مراسم شب سینمایی‌ها در تهران

خبرگزاری ایسنا: در این مراسم که با عنوان «شب سینما» شامگاه 17 خرداد ماه برگزار شد، فریدون جیرانی سردبیر روزنامه «سینما» در سخنانی با بیان اینکه سعی شد این مراسم زمانی برگزار شود که به جایی رسیده باشیم،اینگونه سخنانش را ادامه داد: در حال حاضر پایان دوره گذشته روزنامه "سینما" و سرآغاز دوره جدید است. وی با اشاره به تاریخچه برپایی چنین جشن‌هایی از سوی نشریات و انتخاب برگزیدگان یادآور شد: از سال 1333 مجله «ستاره سینما» چنین جشنی را راه‌اندازی کرد که فیلم «چهارراه حوادث» در آن درخشید. 10، 15 سال بعد مجله «فیلم هنر» جشن «سپاس» را به راه انداخت و سال‌هاست که مجله‌ی «دنیای تصویر»، جشن حافظ را برگزار می‌کند. جیرانی با تقدیر از هیأت داوران نخستین جشن روزنامه «سینما» خاطر نشان کرد: همه داوران که برخی از آن‌ها امشب حضور ندارند، فیلم‌ها را دیدند و انتخاب‌هایشان را داشتند که امشب مجموع آرا اعلام می‌شود. وی صحبت درباره روزنامه «سینما» را به خود روزنامه موکول کرد و با نام بردن از روزنامه‌های سینمایی دیگر ادامه داد: ما به آن‌ها هم احترام می‌گذاریم! هر چند گاهی بداخلاقی می‌کنند. تقدیر از خانواده زنده‌یاد محمدعلی فردین اولین بخش این مراسم بود که پس از بخش تصاویری، ضیاءالدین دری به عنوان یکی از دوستان آخرین سال‌های حیات این بازیگر و کارگردان به پشت تریبون رفت و با بیان اینکه پنج سال آخر عمر فردین هفته‌ای دو، سه جلسه همدیگر را می‌دیدیم به ذکر خاطره‌ای از او پرداخت. وی اظهار کرد: عشقی که مردم به فردین ابراز کردند از خانه‌ها بیرون آمد و چنین عشقی را برای هیچ سوپراستاری در دنیا نداریم، او تنها بازیگری بود که مردم برای دیدن به سراغش می‌رفتند و دیگر یک همچین سوپراستاری بوجود نیامد. این کارگردان افزود: با وجود اینکه فردین را حدود 20 سال از مردم جدا کردند اما معتقدم او تاریخ خاصی است که تکرارشدنی نیست. در ادامه سیاوش فردین پسر این بازیگر به همراه خانواده‌اش به روی سن حاضر شدند و هدایایی را دریافت کردند. سید غلامرضا موسوی که به نمایندگی از هیأت داوران پشت تریبون قرار گرفته بود با تبریک به فریدون جیرانی به عنوان مدیرمسئول جدید روزنامه «سینما» برای او در دوره جدید، آرزوی موفقیت کرد. وی با اشاره به استقبالی که از فیلم‌ها در سینماها شده است، گفت: مردم نشان دادند با سینمای ایران آشتی هستند و برخلاف برخی شعارها که داده می‌شود به آن علاقه دارند. رئیس شورای عالی تهیه‌کنندگان خطاب به رئیس قوه قضاییه اظهار کرد: شبکه‌‌های خارجی آگهی فیلم‌های ایرانی را نشان می‌دهند و به همین دلیل فیلم‌ها به پایین کشیده شدن، تهدید می‌‌شوند که این موضوع در شأن سینما نیست و باید مشکلات تهیه‌کننده‌ها به درستی حل شود و ببینیم چه اتفاقی برای معرفی فیلم‌ها وجود دارد و اگر کسی هم رایگان این کار را می‌کند ما نباید خسارت بدهیم. بخش دیگر این مراسم به ارتباط تلفنی با مرضیه وفامهر همسر ناصر تقوایی و قرائت متنی از طرف او به عنوان یکی از داوران اختصاص داشت که این تماس از رامسر برقرار شد. معرفی برگزیدگان با بخش فیلمنامه آغاز شد و کامبوزیا پرتوی برای اهدای این جایزه به روی سن آمد و قبل از معرفی سعید روستایی -فیلمنامه‌نویس «ابد و یک روز»- گفت: خوشحالم که در عین حال که صبح امروز با شنیدن خبر توقیف فلان فیلم آغاز شد اما شب به جشن سینما رسیدیم. روستایی هم پس از دریافت تندیس روزنامه سینما اظهار کرد: خوشحالم نامم در کنار آقای میرکریمی و حاتمی‌کیا می‌آید و تشکر می‌کنم از مازیار میری که در فیلم مشاوره می‌داد اما دخالت نمی‌کرد و این جایزه را به همه آن‌هایی که «ابد و یک روز» را بر پرده سینما دیدند، تقدیم می‌کنم. نوید محمدزاده بازیگر این فیلم هم که در بین اجرای نمایش‌اش در مراسم حضور پیدا کرده بود، جایزه بازیگری مرد را از سیروس الوند دریافت کرد و گفت: مانند جشن دو سال پیش منتقدان، برای رسیدن