رئیسی که فدراسیونش مشکل مالی ندارد

کد خبر: 416892

وی شاید از معدود روسایی باشد که می‌گوید فدراسیونش هیچ مشکل خاصی از جمله مشکل مالی ندارد. او از تقسیم مدال در پشت صحنه، گرفتن میزبانی جام جهانی با شرایط خاص بانوان و همچنین اینکه چرا ووشو پخش تلویزیونی دارد اما بوکس نمی‌تواند این کار را انجام دهد، سخن گفت.

سرویس ورزشی « فردا »- مهدی علی نژاد از قهرمانی جهان به عنوان سقف آرزوهای فدراسیون ووشو یاد کرد و از امکان حضور ووشو در المپیک در سال های نه چندان دور صحبت کرد.

مهدی علی نژاد رئیس فدراسیون ووشوی ایران، نایب رییس ووشوی آسیا و عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی است که حدود 8 سال ریاست فدراسیون را بر عهده دارد. وی که زمانی پزشک تیم ملی ووشو بود در مجمع انتخاباتی که در اسفند ماه برگزار شد با صد در صد آرا به عنوان رئیس فدراسیون ووشو ابقا شد. او به تازگی با تشکیل فدراسیون ووشو غرب آسیا و آسیای میانه ریاست این فدراسیون را هم بر عهده گرفته است.

علی‌نژاد در خصوص مسائل مختلفی صحبت کرد. وی شاید از معدود روسایی باشد که می‌گوید فدراسیونش هیچ مشکل خاصی از جمله مشکل مالی ندارد. او از تقسیم مدال در پشت صحنه، گرفتن میزبانی جام جهانی با شرایط خاص بانوان و همچنین اینکه چرا ووشو پخش تلویزیونی دارد اما بوکس نمی‌تواند این کار را انجام دهد، سخن گفت.

گروه ورزشی ایسنا گفتگویی با وی انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

- از بازیهای آسیایی اینچئون شروع کنیم. اگر مقداری شانس می آوردید شاید دو مدال طلا می‌گرفتید.

در اصل باید بگویم بد شانسی آوردیم. توان این را داشتیم که دو مدال طلا به دست آوریم. در مبارزه حمیدرضا لادور در فینال در حالی که مدال طلا در دستانش بود اما در راند آخر مدال طلا را از دست داد. بدشانسی از قبل بازیهای آسیایی اینچئون گریبان گیر ما شد. نمایندگان ما در هر دو وزنی که روی مدال طلا حساب کرده بودیم مصدوم شدند. اما در بخش بانوان نمی توانستیم چینی ها را شکست دهیم. زیرا تا به امروز نتوانسته‌ایم چینی ها را در مسابقات رسمی شکست دهیم و طبیعی است که بازیهای آسیایی آوردگاهی نیست که بتوان آنها را شکست داد. باید جای دیگری چینی ها را شکست دهیم تا بتوانیم در مسابقات بزرگ تر هم پیروز باشیم.

ووشوی ایران چقدر برای چینی ها که قدرت اول دنیا هستند مهم است؟

ووشوی ما برای چینی ها بسیار مهم است. سیاست ما اعتلاف و همکاری است اما در عین دوستی حرف هایمان را زده ایم. ووشوی ایران به عنوان الگوی توسعه در دنیا شناخته می شود. این جمله‌ تیتر مجله ی رسمی فدراسیون جهانی شده بود. معمولا نظری که من می دهم همان اتفاق می افتد. من را به عنوان مغز متفکر می شناسند و این قضیه به طور شفاف گفته می شود. از طرفی "یو زای جینگ" رییس فدراسیون جهانی ووشو که نایب رئیس و عضو کمیته اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک است، روز چهارشنبه 30 اردیبهشت ماه به ایران سفر می‌کند. وی که نایب رییس شورای المپیک آسیا (OCA) هم است روز 31 اردیبهشت ماه در جلسه شورای المپیک آسیا در تهران شرکت می کند. در مدت حضور وی رایزنی‌هایی را انجام خواهیم داد.

