پيشرفت و عمران كشور مورد توجه بيشتر قرار مي گرفت. با اين حال چنين اتفاقي رخ نداد تا اينكه رهبر معظم انقلاب از چند سال پيش با نامگذاري سالها با مشخصات اقتصادي، همگان از جمله مسئولان را به اين مساله مهم توجه دادند. توام شدن بحث اقتصاد با فرهنگ كه يك گام به پيش براي نشان دادن راه از چاه ارزيابي مي شود، بهترين فرصت براي مسئولان فعلي است كه از اين چراغ راه استفاده كرده و براي اصلاح فرهنگ اقتصادي حاكم بر كشور كه بعضا بر مصرف بي رويه و غير ضرور است، همت گذارند. اميد مي رود كه اين مساله مورد توجه جدي مسئولان، كارشناسان و مردم قرار گرفته و با عزم ملي و مديريت جهادي به راهكاري براي عبور اقتصاد كشور از مشكلات منجر شود.