به این جشن هم با موتور آمدم و باید دوباره به اجرای تئاتر بروم. وی افزود: با دیدن بازی افرادی که در کنار من کاندید بودند یاد گرفته‌ام و باید به شهاب حسینی هم جایزه‌اش را تبریک بگویم و مبارک ما بازیگران باشد! ضمن اینکه این جایزه‌ام را به قلبم پیمان معادی تقدیم می‌کنم. برای جایزه ابراهیم حاتمی‌کیا هم مریلا زارعی به روی سن دعوت شد که این کارگردان پس از دریافت جایزه کارگردانی برای «بادیگارد» با اشاره به فریدون جیرانی گفت: ایشان برای من ارزش دارد و هر چه زمان می‌گذرد ادب در رفتارش را بیشتر می‌بینم و ایشان برای من الگوی بسیار با ارزشی هستند. وی با تقدیر از هیأت داوران این جشن افزود: امیدوارم قدردان محبت آن‌ها باشیم. برای بهترین فیلم نگار جواهریان به عنوان یکی از بازیگرانی که با رضا میرکریمی همکاری داشته است به روی سن آمد و این تندیس را به رضا میرکریمی برای فیلم «دختر» اهدا کرد. میرکریمی ضمن تشکر از فریدون جیرانی و همتی که برای روزنامه «سینما» داشته است، گفت: روزنامه شبیه برنامه زنده است و اینکه هر روز استانداردی را نگهداری کار سختی است. فریدون جیرانی خوش‌طینت است و صلاح سینما را می‌خواهد و برای چنین آدمی روزنامه نگه داشتن کار سختی است. آخرین جایزه این مراسم توسط بیتا فرهی به عنوان یکی از اعضای داوران به لیلا حاتمی برای فیلم «من» اهدا شد که این بازیگر در سخنانی ضمن تشکر از داوران که برایش شب قشنگی را فراهم کردند، اظهار کرد:‌ به سهیل بیرقی کارگردان «من» برای جاه‌طلبی، هوشمندی و پشتکارش تبریک می‌گویم. اجرای این مراسم را که حدود بیش از یک ساعت ادامه داشت، فرزاد حسنی بر عهده داشت. پخش تصاویری از کاندیداها، روزنامه سینما و پشت صحنه «بادیگارد» از دیگر بخش‌های این مراسم بود. از دیگر حاضران در جشن یک سالگی روزنامه "سینما" که در هتل اسپیناس برگزار شد، می‌توان به حبیب اسماعیلی، نرگس آبیار، محمدحسین قاسمی، ماهور الوند، ابوالحسن داودی، بیتا منصوری، محمد نشاط، منصور سهراب‌پور، نازنین مفخم و محمد بانکی اشاره کرد. متن یادداشت ناصر تقوایی که از طرف مرضیه وفامهر قرائت شد، بدین شرح است: «سينما مثل هر شكل ديگري از كار هنري تأثيري دوگانه دارد. ايجاد حركتي پويا و چند صدايي و توليد انديشه هاي رنگارنگ از يك سو و از سوي ديگر ايجاد يك وحدت و جذبه‌ي فراگير در لحظه ي ناب و والاي مواجهه با اثر هنري. اين يك جذبه‌ي انديشمندانه است نه يك جذبه‌ي كور. كارش توليد انديشه است، نه خاموش كردن چراغ. من اين ديالكتيك موجود در اثر هنري را جادوي هنر مي نامم. همان اندازه كه سينما تصوير جامعه است، جامعه‌ي متاثر از سينما شكفته مي‌شود و متأثر از ادبيات،شعر،موسيقي و انواع ديگر هنر جامعه مي شود باغي رنگارنگ و فضايي دلچسب. خوشا به حال مردمي كه در فضايي نفس كشيده‌اند كه آثار هنري درخشاني توليد شده و در پي ديده ، شنيده، درك و جذب شده. سينما و هنرهاي نمايشي اما با يك شخص مستعد متولد نمي‌شود، سينما با يك جامعه‌ي مستعد و كارآموخته متبلور مي شود كه بتواند استانداردهاي يك سينماي رشد يافته را بشناسد و اجرا كند. اگر جامعه اي رشد يافته نباشد به مرور تك آدمهاي مستعد و انديشمندش را خاموش مي كند. امروز بيش از هر چيز ديگري جامعه ي ما نيازمند بازنگري خويش و بردباري در برابر استعدادهاي درخشان اش است. نيازمند با دقت و حساسيت بالاتر كار كردن و تعميق تجربه هاي هنري. امروز بيش از گذشته بايد تمرين كنيم كه در برابر اثر هنري والا و ارزشمند منعطف باشيم و اگر توان ياري كردن در بروز آن نداريم، لااقل نقشي در خفه كردن يك اتفاق ناب هنري بازي نكنيم. اميدوارم كه ديگر زمانه‌ي بت سازی تمام شده باشد و هم چنين نخبه كشي كه اينها دو روي يك سكه‌اند. ما نياز به شكوفايي صداها و سليقه هاي متنوع، و زيستن در فضايي متكثر، متحمل ديگري و چه بسا عاشقانه همكاري و همدلي كردن براي سازندگي داريم، كه هنر سراسر راه تجربه هاي پر مخافت عاشقانه است.