به عنوان رئیس فدراسیون غرب آسیا و آسیای میانه چه فعالیت هایی در این منطقه انجام داده اید؟

این فدراسیون نوپا است. هدف گذاری این است که بتوانیم قدرت ووشوی منطقه را بالا ببریم. ما فعالیت های زیادی را انجام داده ایم. همانطور که در کویت ووشو را راه اندازی کردیم و در امارات و قطر هم کم کم شاهد راه اندازی ووشو خواهیم بود. ما از ایرانی های مقیم کشورها منطقه و از خود عرب ها برای توسعه ووشوی منطقه استفاده می کنیم. نمایندگان این کشورها برای ارتقا سطح ووشو به ایران می آیند که ما آن ها را به استان های مختلف می فرستیم که این کار به نوعی درآمدزایی برای استانهاست. سه مسابقه در این منطقه برگزار کردیم و به دنبال برگزاری مسابقات دیگر هستیم. البته نخواهیم گذاشت که ووشوی آنها از ما جلو بزند!

چه فاکتوری لازم است تا بتوانیم چینی ها را شکست دهیم؟

کشورهایی که ورزش ملی دارند برای آن ورزش ارزش بسیاری قائل هستند و به راحتی میدان را واگذار نمی کنند و به کسی باج نمی دهند. در تکواندو که با کره جنوبی رقیب هستیم سال ها به این منوال بود که نمی توانستیم کره ای ها را شکست دهیم. اما با ورود تکواندو به المپیک در سال 1988 سئول و زمانی که خطر حذف از المپیک را احساس کردند دستشان را باز کردند و به سایر کشورها هم فرصت دادند چون می دانستند ممکن است چه لطمه ای به جریان ورودشان به المپیک بخورد و اگر بیرون بروند دیگر امکان برگشت کم است. بعد از آن هوگوهای الکترونیکی به تکواندو وارد شد و در حالی که ما تا آن زمان قهرمان نشده بودیم اما بعد از این اتفاق ها بود که برای اولین بار قهرمانی جهان را در تکواندو تجربه کردیم. در ووشو هم تا وقتی که وارد المپیک نشود و سال ها از این جریان نگذرد که مجبور بشوند شرایط یکسان سازی را ایجاد کنند شرایط سخت است. هر چند که ما با لطایف الحیلی سعی کردیم که سهم خودمان را بگیریم.

- تنها رشته ای که امتیاز مخفی دارد و در المپیک حضور دارد بوکس است. با توجه به سیستم مخفی امتیاز دهی در ووشو آیا تا این سیستم درست نشود امکان این هست که ووشو بتواند وارد المپیک شود؟

در آخرین جلسه ای که با هیئت رئیسه جهانی داشتیم اصلاح سیستم امتیاز دهی را مطرح کردیم و بر این مسئله پا فشاری کردیم. در جام جهانی اندونزی این موضوع شفاف شد و مردم می‌دیدند که هر داور چه امتیازی می دهد و چه اتفافاتی می افتد و سر داور چینی نمی توانست هر کاری انجام دهد. اما این کف خواسته ما بوده و می خواهیم سیستم امتیازدهی را همانند تکواندو کنیم به نوعی که هر سر داور امتیاز می دهد همزمان ثبت شود و روی اسکوربرد نمایش داده شود تا مربیان بتوانند اعتراض کنند. همچنین خواهان ویدئو چک هم هستیم. اما این تغییر سیستم زمان می برد و چینی ها به راحتی زیر بار این مسئله نمی روند.

- شفاف سازی امتیازات در مسابقات جهانی آبان ماه در اندونزی اعمال می شود؟

اینکه این اتفاق بیافتد هنوز مشخص نیست. ما پیگیری خود را می کنیم. البته رئیس کمیته فنی جهانی ووشو و چینی ها علاقه مند وقوع تغییر سیستم امتیاز دهی نیستند و به دنبال دور زدن این موضوع هستند. یک مقدار برای این اتفاق زود است. در مورد مسابقات جهانی اندونزی هم نمی دانم که این اتفاق می افتد یا خیر.

- اگر ووشو وارد المپیک شود از نظر شما هر دو بخش ساندا و تالو به المپیک اضافه می شوند؟

با سیاست هایی که امروز وجود دارد فعلا ساندا وارد المپیک نمی شود مگر اینکه اتفاقات خاصی رخ دهد که فدراسیون جهانی هم به دنبال این مسئله نیست.

فعلا می خواهند که ووشو وارد المپیک شود و زور نمی زنند که هر دو بخش به المپیک ورود کند. المپیک نگاهش به ورود رشته هایی است که کمتر در آن ها مبارزه باشد زیرا به اندازه کافی رشته های مبارزه ای در المپیک هست. حضور رشته هایی مثل جودو، کشتی، تکواندو و بوکس کفایت می کند اما اگر تالو وارد المپیک شود در دوره های بعد آن شاهد حضور ساندا خواهیم بود، همانطور که در بازیهای آسیایی این جریان اتفاق افتاد. در سال 1990 که ووشو وارد بازیهای آسیایی شد فقط تالو بود اما از سال 1998 ساندا در بخش آقایان هم اضافه شد. از سال 2010 ساندا بانوان هم به بازیهای آسیایی ورود کرد. باید قدم به قدم پیش رفت و در وهله اول ورود به المپیک مهم است.

