پهپادهای حامل کوکایین/ انتقال مواد مخدر به داخل زندان با درون ها

کد خبر: 433869

هم‌اکنون در کشورهایی نظیر ایالات متحده و ‌انگلیس قوانین سفت و سختی برای پرواز درون یا همان پهپاد‌ها وضع شده است. بعضی از مردم مخالف این قوانین هستند و به نظر آن‌ها این قوانین بی مورد و دست و پاگیرند و جلوی پیشرفت این تکنولوژی نوپا و هیجان انگیز را می‌گیرند.

پهپادهای حامل کوکایین/ انتقال مواد مخدر به داخل زندان با درون ها
سرویس خواندنی های فردا:

این روزها پهپادها توجه زیادی را به خودشان جذب کرده‌اند. فوریه سال جاری میلادی، دبی شاهد برگزاری جشنواره پهپادها بود و همانطور که شنیده‌اید، ‌پلیس امارات در دبی از پهدادها برای کنترل و مانیتور کردن ترافیک و رسیدگی به تصادفات استفاده می کند. اوضاع در دیگر نقاط جهان اما با سرعت بیشتری در حال اتفاق است. هم‌اکنون در کشورهایی نظیر ایالات متحده و ‌انگلیس قوانین سفت و سختی برای پرواز درون یا همان پهپاد‌ها وضع شده است. بعضی از مردم مخالف این قوانین هستند و به نظر آن‌ها این قوانین بی مورد و دست و پاگیرند و جلوی پیشرفت این تکنولوژی نوپا و هیجان انگیز را می‌گیرند. اما باید بدانیم که همین الان که شما در حال مطالعه این متن هستید، ‌پهپاد‌های کارتل‌های مواد مخدر مکزیک حاوی مت آمفتامین سعی می‌کنند از مرز عبور کرده و محموله‌های خود را تحویل مشتریان آمریکایی خود بدهند. بعد از خبرهای سال ۲۰۱۴ که گفته می‌شد مواد مخدر غیر قانونی به وسیله‌ی پهپاد ها به داخل زندان‌ها فرستاده می‌شود،‌ و یا مافیای روسیه با پهپادهای دست ساز خود سیگار به داخل کشورشان وارد قاچاق می‌کنند،‌ جدیداً اسنادی منتشر شده که نشان می‌دهد، کارتل‌های مکزیکی راه جدیدی برای فعالیت‌ها و تحویل محموله‌های خود پیدا کرده‌اند. جالب است بدانید که کسی که این مسآله را گزارش کرده ،‌یک وکیل متخصص در امور پهپادهاست و در بلاگ خود نوشته که به زودی شاهد همه‌گیر شدن استفاده از پهپاد‌ها در بین قاچاقچیان مواد مخدر خواهیم بود. 7-29-2015 9-01-10 AM تعجب‌آور نیست که قاچاقچیان از این روش جدید، به جای استفاده از هواپیماهای سبک و فوق سبک یا زیردریایی‌های حامل مواد، استفاده می‌کنند. پهپادها به لحاظ هزینه-اثربخشی برایشان بسیار عملی‌تر و درعین حال دارای ریسک کمتری هستند. متخصصان امنیت پرنده‌های بدون سرنشین (UAV: Unmanned aerial vehicle) معتقدند که این روش، روشی کاملاً عملی است و قطعاً معضل بزرگی در آینده برای مبارزه با مواد مخدر خواهد بود. کارتل‌ها در زمینه‌ی استفاده از فناوری بسیار انعطاف‌پذیرند و با توجه به اینکه دسترسی به پهپاد ها روز به روز بیشتر می‌شود،‌ باید این سؤال را پرسید که آیا می‌توان تدابیری اندیشید که این روش جدید و جذاب را برای آن هزینه‌بر کند؟ قاچاقچیان در تولید این پهپادهای دست‌ساز حامل مواد،‌ از کارگران خط تولید کارخانه‌های هواپیماسازی بهره می‌گیرند. مثلاً یکی از کارگاه‌های سرهم‌بندی پهپاد در ایالت سانتافه مکزیک،‌ نزدیک کارخانه معروف هواپیماسازی بامباردیر Bombardier شناسایی شده است. در این کارگاه‌ها پهپاد‌هایی ساخته می‌شود که اولاً سبک وزن باشند و راحت قابل جابجایی بوده، و از طرفی غیر قابل ردیابی توسط رادار باشند و آنقدر مستحکم باشند که بتوانند محموله‌ی مورد نظر را جابجا کنند. با وجود این، سایت Americas Postگزارش کرده که مقامات این فعالیت‌ها را زیر نظر