اولین نبرد والیبالی ها در المپیک

کاپ: والیبال ایران 52 سال منتظر اچنین روزی بود 52 سالی که سخت گذشت اما در این چند سال اخیر همه عزم شان را جزم کردند تا این رویا بالاخره واقعیت شود. ایران اما 4 سال رویایی را پشت سر گذاشت و در نهایت هم به المپیک ختم شد. ایران در دوره گذشته با تمام تلاشی که کرد به المپیک لندن نرسید اما والیبالی ها مانند فنری جمع شده، در لیگ جهانی سال بعد انرژی‌ شان را رها کرده و بهترین نتیجه تاریخ این ورزش تا آن زمان را رقم زدند. ایران که برای اولین بار به این مسابقات رسیده بود هم صربستان قهرمان اروپا را برد و هم ایتالیا، دومین تیم پرافتخار لیگ جهانی، را در کشور خودش شکست داد. ایران سپس تیم‌های کوبا و آلمان را هم برد تا ورود خودش را به جمع قدرت‌های جهانی اعلام کند. ایران در این مسابقات نهم شد. حالا والیبال تبدیل به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های ایران شده بود و شاهد استقبالی بی سابقه مردم بود. همه چیز خیلی خوب پیش می‌رفت تا این که به دنبال نمایش ضعیف تیم ملی آرژانتین، رئیس جمهوری این کشور از ولاسکو خواست تا به زادگاهش برگردد و هدایت تیم ملی کشورش را به عهده بگیرد. ولاسکو را شاید بتوان تنها مربی خارجی مطرح ورزش ایران دانست که در هنگام رفتن هم محبوبیتی قابل توجه داشت. او در آخرین کنفرانس خبری‌اش به عنوان مربی ایران گفت: "وقتی سه سال پیش به ایران آمدم، هرگز فکر نمی‌کردم که این چنین بتوانم احساس نزدیکی با مردم ایران داشته باشم. البته می‌دانستم که تجربه مفیدی برای من خواهد بود، اما هرگز فکر نمی‌کردم که این رابطه تا این میزان احساسی شود." مردم ایران او را در قلبشان نگه داشتند و حدود سه سال بعد که به همراه تیم ملی آرژانتین برای مسابقه به ایران آمد، ۱۲هزار طرفدار حاضر در ورزشگاه آزادی یک صدا او را تشویق کردند؛ اتفاقی کم‌سابقه در تاریخ ورزش ایران. پس از ولاسکو صحبت از لورنزو برناردی و رائول لوزانو هم به میان آمد اما فدراسیون والیبال سرانجام با اسلوبودان کواچ، مربی جوان صرب به توافق رسید. اولین هدف فدراسیون صعود به المپیک بود. کواچ توانست در لیگ جهانی ۲۰۱۴برای اولین بار ایران به جمع چهارتیم برتر جهان برساند و سال بعد هم در همین مسابقات ششم شد. اما برای والیبال که در حسرت حضور در المپیک می‌سوخت کسب مقام هشتم در جام جهانی ۲۰۱۵و در آستانه المپیک، گناهی غیر قابل بخشش بود. سرمربی تیم ملی والیبال تغییر کرد و این بار خبری از بدرقه گرم هم نبود. کواچ پس از خداحافظی با والیبال ایران گفت: "به خاطر این که از مربیگری در والیبال ایران کنار گذاشته شده‌ام احساس بدی دارم. از سوی دیگر به خاطر این که تیم ‌ملی ایران را مربیگری کرده‌ام احساس خوبی دارم. ما موفق شدیم در لیگ جهانی ۲۰۱۵مقام ششم را کسب کنیم. در بازی‌های آسیایی قهرمان شدیم ، ولی همه اینها پس از کسب مقام هشتمی در جا‌م جها‌نی فراموش شد." چهار گزینه (آناستازی، وبر، کلاکویچ و لوزانو) مطرح شدند و فدراسیون تصمیم گرفت شبیه‌ترین فرد به مربی محبوب پیشین والیبال ایران را انتخاب کند: رائول لوزانو. لوزانو هموطن، همشهری، همکلاس و هم‌تیمی ولاسکو بود و بسیار نزدیک به او: "ما تقریبا همشهری هستیم. در یک دانشکده درس خواندیم و دو سال در یک تیم ورزشی هم‌بازی بودیم... مادران ما با هم همکار بودند و مادر خولیو معلم زبانم بود. ما بیش از حد تصور شما به هم نزدیکیم. هر هفته از هم خبر