امام بود که رهبر انقلاب بود
خطاب به فراموشکاران
این روزها ظاهرا حرمت شکنی رسم شده است. درحالی که تا امروز بیت یک مرجع تقلید، بویژه بیت رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی (ره) دارای حرمتی بود اما چندی است که برخی از کسانی که ادعای انقلابی بودن و حمایت از ارزش های انقلاب را دارند در مقام مقابله با بیت امام (ره) درآمده اند.
در خبرهایشان از اینکه نوه تیزهوش امام (ره) وصیت امام درباره نظامیان را یادآوری کردند سخت مدهوش شدند و بی تاب.
آوردند که آی! ایها الناس! بیایید که سین حسن خمینی سوار بی ام و می شود!
بیایید و ببینید که سید حسن خمینی در شمال تهران در آب و هوای خوب نفس می کشد!
منظورشان جماران است... همانجایی که پیرمان می نشست، همانجایی که اکنون بیت آن بزرگمان در آنجا ساکن اند. نمی دانیم، اما تا الان رسم نبوده که پس از فوت یک مرجع تقلید، بیتش نیز خانه شان را عوض کنند! شاید این حامیان یک طیف فکری خاص که الحق رسوم بدیعی را برای ایران به زعم خودشان باب کرده اند، توهین به بیت امام (ره) را نیز باب کرده اند!
مثل اینکه آنان که روزی برای رای شعار فرزند انقلاب و ارزشهای انقلاب می دادند، یادشان رفته که این امام بود که انقلاب کرد. این امام بود که برای این مردم، به بیتشان سختی داد. همان بیتی که امروز سوار بی ام و می شود!!! نعوذباالله!
هرکس که لپ گلی داشته باشد یعنی سونا رفته است؟ آهای! پزشکان! بیایید که حامیان، کشفی کردند بدیع!
نمی دانیم که برای چه حامیان برخی ها دست به توهین به بیت امام زدند. نمی دانیم!
شاید بیت امام جا را برای برخی تنگ کرده است. شاید کوشش آنها در پاسداری از اندیشه های امام، فرصت را برای جولان گرفته است.
حداقل اش این است که بیت امام از اسم امام سوءاستفاده نکرد، سید حسن آقا با اینکه نوه امام بود خود را نیالود؛ نه سرلیست لیستی شد، نه رئیس کارخانه ای با سودی هنگفت و نه ... بلکه با افکارش که آدم را یاد امام می اندازد در آن 14 خرداد پارسال، دل آدم را شاد کرد که یادگار امام چگونه دفاع می کند.
حداقل که شما دم از دین داری و روحانیت و مرجعیت می زنید چرا؟ دیگر نمی دانیم که چه بگوییم، نمی دانیم. اصلا نمی دانیم که چگونه بگوئیم اگر دین ندارید آزاده باشید. این تهمتهایی که میزنید علیه بیت امام است! می فهمید؟ آن هایی که در خارج اند حداقل شرف داشتند که بفهمند شما به بیت امام توهین کردید! و خوراک خبری اش کردند!
بگذار تا بگریم چون در ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
راز لپ های گل انداخته سید حسن، شرم و حیایی است خانوادگی که با وجود اینکه می تواند به یک اشاره ملت حزب الله را به جانتان بیاندازد، نمی کند... هر حرمت شکنی را تحمل کردیم، اما این را نه...
از روییدن خار سر دیوار دانستم که ناکس کس نمی گردد بدین بالانشینی ها
دیدگاه تان را بنویسید