- طبق آخرین تغییراتی که در قوانین IOC رخ داد فکر می کنید که ووشو به المپیک راه پیدا کند؟

آخرین تغییرات قوانین IOC کمک زیادی به ما کرد. در حال حاضر مبنا و پایه تعداد ورزش ها نیست، سیاست این است که ماده های رشته های پر مدال مانند شنا و دو و میدانی کم شود و به عوض آن رشته های جدید به المپیک ورود کنند. در ورود ووشو به المپیک چینی ها نقش زیادی خواهند داشت زیرا بیشتر اسپانسرهای IOC چینی هستند. چینی ها در مدت زمان کوتاه المپیک های زیادی را میزبانی کردند. در سال 2008 میزبان المپیک بودند در 2014 المپیک نوجوانان را برگزار کردند و برای 2020 می‌خواهند المپیک زمستانی را بگیرند. همچنین رئیس فدراسیون جهانی ووشو نایب رئیس IOC است که فرد موثری به حساب می آید. هیچ شریک به خوبی چینی ها برای IOC نیست. منطقا این اتفاق می افتد و ورزش ملی چین به المپیک می رسد. با توجه به اینکه رشته های ورزشی المپیک 2020 مشخص است، به نظرم در سال 2024 به المپیک وارد می شود. باخ رییس کمیته بین المللی المپیک می خواهد رشته های جدید را وارد المپیک کند. چند رشته بیشترین تعداد مدال را در المپیک می گیرند که این جالب نیست زیرا المپیک مخصوص چند رشته نیست و برای همه ورزش هاست.

- با توجه به اینکه ووشو رشته المپیکی نیست نگاه وزارت ورزش به این رشته چگونه است؟

در حال حاضر ووشو بهترین شرایط را در رشته های غیر المپیکی دارد. در ورزش ایران دو هدف اصلی وجود دارد اول المپیک و بعد بازیهای آسیایی اهمیت ویژه ای دارد. 4 رشته از ایران تا به امروز در المپیک مدال گرفته‌اند اما در بازیهای آسیایی هدف گذاری به گونه ای دیگر است. ما جز رشته هایی هستیم که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نگاه ویژه تری دارند. در گذشته دوران سختی را گذراندیم اما در دو سال اخیر توجه خوبی از سوی مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به ووشو می شود.

- بزرگترین مشکل پیش روی فدراسیون ووشو چیست؟ تقریبا همه فدراسیونها مشکل مالی دارند. آیا ووشو هم با مشکلات مالی مواجه است؟

هیچ مشکل خاصی از جمله مشکل مالی به نظرم نمی آید که بخواهم آن را مطرح کنم. در اصل مشکلی نیست که به عنوان تهدید جدی حساب شود. یک زمانی انجمن ووشوی چین یک تهدید به حساب می‌آمد که خوشبختانه با تغییر رئیسی که رابطه خوبی با ما نداشت آن مسئله هم برطرف شد. ما جزو حوزه قهرمانی هستیم و رشته هایی مثل ووشو نمی توانند خود را از حمایت دولت بی بهره کنند. حدود 35 درصد از هزینه ها از فدراسیون و 65 درصد از سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تامین می‌شود. برنامه داریم که وابستگی به بودجه دولت کمتر شود اما این کار کمی مشکل است.

- ووشو در سالهای اخیر پخش تلوزیونی خوبی داشته اما برخی از فدراسیون ها مثل بوکس به این موضوع اعتراض دارند که چرا ووشو پخش تلوزیونی دارد اما بوکس ندارد، در این خصوص چه نظری دارید؟

در سال 86 با شروع مسئولیت من در ووشو جلساتی با مسئولان وقت صداو سیما داشتیم که به این جمع بندی رسیدیم ووشو پخش تلوزیونی داشته باشد که این اتفاق مورد استقبال مردم هم بود. ووشو با بوکس متفاوت است. ما بخش تالو را داریم که بوکس ندارد. در ورزش بوکس نوع پوشش متفاوت است و در مسابقات رسمی ورزشکاران کلاه ندارند که این سطح ایمنی را پایین می آورد. مسئولان رشته ای که توان ندارند رایزنی کنند از دیگر رشته ها نباید اسم ببرند. این ضعف خودشان را نشان می دهد که با حضور 28 سال در راس یک فدراسیون و علیرغم داشتن قدرت سیاسی نتوانسته اند پخش تلویزیونی بگیرند. اینکه اسم دیگران را می آورند کار زشتی است. ووشو استانداردهای پخش تلوزیونی را دارد. اگر یک مجموعه ای توانمند است بهتر این است که یاد بگیرند ما چه کار کرده ایم که موفق شده‌ایم.