دارند. اداره امنیت عمومی کشور مکزیک هم سال‌ها قبل اعلام کرده که کارتل‌ها سعی دارند با هواپیماهای کوچک بدون سرنشین،‌ به داخل ایالات متحده کوکایین قاچاق کنند. یکی از مقامات این اداره گفته که این پرنده‌های حامل مواد در هر سفر می‌توانند تا ۱۰۰ کیلوگرم کوکایین با خود حمل کنند. به گفته ی وی،‌ هر کیلو کوکایین که در کلمبیا ۱۷۰۰ دلار و در مکزیک ۸۰۰۰ دلار قیمت دارد،‌در آمریکا ۳۰۰۰۰ دلار به فروش می رسد،‌ بنابراین در صورتی که یک پرواز موفق توسط پهپاد کارتل انجام شود، سودی معادل ۲ میلیون دلار به ازای یک سفر پهپاد برای کارتل در بر خواهد داشت! چند ماه قبل پلیس تیجوانا(شهری در مرز مکزیک-آمریکا که رواج مواد مخدر در آن نسبتاً زیاد است)، پهپادی را که حامل ۱۰ کیلوگرم کریستال مت آمفتامین را که سقوط کرده بود پیدا کرد. 7-29-2015 8-57-35 AM بنابراین مبارزه با مواد مخدر سال‌هاست که وارد جبهه‌ی جدیدی شده است. مشکل کنونی پلیس این است که هیچ ایده‌ای مبنی بر مبدأ و اپراتور این قبیل پهپادها ندارند. در مورد پهپاد سقوط کرده در تیجوانا، پلیس تیجوانا در صفحه ی فیس‌بوک خود نوشت که درون پیدا شده، یک درون معمولی به قیمت ۱۴۰۰ دلار بوده که در حالت عادی به GPS مجهز نیست اما می‌توان روی آن کار گذاشت، که در این مورد همین اتفاق افتاده بود و به وسیله‌ی پرواز خودکار طوری برنامه‌ریزی شده بود که به مکانی مشخص برود، محموله‌ای ضمیمه‌ی آن شود، و سپس به جای دیگری، قاعدتاً برای تحویل به مشتری، پرواز کند. این تکنیک به قاطر کور یا Blinded Mule معروف است که فرد کافی است دستگاه را تنظیم کند و تمام! بدون اینکه شناسایی شود( بعضی از دستگاه‌های پرواز خودکار قابلیت ذخیره‌ی سابقه و مسیر پرواز را دارند و بعضی ندارند. نکته ی جالب اینکه همین مسأله می‌تواند نزاع عمومی بعدی در حوزه ی حریم خصوصی افراد باشد:‌ آیا آمار و اطلاعات پرواز باید رمزنگاری شود؟ آیا FAA یا سازمان هواپیمایی آمریکا باید بتوانند به اطلاعات پرواز پهپاد شما و اینکه آن را کجا‌ها پرواز داده‌اید دسترسی داشته باشند یا نه؟! این روز‌ها بعضی محققان گفته‌اند که اطلاعات منتقل شده بین کنترل کننده‌ی پهپاد و خود آن حتماً باید رمزنگاری شوند. چرا که هکر‌ها می‌توانند سیگنال‌ها را هک کرده و پهپاد شما را به کنترل خودشان در بیاورند، کما اینکه این اتفاق - البته تحت شرایط کنترل شده و جهت نشان دادن خطر بالقوه - آنجام شده است. تصور این را بکنید که عملیات تروریستی که با یک پهپاد ربایی می‌شود انجام داد چقدر متنوع و هولناک است. ممکن است دور از ذهن باشد، اما اینکه یک پهپاد یا ارتشی از صدها پهپاد، به خاطر مقاصد شوم تروریستی در مسیر پروازی یک فرودگاه شلوغ به پرواز در بیاید، از نظر تئوریک کاملاً عملی است. باید با واقعیت‌ها روبرو شد. مانند هر گجت دیگری در ابتدای معرفی(گوشی‌های هوشمند، عینک گوگل و بقیه گجت های پوشیدنی)، قبل از اینکه پهپاد‌های دور برد برای استفاده عموم آزاد شود، ابتدا باید فرهنگ‌سازی صورت گیرد و هم‌زمان قوانین دقیقی برای جلوگیری از استفاده نامناسب از آن‌ها وضع شود. در غیر این صورت عواقب این هیجان زدگی متوجه خود ما خواهد بود، همانطور که سال‌های سال بعد از معرفی اولین گوشی‌های هوشمند، هنوز در همه جای دنیا شاهد استفاده غیر منطقی و آسیب زننده‌ی آن‌ها در خود و دیگران هستیم.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها