شکایت 300 صفحه‌ای از رئیس جمهور آرژانتین/ اعتراض به توافق با ایران

سرویس بین الملل «فردا»: آنیبال فرناندز» رئیس دفتر ریاست جمهوری آرژانتین درخواست «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا مبنی بر انجام تحقیقات پیرامون «کریستینا فرناندز» رئیس‌جمهور این کشور در خصوص امضای یادداشت تفاهم با تهران در سال 2013 برای حل پرونده انفجار مرکز یهودیان آمیا در سال 1994 میلادی را مضحک و آخرین دستاویز اعلام کرد. این مقام آرژانتینی در مصاحبه با شبکه «سی‌فایو‌ان» هشدار داد که «نیسمن» در حال مقابله با دیگر ساختارهای وزارت اطلاعات می‌باشد. وی ضمن تاکید بر این مسئله که چنین شکایتی هیچ پایه و اساسی ندارد خاطرنشان کرد احتمالا ارتباطی میان دادستان این پرونده و مقامات سابق وزارت اطلاعات آرژانتین وجود دارد. «فرناندز» تصریح کرد که امضای یادداشت تفاهم با ایران در حیطه اختیارات و قدرت‌هایی می‌باشد که قانون اساسی برای قوه مجریه در نظر گرفته است.رئیس دفتر ریاست جمهوری آرژانتین همچنین یادآور شد زمانی که مناقشات پیرامون آمیا بی‌نتیجه ماند، پلیس بین‌الملل وارد عمل شد؛ اینترپل این اجازه را می‌دهد تا کسانی که تحت پیگرد سیستم قضایی هستند، در لحظه و در مکانی که حاضر هستند دستگیر شوند؛ و از «نیسمن» نیز خواستند که برای ادامه روند تحقیقات سفری به مقر اینترپل داشته باشد اما وی اعلام کرد که دوست ندارد این کار را انجام دهد. علاوه بر این، وی اذعان داشت: پس از امتناع «نیسمن» برای حضور در اینترپل، او به همراه «خائیمه استیوسو» وزیر اطلاعات سابق نزد من آمد تا دلایل خود را برای عدم سفر شرح دهد اما در نهایت نیز آنجا حضور یافت و کار خود را به اتمام رساند. «فرناندز» در ادامه افزود: زمانی که من سناتور ملی بودم، عده‌ای از سناتورها و نمایندگان تصمیم گرفتیم که این توافق صورت بگیرد و چنین موضوعی را تصویب کردیم، بنابراین چرا در مورد این مسئله (امضای یادداشت تفاهم) به سناتورهای و نمایندگان تصویب کننده استناد نمی‌کنند؟ وی اعلام کرد: این نشان می‌دهد که چنین موضوعی (غیرقانونی دانستن مصوبات قوه مجریه) بسیار نادر و مضحک می‌باشد. این مقام آرژانتینی همچنین اشاره کرد مسائل شرم‌آوری وجود دارند که در تاریخ سیاه کشورها باقی می‌مانند. وی در ادامه گفت: در رابطه با یادداشت تفاهم میان آرژانتین و ایران که با هدف توسعه و پیشرفت تحقیقات پیرامون حادثه آمیا امضا شد، وزیر دادگستری و حقوق بشر آرژانتین در ماه مه سال 2014 (اردیبهشت 93) در مقابل دادگاه استیناف فدرال خواستار دادرسی دادگاه فدرال جنایی در خصوص توافقنامه مذکور و غیرقانونی اعلام کردن آن شده بود. «آنیبال فرناندز» در آخر چنین حکمی را خودسرانه خواند و اعلام کرد این حکم حوزه عمل قوه مجریه و کنگره را مورد تجاوز قرار می‌دهد و وزارت دادگستری با چنین اظهاراتی قدرتی را که قانون اساسی صراحتا به این دو نهاد بخشیده را محدود می‌کند؛ حکم دادگاه جنایی نیز ماده قانون 26.843 را غیرقانونی خواند، کنگره آرژانتین به موجب قانون مذکور یادداشت تفاهم با ایران را تصویب کرد. شکایت 300 صفحه‌ای از رئیس جمهور آرژانتین طبق گزارش روزنامه لاناسیون، «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا در شکایتی 300 صفحه‌ای به قوه قضاییه این کشور «کریستینا فرناندز» رئیس‌جمهور آرژانتین، «هکتور تیمرمن» وزیر امور خارجه و شماری از مقامات عالی رتبه این کشور را به سرپوش گذاشتن بر اتهامات شهروندان ایرانی در پرونده انفجار آمیا متهم کرد. «کریستینا فرناندز» رئیس‌جمهور آرژانتین و «هکتور تیمرمن» وزیر امور خارجه این کشور توسط «آلبرتو نیسمن» دادستان