- تا کنون ایران نتوانسته میزبانی مسابقات رسمی ووشو را داشته باشد و با توجه به اینکه مسابقات ووشو در دوبخش آقایان و بانوان باید همزمان برگزار شود چه برنامه ریزی برای گرفتن میزبانی مسابقات معتبر دارید؟

ما به واسطه اینکه اجبار داریم که حتما مسابقات بانوان و آقایان را همزمان برگزار کنیم عملا گرفتن میزبانی بسیار سخت است. اما شروعی برای این اتفاق داشتیم. اگر این اتفاق جواب دهد قدم های بعدی را بر می‌داریم. ما رسما در خواست میزبانی جام جهانی 2016 را داده ایم. جام جهانی در تمام ادوار در چین برگزار شده است. غیر از چین فقط اندونزی یک بار میزبان جام جهانی بوده است. می خواهیم سومین کشوری باشیم که میزبانی جام جهانی را بر عهده گرفته است. در جام جهانی 4 نفر برتر قهرمانی جهان شرکت می کنند. 11 وزن در بخش آقایان و 7 وزن در بخش بانوان برگزار می شود که جمعا 72 ورزشکار می شود.

بعد از مسابقات جهانی، جام جهانی مهمترین رویداد ووشو است. به دلیل وسعت برگزاری مسابقات جهانی و حضور تعداد بالای ورزشکاران این امکان وجود ندارد که بتوانیم مسابقات را جداگانه برگزار کنیم اما با توجه به حضور تعداد محدود ورزشکاران و حضور تعداد کمتر کشورها در جام جهانی، ما پیشنهاد داده ایم که مسابقات بانوان صبح و بخش آقایان عصر برگزار شود و تمام فعالیت ها در بخش بانوان تحت نظر خانم ها باشد. اگر یک بار کشورها به ایران بیایند و مزه میزبانی ایران را بچشند برای دوره های بعد هم این اتفاق می افتد. اگر این تابو بشکند ما می توانیم میزبانی قهرمانی آسیا را حداقل در بخش جوانان بگیریم و حتی مسابقات قهرمانی جوانان جهان را برگزار کنیم.

- با توجه به اینکه برخی تیم ها با مربیان مرد در مسابقات شرکت می کنند و بعضی داوران مرد در جام جهانی حضور دارند چطور می‌توان تمام فعالیت های بخش بانوان را تحت نظارت خانم ها قرار داد؟

چند کشور هستند که در ووشو قدرت بیشتری دارند و معمولا در جام های جهانی حضور داشته اند. این چند کشور مربی بانوان دارند و می توانند با مربی خانم شرکت کنند. در داوری ها نیز داور و سرداور باید خانم باشند. یک مقدماتی بدون سرو صدا انجام داده ایم که امیدواریم بتوانیم میزبانی را بگیریم. البته یکی از تعهدات میزبانی این است که باید به تمام کشور های شرکت کننده ویزا بدهد. ما به قدری در فدراسیون جهانی ووشو قدرت داریم که به اسرائیل ویزا ندهیم و بگوییم که نمی تواند در مسابقات شرکت کند. این کار را در مالزی انجام دادیم. به دلیل اینکه مالزی به اسرائیل ویزا نمی دهد اروپایی ها اعتراض کردند اما با پافشاری ما برای میزبانی مالزی، اسرائیل در آن مسابقات حضور نداشت. البته اسرائیل ووشوی قوی ندارد و زیاد تاثیر گذار نیست.

آیا می توانیم میزبانی مسابقات را در هر دو بخش بانوان و آقایان از تورنمنت های بین المللی مثل جام پارس شروع کنیم؟

مسابقات جام پارس را شهریور ماه به میزبانی تهران برگزار می کنیم. به این مسئله فکر کرده ایم که بخش بانوان را به این جام معتبر اضافه کنیم. البته ما میزبانی مسابقات دو جانبه را برگزار کرده ایم که در آن بانوان هم حضور داشته اند. اگر نتوانیم در جام جهانی ساندا میزبانی را بگیریم جام پارس هم می تواند فعلا جایگزین مناسبی باشد اما تلاشمان برای گرفتن میزبانی جام جهانی است.

