چگونگی ورود نظامیان به عرصه سیاست
عدم حضور نظامیان در میدان سیاست یک معیار برای بقای جریان و اندیشه سیاسی امام است؛ برای اینکه اولاً مشخص شود که چه مقدار به اندیشه امام (ره) وفاداریم و ثانیاً اگر عنصر نظامی میخواهد وارد عرصه سیاست شود، باید نظامیگری را فراموش کند.
برای بسیاری این سوال مطرح است که ایا افراد نظامی حق دخالت در سیاست را دارند یا خیر؟ آیا نهی حضرت امام خمینی (ره) در خصوص ورود نظامیان به عرصه سیاست دائمی است یا حالت استثنایی هم دارد. حجت الاسلام سید حسن خمینی نوه امام راحل (ره) با بیان اینکه باید نسبت به سفارش حضرت امام (ره) حساس بود معتقد است: نظامیان باید ترک نظامیگری کنند و سپس وارد عرصه سیاست شوند. به گزارش «فردا»، سید حسن خمینی که با شهروند امروز مصاحبه می کرد به آسیب شناسی انقلاب اسلامی پرداخت و گفت: پس از دوران دفاع مقدس، یک بازخورد اجتماعی شکل گرفت و عدهای خیال کردند، عقب افتادهاند، لذا به دنبال ثروت افتادند و از سوی دیگر «قدرت» برای برخی شیرین و به یک «اصل» مبدل شد. وی ادامه داد: عمر انقلاب نیازمند روح جدیدی بود تا دمیده شود. از سوی دیگر، نمیتوان کاریزمای حضرت امام (ره) و خلأ کاریزمای پیامبر گونه ایشان را نادیده گرفت؛ چرا که برخی در این خلأ به یک دوران جدیدی اندیشیدند. وی در ادامه به نحوه ورود نظامیان به عرصه سیاست پرداخت و گفت: یکی از بزرگترین معیارهایی که میتوان گفت، جامعه از راه امام خارج شده است یا نه؟! «حضور نظامیان در عرصه سیاست» است. کسانی که مدعی هستند که به امام (ره) وفادارند، باید نسبت به دستور صریح امام (ه) با تمام وجود حساسیت نشان دهند. همانطور، در زمانی که فردی مدعی شود، ولایت از آن فقیه نیست، همه باید بگویند، در اندیشه امام هست و نسبت به این موضع حساسیت نشان دهند، باید در برابر «ورود نظامیان به عرصه سیاست» هم حساسیت داشته باشند. اگر اینگونه نباشد یا دروغ میگویند و یا دچار تناقض هستند. لذا به نظر میرسد، انگیزه الهی به دنبال طرد نفسانیات است و نفسانیات هم در طرد ثروتطلبی و قدرتطلبی خلاصه میشود. گاهی فردی 6 صبح تا 12 شب کار میکند، اما این فعالیتها برای خداوند نیست و همین که این مساله سر زبانها باشد، برایش شیرین است. یا فردی سادهزیست است، اما هیچگاه از قدرت دست برندارد و ... سید حسن خمینی درباره نظامیانی که می خواهند به عرصه سیاست ورود پیدا کنند گفت: ترک نظامیگری کنند و سپس وارد عرصه سیاست شوند. عدم حضور نظامیان در میدان سیاست یک معیار برای بقای جریان و اندیشه سیاسی امام است؛ برای اینکه اولاً مشخص شود که چه مقدار به اندیشه امام (ره) وفاداریم و ثانیاً اگر عنصر نظامی میخواهد وارد عرصه سیاست شود، باید نظامیگری را فراموش کند. چرا که حضور تفنگ در عرصه سیاست یعنی پایان گفتمان سیاسی. متن کامل گفتگو را در این قسمت بخوانید.
دیدگاه تان را بنویسید