می‌گیریم." و احتمالا دوست قدیمی لوزانو به او گفته بود که رسیدن به المپیک برای والیبال ایران چه معنایی دارد: "به شما قول می‌دهم که تیم ملی و بازیکنانش در تمرین‌ها حداکثر توان خود را می‌گذارند تا به بهترین شکل برای المپیک آماده شوند. ما هدف و رویای بزرگی در سر داریم که حضور در ریو است." ایران در مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۱۶ریو در توکیو باید با لهستان، چین، ژاپن، فرانسه، ونزوئلا، استرالیا و کانادا رقابت می‌کرد. مسابقاتی که فارغ از نتیجه تیم اول آسیا را به المپیک می‌فرستاد و به همین دلیل نیز پیروزی مقابل حریفان آسیایی اهمیتی مضاعف داشت. اولین مسابقه مقابل استرالیا بود که دست ایران را از المپیک قبلی کوتاه کرده بود. این بار هم تاریخ تکرار شد و مثل تیم فوتبال ایران که در انتخابی جام جهانی ۱۹۷۸انتقام جام قبل را از استرالیا گرفت، والیبال ایران هم دورخیز برای ریو را با برد ۱-۳مقابل استرالیا آغاز کرد. ایران در دومین مسابقه دو ست از کانادا عقب افتاد اما در پایان ۲-۳برنده شد. در مسابقه بعدی فرانسه ۰-۳ایران را برد تا این تیم با یک باخت آماده یکی از حساس‌ترین بازی‌هایش در این مسابقات شود: دیدار با ژاپن. اوضاع در سالن متروپولیتن توکیو به کام مهمان چرخید و ایران ۱-۳برنده شد. پنجمین حریف ایران باز هم از آسیا بود و ایران چین را هم ۲-۳برد تا به بازی با لهستان برسد. لهستان ستاره این مسابقات بود و پیش از این صعودش را به المپیک قطعی کرده بود. ولاسکو و مردانش برای رسیدن به ریو به پیروزی با اختلاف دو ست مقابل لهستان احتیاج داشتند و با برد ۱-۳در این بازی، آرزوی ۵۲ساله والیبال ایران محقق شد. حالا والیبال ایران در حالی برای اولین‌بار در المپیک به میدان می‌رود که ورزش ایران نیز برای اولین بار در تاریخ بخت به دست آوردن مدال در یک رشته تیمی را دارد. آرزویی که اولین گام در راه آن، پیروزی مقابل آرژانتینی است که یکی از محبوب‌ترین مربیان ورزش ایران را روی نیمکتش دارد. تیم های ملی والیبال ایران و آرژانتین تا کنون هفت بار در رقابت های مختلف به مصاف هم رفته اند. نخستین رویارویی دو تیم به سال ۱۹۹۸باز می گردد که در رقابت های قهرمانی جهان،‌ آرژانتین سه بر صفر و با امتیازات ۱۵بر ۹، ۱۵بر ۳و ۱۵بر ۷ایران را شکست داد. ایران در آن سال بازنده ای مطلق مقابل آرژانتینی بود اما رشد موشکی والیبال ایران در سال های اخیر، شرایط را متفاوت کرده است. در مجموع هفت رویارویی دو تیم، ایران چهار پیروزی و آرژانتین سه پیروزی به دست آورده اند. نخستین پیروزی ایران نیز در جام جهانی ۲۰۱۱و در دورانی که ولاسکو سرمربی ایران بود رقم خورد. در آن سال ایران سه بر دو حریفش را شکست داد و به یکی از نخستین پیروزی های تاریخ خود مقابل تیم های بزرگ جهان دست یافت. پس از جدایی ولاسکو از والیبال ایران، دو تیم چهار بار به مصاف هم رفته اند که سه پیروزی سهم ایران و یک پیروزی از آن آرژانتین شده است. آخرین رویارویی های ایران و آرژانتین هم در لیگ جهانی ۲۰۱۶رقم خورد؛ جایی که شاگردان رائول لوزانوی آرژانتینی در هر دو مسابقه با نتیجه سه بر دو حریف خود را از پیش رو برداشتند. نتایج تمام مسابقات تیم های ایران و آرژانتین در طول تاریخ: سال مسابقات ایران آرژانتین ۱۹۹۸ قهرمانی جهان ۰ ۳ ۲۰۰۸ انتخابی المپیک ۱ ۳ ۲۰۱۱ جام جهانی ۳ ۲ ۲۰۱۴ قهرمانی جهان ۳ ۰ ۲۰۱۵ جام جهانی ۱ ۳ ۲۰۱۶ لیگ جهانی ۳ ۲ ۲۰۱۶ لیگ جهانی ۳ ۲