- به تازگی با ژانگ یو جیه سرمربی چینی تیم ساندا بانوان قرارداد بسته اید. چطور شد که با پانگ یان سرمربی سابق که شناخت خوبی از سانداکاران ایران داشت همکاری را ادامه ندادید؟

در زمانی که پانگ تیم ساندا بانوان را تحویل گرفت سطح ووشوی بانوان پایین بود و جایگاهی نداشتیم. اما با این مربی مدال طلای جهان را گرفتیم و بارها تکرار کردیم. سطح ووشوی ایران بعد از حضور وی رشد بسیاری کرد اما برای اینکه بتوانیم چینی ها را هم شکست دهیم دانش پانگ کافی نبود. ژانگ یو جیه سرمربی جدید تیم ساندا به مراتب سبقه ورزشی بالاتری از پانگ دارد. حال باید منتظر بود و دید که شرایط چگونه پیش می رود. وی تا پایان مسابقات جهانی اندونزی قرارداد دارد. با توجه به شروع اردوی تیم ملی جوانان، راضیه طهماسبی به عنوان مربی در کادر فنی جوانان حضور دارد و در بزرگسالان با شروع اردوها به فراخور زمان کادر فنی معرفی می شود.

آیا برای تالو مردان با مربی به توافق رسیده اید؟

بعد از بازیهای آسیایی اینچئون ما رایزنی هایی انجام داده ایم تا یک مربی خوب را بیاوریم. ما در تالو ضعف داریم و نیاز به مربیان چینی داریم اما هر مربی چینی به درد ما نمی خورد. با یک نفر به توافق اولیه رسیدیم او پاسپورتش را هم برای ما ارسال کرد اما در نهایت نتوانست به ایران بیاید. ما یک چارچوب های خاصی را داریم که هر کسی نمی تواند خود را تطبیق دهد. چینی ها به راحتی مربی در اختیار ما قرار نمی دهند. البته ما می توانیم دستمزد مربی را دوبرابر کنیم و رضایت مربیان چینی را برای حضور در ایران به راحتی جلب کنیم. این کار در کوتاه مدت جواب می دهد اما در بلند مدت اشتباه است. نمی خواهیم عرف مبلغ دریافتی چینی ها را بر هم بزنیم چون در دفعات بعد هم هزینه های مربیان چینی بالا می رود. غیر از چین هم از کشور دیگری نمی خواهیم مربی بیاوریم. زیرا ما به مربی نیاز داریم که از مربیان خودمان دانش بیشتری داشته باشد.

- در بخش بانوان هم مذاکراتی را با چند مربی داشته اید تکلیف مربی تالو بانوان مشخص نشده است؟

در بخش بانوان مربی جوانی از سوی چینی ها به ما معرفی شد. جمع بندی مثبتی نداشته ایم زیرا وی علیرغم اینکه قهرمان چین است اما در مربی گری کم تجربه است و در فرم های مدرن تبحر ندارد. قبل از وی با یک مربی با تجربه وارد مذاکره شدیم اما او قبول نکرد به ایران بیاید. در حال حاضر نیز یک مربی خوب را در نظر گرفته ایم و صحبت های اولیه را با او انجام داده ایم اما تا مذاکره نهایی فاصله داریم. فعلا کار را با مربیان ایرانی پیش می بریم.

- نمی توان مربیان خوب ایرانی را در تالو پرورش داد که دیگر نیاز به مربیان چینی نباشد؟

در چرخه قهرمانی مربی نقش اصلی را ایفا می کند و یک محور است. علم تالو برای چینی ها است. با توجه به مشکلات اقتصادی و ارزی، مدتی حضور مربیان چینی در تالو وقفه افتاد. اگر بخواهیم فقط از مربیان ایرانی استفاده کنیم باید چند تن از مربیان ایرانی چند سال در کشور چین زندگی کنند که این شرایط برای مربیان ما فراهم نیست. ما قصد داریم که یک مربی خوب را بیاوریم تا تعدادی از مربیان تحت نظرش آموزش ببینند. شاهد هستیم که احسان پیغمبری قهرمان تالو به عرصه مربیگری وارد شده است و آینده خوبی هم خواهد داشت. در ساندا چون جلوتر بودیم این اتفاق زودتر افتاد و در حال حاضر تیم های ملی در دست مربیان ایرانی است. حسین اوجاقی و رامین موحد نیا و امیر اوجاقی تیم های جوانان و بزرگسالان را رهبری می کنند. در تالو هم باید کمی حوصله کرد تا بتوانیم به جایی برسیم که از مربیان ایرانی استفاده کنیم.

