تحلیل نیویورک‎تایمز ازنتیجه انتخابات انگلستان

فارس: یک روزنامه آمریکایی در گزارشی با برشمردن مشکلات فراروی دولت جدید دیوید کامرون نوشت که نتیجه انتخابات انگلستان حاکی از عدم وجود اتحاد در این کشور پادشاهی است. یک روزنامه آمریکایی در گزارشی به بررسی چالش‌های دیوید کامرون پس از پیروزی در انتخابات از قبیل مساله اسکاتلند و روابط لندن با اتحادیه اروپا پرداخت. در گزارش «نیویورک تایمز» با عنوان «بریتانیای پس از انتخابات یک پادشاهی فاقد اتحاد» آمده است: «یکی از تسکین‌بخش‌ترین رقابت‌های انتخاباتی، می‌تواند بریتانیا را هم از نظر داخلی و هم خارجی با تغییراتی مواجه کند. این انتخاباتی بود که جغرافیای سیاسی بریتانیا را از نو طراحی و قالب ریزی می‌کند و شاید مرزهای کشور را دوباره ترسیم کند که این موضوع سوالاتی درباره شکل آینده اتحادیه اروپا ایجاد می‌کند». «کنان مالک» نویسنده ساکن لندن نوشت: «با توجه به موفقیت خارق‌العاده حزب ملی استقلال اسکاتلند ممکن است که این انتخابات یکی از آخرین انتخابات‌های پادشاهی متحده باشد. با توجه به عزم و تعهد حزب محافظه‌کار برای برگزاری همه‌پرسی درباره عضویت در اتحادیه اروپا، این موضوع هم قابل تصور است که این شاید آخرین انتخابات در بریتانیای عضو اتحادیه اروپا بود». او در ادامه گزارش نوشت: «بزرگترین برنده، حزب ملی استقلال اسکاتلند بود. سپتامبر گذشته این حزب همه‌پرسی برای استقلال اسکاتلند را باخت اما روز پنجشنبه 56 کرسی از مجموع 59 کرسی پارلمانی اسکاتلند را کسب کرد». در یادداشت با اشاره به نظرسنجی‌ها آمده که به دنبال پیشبینی‌ها درباره «پارلمان معلق» و عدم پیروزی هیچ‌یک از احزاب در انتخابات، سوالات و تردیدهایی درباره مشروعیت انتخابات مطرح شد اما اکنون و پس از پیروزی حزب محافظه‌کار «سوالات دیگری درباره مشروعیت انتخابات» مطرح شده است. رأی انگلیسی‌ها به جدایی از اتحادیه اروپا، رأی‌ اسکات‌ها به جدایی از انگلستان اشپیگل: پیروزی کامرون، خبری بد برای اروپا است در گزارش آمده است: «حزب محافظه‌کار، دیگر حزب "یک کشور" (بریتانیا) نیست بلکه حزب انگلند (انگلیس) و به طور خاص حزب جنوب انگلند است. حزب کارگر هم که پیشتر نیروی غالب سیاسی در اسکاتلند بوده، از این منطقه محو شده و شبیه به حزب محافظه‌کار تنها یک کرسی در اسکاتلند کسب کرد». در گزارش نیویورک تایمز می‌خوانیم: «مشروعیت سیستم انتخاباتی بریتانیا اکنون تحت بررسی و موشکافی است. سیستم انتخاباتی برنده شدن بر اساس بیشترین آرا در یک حوزه در حالی که سیاست انگلیس حول دو حزب عمده و اصلی می‌چرخید، خوب کار می‌کرد. هرگز یک تناسب خوبی بین نسبت رای بدست آمده توسط کارگر یا محافظه‌کار و تعداد کرسیهای کسب شده آنها وجود نداشت». در ادامه یادداشت آمده است: «چشم انداز و رویکرد سیاسی بریتانیا بیش از پیش در حال تکه تکه شدن و از هم گسیختگی است. در حالی که سیستم دو حزبی به دموکراسی چندحزبی تغییر یافت، ترتیبات انتخاباتی نتایج به شدت نامتوازنی را ایجاد کرده است. برای مثال حزب ملی استقلال اسکاتلند کمی بیش از 1.5 میلیون رای کسب و 56 کرسی بدست آورد اما حزب استقلال بریتانیا (یوکیپ) علی رغم کسب دو برابر آرا تنها یک کرسی پارلمانی کسب کرد». نویسنده مطلب در ادامه نوشت: «پیروزی حزب محافظه‌کار به دلیل بدنامی و نفرت شدید از سیاست‌های دولت ائتلافی قبلی بود البته بسیاری از رای‌دهندگان از حزب کارگر بسیار بیشتر از توری‌ها (حزب محافظه‌کار) ترس داشتند». او با انتقاد از سیستم انتخاباتی در این کشور می‌نویسد: «در حالی که محافظه‌کاران انتخابات شب گذشته را بردند، آن‌ها از منظر آرای عمومی (تعداد رای مردم) به سختی جایگاه سوم را کسب کردند. حتی در اسکاتلند هم حس رای‌دهندگان بر این مبنا که آنها سیاست‌های احزاب را دوست داشته باشند شکل نگرفت، بلکه بر اساس نفرت آنها از دیگر احزاب شکل گرفت». «مالک» نوشت: «بعید است که در 8 ماه گذشته، همه کسانی که در همه‌پرسی استقلال اسکاتلند "نه" گفتند، به یکباره حامی استقلال شده باشند. آنچه که پیروزی چشمگیر حزب ملی استقلال اسکاتلند را ایجاد کرد، سرخوردگی شدید و عمیق در حال افزایش اسکاتلندی‌ها از حزب کارگر طی سال‌های اخیر بود». در یادداشت او آمده است: «همه این موضوعات سیاست بریتانیا پس از انتخابات را شکل خواهد داد. سوال و مساله موضع اسکاتلند در درون بریتانیا و روابط بریتانیا با اتحادیه اروپا موضوعاتی هستند که بر دیگر موضوعات غالب خواهند شد اما هر دوی این موضوعات بیانگر یک مساله عمیقتر است». وی افزود: «موضوع عمیقتر آن است که یک کشور هم از نظر سیاسی تکه تکه و چندپاره شده و هم شیفته نهادهای سیاسی جریان اصلی شده است. این تناقضی انتخاباتی است که نتیجه‌ای قطعی ایجاد کرده؛ نتیجه‌ای که تقریبا هیچ کس نمی‌توانست آن را پیش‌بینی کند».