پرونده حادثه آمیا محکوم شدند؛ علت محکومیت آنها مذاکره برای طرح مصونیت از مجازات و نادیده گرفتن خطاهای پناهندگان ایرانی متهم به ارتباط داشتن با حادثه انفجار مرکز یهودیان آمیا در «بوینس آیرس» می‌باشد. «نیسمن» علاوه بر محکوم کردن آنها، خواستار تحقیق در مورد مقامات بلندپایه مذکور شده و درخواست توقیف دارایی‌های آنان به میزان 200 میلیون پزو (واحد پول آرژانتین) را نیز مطرح ساخته است. دادستان ویژه پرونده مذکور همچنین علیه «آندرس لارروکه» رهبر سازمان سیاسی «کامپورا»، «لوئیس دلیا» عضو جنبش فعالان خیابانی آرژانتین و «فرناندو استچه» رهبر حزب «کبراچو» آرژانتین شکایت کرد و خواستار انجام تحقیقات پیرامون آنان شد. وی تصریح کرد که افراد مذکور در مذاکراتی شرکت و میانجی‌گری کرده‌اند که به وسیله آن، مقصرین را از رسیدن به مجازات مصون نگه داشته تا در نهایت آرژانتین بتواند به ایران غلات بدهد و در ازای آن نفت دریافت کند. «نیسمن» بر این باور است که مذاکراتی میان دولت آرژانتین و ایران وجود داشته که بدین ترتیب دولت آرژانتین قبل از امضای یادداشت تفاهم با تهران، روی اتهامات ایرانیان سرپوش بگذارد. طبق حکم وی، «کریستینا فرناندز» به طور غیر مستقیم ارتباطاتی با مقامات ارشد ایرانی و «محسن ربانی» رایزن فرهنگی پیشین سفارت ایران در آرژانتین برقرار کرده است. دادستان ویژه آمیا معتقد است احتمالا چنین پیامی از سوی «دلیا» به «محسن ربانی» ارسال شده است: من پیامی فوری از دولت آرژانتین دارم برای اینکه سریعا قبل از صبح آنجا (اشاره به ایران) باشم. من در مقر ریاست جمهوری هستم و در حال حاضر هیچ موضوعی مهم‌تر از مسئله ذکر شده وجود ندارد. باید با شیخ (اشاره به «ربانی») صحبت کنید. و ربانی نیز پیام‌های رئیس‌جمهور را سریع دریافت می‌کرده است. به عقیده وی این پیام‌ها به صورت کاملا محرمانه و پنهانی رد و بدل می‌شده‌اند. دولت‌های آرژانتین و ایران توافقنامه‌ای امضا کردند که در آن کمیته حقیقت یابی برای تحقیق پیرامون انفجار رخ داده تشکیل و اختیاراتی به اعضای آن اعطا شد تا بتوانند از ایرانی‌هایی که توسط قوه قضاییه این کشور آمریکای جنوبی متهم شده‌اند و کشورشان از دستگیری و استرداد آنان امتناع ورزیده بازجویی انجام دهد. یادداشت تفاهم بین ایران و آرژانتین در 27 ژانویه 2012 (7 بهمن 1390) در «آدیس آبابا» پایتخت اتیوپی و به وسیله «هکتور تیمرمن» و «علی‌اکبر صالحی» وزرای امور خارجه وقت 2 کشور به امضا رسید؛ «کریستینا فرناندز» نیز از چنین اقدامی به عنوان اتفاقی تاریخی یاد کرد و در سازمان ملل متحد نیز دفاعیاتی در مورد آن انجام داد. به علت انفجار مرکز یهودیان در «بوینس آیرس» پایتخت آرژانتین در سال 1994 میلادی، 85 نفر کشته شدند و دستگاه قضایی این کشور برخی از مقامات ایرانی از جمله «احمد وحیدی» فرمانده اسبق نیروی قدس سپاه، «محسن ربانی» رایزن فرهنگی سابق سفارت ایران، «اکبر هاشمی رفسنجانی» رئیس‌جمهور وقت، «علی فلاحیان» وزیر اطلاعات اسبق، «علی‌اکبر ولایتی» وزیر اسبق امور خارجه، «محسن رضایی» فرمانده وقت سپاه پاسداران و «احمدرضا اصغری» دبیر سوم وقت سفارت ایران را با اتهاماتی بی‌اساس به عنوان متهمان اصلی سازمان‌دهی این حادثه اعلام کرد. به گزارش فارس، اتهامات «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا به «کریستینا فرناندز» رئیس جمهور آرژانتین در زمانی صورت گرفته است که در اکتبر 2015 انتخابات ریاست جمهوری این کشور برگزار می‌شود و مخالفان فرناندز در پی خراب کردن چهره وی در طول سال جاری می‌باشند تا بتوانند با چنین اتهاماتی حزب فرناندز را در انتخابات 2015 از صحنه خارج سازند.