عرب تمام شد؟

دیپلماسی ایرانی: آیا "عرب" پایان یافته است؟ این سوالی است که غالبا ذهن مرا به خود مشغول می کند. من فروپاشی عرب را در سایه درگیری ها و فرار میلیون ها نفر و همچنین ویرانی و تخریبی که همه چیز را در برگرفته و صحنه وحشتناکی به وجود آورده است می بینم. صحنه ای که هنوز تمام نشده و همچنان ادامه دارد. می توان گفت جهان عرب تنها نقطه ای در جهان است که هر روز در آن خونریزی می شود و جان افراد به دست خودمان، نه دیگران، گرفته می شود. کسانی که از عرب متنفر هستند و طمع کاشتن فتنه و ایجاد جنگ داخلی در دل جهان عرب را داشتند، موفق شدند به هدف خود برسند، آنها خوشحالی خود را پنهان نمی کنند. در حال حاضر هم بی کار ننشسته اند و زیر پرچم موسوم به پیمان مدعی مبارزه با (داعش) جمع شده اند. جایی که تبدیل به موقعیتی شده تا فرصتی تاریخی برای ایجاد استعماری جدید به وجود آید و سلاح های پیشرفته خود را در کارخانه های اسلحه سازی شان بسازند و در سرزمین های عربی مورد آزمایش قرار دهند. علاوه بر آن ارزش های میهنی و زیرساخت های کشورها را نابود کرده اند و فرصتی به وجود آورده اند تا جنگ ها ویرانه ای به پا کنند تا برای بازسازی آن شرکت های آنها مجددا وارد عمل شوند و میلیاردها دلار تاراج کنند. با وجود تصویر بد و قساوت شدیدی که بر وضعیت فعلی جهان عرب حاکم است اما من یقین دارم که ملت عرب از این مرحله عبور خواهند کرد و روزی خواهد رسید که ملت عرب از این خواب غفلت بیدار خواهند شد و خود را نجات خواهند داد و چه بسا علیه این استعمارگران جدید قیام کنند و علیه مخاطراتی که وجود آنها را تهدید می کند، متحد شوند. چه بسیار کشورهایی بودند که در معرض بدترین و وحشی ترین جنگ ها قرار گرفتند و ویران شدند اما به خود آمدند و برخواستند و از این وضعیت عبور کردند و به پیشوای امت ها تبدیل شدند. در تاریخ ژاپن و آلمان و حتی اروپای دور کم چنین تجربه هایی از خود به جای نگذاشته اند. بین پرانتز: تاریخ ثابت می کند که امریکایی ها خود تروریسم و مرگ آفرینی را در عصر مدرن ساخته اند اما کسانی که الآن به اوباما حمله می کنند باید منتظر باشند و ببینند که در صورت پیروزی ترامپ یا حتی هیلاری کلینتون در انتخابات آینده چه وضعیتی بدتر از این به وجود خواهد آمد.