مقصر اصلی ناکامی پرسپولیس در جام حذفی کیست؟

سرویس ورزشی فردا: به طور حتم تعداد زیادی از هواداران تیم فوتبال پرسپولیس عصر روز جمعه دیدارسرخپوشان تهرانی برابر قشقایی شیراز را به دلیل کم اهمیت بودن آن تماشا نکردند و وقتی خبر نتیجه پایانی به گوش آنها رسید باورشان نمی شد تیمی که قرار است در پایان فصل جاری مقام قهرمانی لیگ را به دست آورد اولین جام را خیلی زود و در برابر یک تیم دسته دومی از دست داده است. شکست سرخپوشان تهرانی برابر قشقایی در شرایطی بود که این تیم می توانست از حضور در این مسابقه امتناع ورزیده و برگزاری آن را به زمانی دیگر موکول کند. قائده و قانون مسابقات فوتبال باشگاه های کشور هم این اجازه را به سرخپوشان می داد که برگزاری بازی با قشقایی را به خاطر داشتن بیش از 3 بازیکن در تیم ملی، به زمانی دیگر بیندازند اما در یک خودزنی آشکار، پرسپولیسی ها از این حق قانونی گذشته و به مصاف تیم گمنام قشقایی رفتند. پرسپولیس در این رقابت شش مهره اصلی خود را به تیم ملی سپرده بود و همین امر در کنار سختکوشی بازیکنان قشقایی موجب شد تا پرسپولیس در ضربات پنالتی بازی را به یک تیم دسته دومی واگذار کند. اما این روزها هواداران پرسپولیس که به شدت در شبکه های مجازی و اجتماعی مورد هجمه هواداران رقیب سنتی قرار گرفته اند، از ماجرای شکست به قشقایی شیراز عصبانی بوده و به دنبال مقصر اصلی این ناکامی می گردند. انتقاداتی که حالا سرمربی موفق این تیم را هدف قرار داده است. منتقدان در این باره می گویند ایوانکوویچ اگر هم مربی فنی خوب و مهره‌چین و استراتژیت توانایی در میدان‌های فوتبال باشد یک تصمیم‌گیرنده اصولی و مناسب برای مسائل مدیریتی و در امر تعیین سیاست‌های مهم باشگاه و حتی خط مشی‌های غیرکلان نیست و کارهایش پرتضاد است و بدین خاطر این تصمیم‌ها را باید به افراد دیگری سپرد که نسبت به ایوانکوویچ اطلاعات و اشراف بیشتری بر امور داشته باشند. بدون شک یکی از نقاط ضعف پرسپولیس در مقابل قشقایی به دروازه این تیم مربوط بود جایی که اگر پرسپولیس علیرضا بیرانوند را که یکی از تخصص‌هایش در مهار پنالتی‌ها است درون دروازه‌اش داشت به آن شکل شکست نمی‌خورد و حذف نمی‌شد و اگر سیدجلال حسینی در مرکز خط دفاعی حضور داشت اجازه نمی‌داد که حمله‌وران حریف دو، سه مرتبه با دروازه‌بان تیم تک به تک شوند. اگر مهدی طارمی در خط حمله به جای علی علیپور پراشتباه ظاهر می‌شد و وحید امیری او را تغذیه می‌کرد، حداقل یکی از فرصت‌های از دست رفته روز جمعه پرسپولیس در دل تور نمی‌نشست و سرخ‌ها از ورطه پنالتی‌ها رها می‌شدند و کار را در همان 90 یا 120 دقیقه یکسره می‌کردند. رفتارهای متناقض برانکو در پرسپولیس کنار کشیدن و نکشیدن از جام حذفی- بدتر از همه اینکه ایوانکوویچ ابتدا چندین و چند روز داد سخن درباره کنار کشیدن از جام حذفی داد و گفت که با این وضع برگزاری دور سوم جام حذفی در زمان تشکیل اردوی تیم ملی در ارمنستان سرخ‌ها اصلا به میدان نمی‌آیند و وقتی هم که تصمیمی 180 درجه متفاوت و مبتنی بر شرکت گرفت یا با تصمیم دیگران همسو شد باز هم از حق خود و باشگاهش که درخواست تعویق افتادن مسابقه با قشقایی شیراز تا زمان بازگشت ملی‌پوشان بود استفاده نکرد و واقعه روز جمعه را موجب شد. واقعه‌ای که سزاواری فراوان قشقایی در شکل‌گیری آن البته سهمی عمده داشت اما مهم‌تر از آن سیاست‌گذاری‌های غلط برانکو در قبال مسائل کلانی بود که سررشته لازم را در آنها ندارد و از چند و چون آنها بی‌خبر است و البته کل باشگاه پرسپولیس نیز در این قضیه تغییراتی فراوان داشت. تناقض رفتاری در ماجرای طارمی و رضاییان- امسال ایوانکوویچ در قبال مشکل مشترک و مشابه طارمی و رضاییان درماجرای رفتن نصف و نیمه به ترکیه و سپس بازگشت به لیگ ایران موضعی 180 درجه متفاوت را اتخاذ کرده و یکی را بلافاصله بخشیده و به ترکیب تیمش از نو تزریق کرده اما دومی را سه ماه است که سرمی‌دواند و وی را معلق و بلاتکلیف نگه داشته است. برانکو فصل پیش سیدجلال حسینی را رسما جواب گفت و به امکان و پیشنهاد بازگشت وی به جمع قرمزها پاسخ آشکار منفی داد اما امسال همان مدافع را به رغم یک سال پیرتر شدن به پرسپولیس برگردانده و بلافاصله در ترکیب ثابت قرار داده و حتی صاحب عنوان کاپیتانی تیم کرده است. همه اینها می‌گوید ایوانکوویچ اگر هم مربی فنی خوب و مهره‌چین و استراتژیت توانایی در میدان‌های فوتبال باشد یک تصمیم‌گیرنده اصولی و مناسب برای مسائل مدیریتی و در امر تعیین سیاست‌های مهم باشگاه و حتی خط مشی‌های غیرکلان نیست و کارهایش پرتضاد است و بدین خاطر این تصمیم‌ها را باید به افراد دیگری سپرد که نسبت به ایوانکوویچ اطلاعات و اشراف بیشتری بر امور داشته باشند. شرکت در دیدار روز جمعه شیراز و حذف شدن به دست میزبان یک نقطه منفی بزرگ تازه در کارنامه برانکو و باشگاهش و یک دلیل و سند صریح و جدید در زمینه لزوم سلب تصمیم‌گیری‌های مهم از او و سپردن این امور به آدم‌هایی بسیار مطلع‌تر از او و افراد آگاه به امور داخلی فوتبال ایران و فضاهای ویژه سایر لیگ‌های ایران است.