- در برخی رشته ها پشت پرده اتفاقاتی می افتد و تقسیم مدال و خرید و فروش مدال انجام می شود، آیا در ووشو هم چنین اتفاقاتی رخ می دهد؟

در ووشو خرید و فروش نداریم اما تقسیم مدال وجود دارد که ما هم سهم خود را داریم. در همه رشته ها اینطور است و در هیچ رشته ای نیست که همه ی اتفاق ها فقط درون میدان رخ دهد. بسیاری از تصمیم گیری ها پشت پرده است. در برخی رشته ها فساد مالی وجود دارد و برحسب پول مدال خرید و فروش می شود. اما در برخی رشته ها تقسیم مدال برحسب ارتباطات و اولویت هاست. داشتن کرسی بین المللی تاثیر زیادی در نوع تقسیم مدال دارد. ما هم از تقسیم مدال ها محافظت می کنیم و اجازه نمی دهیم حقمان خورده شود. اگر در جایی هم حقی خورده شود در جای دیگر جبران می شود.

از لحاظ کمیتی در سطح کشور چقدر دستمان باز است و چند استان در ووشو فعالیت می کنند؟

ووشو رشته جوانی است و قدم به قدم جلو می رود. از لحاظ حوزه جمعیتی فدراسیون ما تقریبا جایگاه 11 را بین رشته های کشور دارد در حالی که از لحاظ قدمت فدراسیون تقریبا در جایگاه 35 هستیم. از ابتدای حضور من در ووشو و در طی 8 سال از لحاظ جمعیتی در ووشو جهش 2.5 برابری داشته ایم. در اکثر استان ها ووشوکاران حرفه ای پرورش یافته اند. کمیت ما قابل قبول است. در آخرین مسابقاتی که در رده های سنی مختلف بانوان و آقایان برگزار کردیم 31 استان مدال کسب کردند. بعد از برگزاری انتخابی درون اردویی، از 19 استان نماینده در اردوها باقی ماند که فکر می کنم در هیچ رشته ورزشی در ایران این ویژگی نیست.

- علت منتفی شدن حضور الهه منصوریان در باشگاه چانگ چون چین که قرار بود اولین لژیونر بانوان باشد چه بوده است؟

از سوی چینی ها با ما مکاتبه ای صورت نگرفت و به صورت رسمی درخواست نکردند. برای ما مهم است که برای منصوریان شرایط فنی و جانبی در چین فراهم می شد. پشت این جریان پانگ سرمربی سابق تیم ملی ساندا بود و چون شرایط مد نظر من را می داند و به دلیل اینکه شرایط فراهم نبود به دنبال آن مکاتبه‌ای هم انجام نشد.

- با شباهت هایی که میان ووشو و کشتی وجود دارد و با توجه به اینکه کشتی ورزش ملی ایران است، آیا از مربیان کشتی برای ارتقا ووشو استفاده می کنید؟

این ایده را داریم که از مربیان کشتی استفاده کنیم. البته این بدین معنا نیست که یک مربی کشتی دائم بالا سر سانداکاران باشد. فنون محدودی به کمک ما می آید و به عنوان یک قابلیت به قهرمانان کمک می کند. البته من اطلاع دارم که قهرمانان ووشو به صورت محدود کشتی هم کار می کنند.

- در پایان، سقف آرزوهای فدراسیون ووشو را چه می دانید؟

سقف آرزوهای ووشو قهرمانی جهان است و دومی ورود به المپیک و کسب مدال المپیک است. اگر المپیکی شویم مدال المپیک محقق می‌شود اما قهرمانی جهان کار زیاد می‌برد. در تالو فاصله زیادی داریم اما در ساندا و در بخش جوانان یک بار این اتفاق افتاد. در بزرگسالان هم قهرمانی جهان دور از دسترس نیست. اگر ووشو به المپیک ورود کند به مراتب کار سخت تری داریم زیرا سرمایه گذاری کشورهای دیگر در این رشته افزایش می یابد و مطمئنا رشته ووشو پر هزینه می شود.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها