شعارهای جریان ساز عاشورائیان

سال گذشته چندماه قبل از ایام محرم، در عاشوراییان مثل هر سال جلسات کارگاهی حول موضوع و شعار محرم را تشکیل دادیم. یکی از اعضای ستاد محرم از مشکلات جامعه گفت، فرد دیگر به نظرات فعالین فرهنگی کشور اشاره کرد، چند نفر به حال و هوای بچه های مجموعه و این که چه موضوعاتی را بیشتر دوست دارند و . . .

ما با دو ایده طرف بودیم، دو ایده قوی با دو شعار زیبا که باید با به رای گذاشتن آن، یکی رابه عنوان شعار محرم 1394 انتخاب می کردیم. دو شعار پیشنهادی آنقدر قوی بود که من به عنوان یکی از چندین نفری که از قسمت های مختلف عاشوراییان در آن کارگاه حاضر بودند، نتوانستم جمع بندی دقیقی داشته باشم و به همین خاطر به هر دو شعار رای مثبت دادم. شعارها به رای گذاشته شد، و با اختلاف تقریبا 15 درصدی، شعار «رقص شمشیر» رای آورد. شعار، برگرفته از یک بیت شعر آقای حسینجانی بود، شعری که قبلا نیز در برنامه های عاشوراییان به کارگرفته شده بود و به همین خاطر حالتی خاطره انگیز داشت و تداعی کننده مراسم سال های قبل برای اعضای مجموعه بود: «تیغ در معرکه می افتد و بر می خیزد، رقص شمشیر چه زیباست بیا تا برویم» شعار انتخاب شد! با این که قبل از مشخص شدن نتیجه کارگاه، بین اعضا اختلاف نظر وجود داشت بعد از نهایی شدن، همه یک صدا و یک دل با محوریت این شعار و با موضوع غیرت مشغول به کار شدند. با یک برنامه ریزی دقیق، شعار را زودتر از سال های قبل انتخاب کردیم و به خاطر همین فرصت کافی برای طراحی پوستر و طراحی برنامه داشتیم.یک طراحی زیبا با عکسی از یک شمشیر که نمادی از مقاومت و جهاد در راه حق بود.

اما در مراحل بعدی، نمی دانم شاید ندانم کاری، تنگ نظری، محافظه کاری یا هرچیز خوب یا بد دیگری که اسمش را بگذاریم، توسط مسئول یکی از سازمان های مربوطه، مجبورمان کرد شعارمان را روی پوسترها کار نکنیم. مشکل اصلی هم نماد شمشیر بود، نمادی که نشانه ایستادگی و مقاومت بود. استدلالات و حساسیت هایی هم که می شنیدیم، واقعا عجیب و غریب و دور از ذهن بود. بگذریم . . . محرم شروع شد و بعد از چند شب، همان نماد ما -یعنی شمشیر- بر روی سرتیتر سایت مقام معظم رهبری قرار گرفت. قصه بسیار ساده بود، در شرایطی که با جنگ های منطقه‌ای، کشور در معرض تهدید قرار گرفته و از طرف دیگر با هجوم فرهنگی، باورهای دینی بخشی از مردم متزلزل شده، بهترین راه و مهمترین وظیفه تهییج روحیه ایستادگی مردم است و در این شرایط کاملا طبیعی است که پایگاه اینترنتی رهبر انقلاب نیز نماد شمشیر، نماد مقاومت و جهاد را برای خود انتخاب کند. این همان درک درست از اوضاع جامعه است، که ما نیز با برگزاری کارگاه های مختلف فکری به آن رسیده بودیم.

باز بگذریم از اینکه آن مسئول مربوطه، بعد از مشاهده تصویر سایت مقام معظم رهبری، شدیدا از خللی که در کار ما به وجود آورده بود عذرخواهی کرد و (ان شاالله)متوجه اشتباهش شد و . . . اما نکته مهمی که وجود داشت، تحلیل یکسان ما درباره شرایط بود. این نه نیاز به علم غیب دارد و نه نیاز به یک سری اطلاعات محرمانه و . . . بلکه تنها با مشاهده و برآورد دقیق اوضاع و واقعیت جامعه امکان پذیر است. کاری که با یک سلسله جلسات پیوسته و توجه و تدقیق در اوضاع جامعه، قابل انجام است و ما را به مقصد صحیح می رساند. به هر حال، این به ما آرامش خاطر داد که مسئله را درست تشخیص داده ایم و روی نقطه صحیحی دست گذاشته ایم. اما چه شد که این مسئله را تعریف کردم؟ امروز با باز کردن صفحه پایگاه اینترنتی مقام معظم رهبری و انتشار توصیه های رهبر انقلاب با عنوان «آداب مداحی» یاد این ماجرا افتادم. دیدم در گروه های تلگرامی، اعضای مجموعه، پوستر منتشر شده در این سایت را که بسیار به پوستر امسال عاشوراییان شباهت دارد، دست به دست می کنند و از شباهت جالب توجه موضوع محرم امسال عاشوراییان یعنی «ادب و آداب» با موضوع سایت مقام معظم رهبری تعریف می کنند.در این پوستر، علاوه بر به کار بردن واژه «آداب» برای هیئت داری، درست مانند پوستر عاشوراییان از سه نقطه نستعلیق برای طراحی استفاده شده است. جالب اینجاست که امسال هم دقیقا همه مراحلی که سال گذشته برای طراحی شعار و موضوع طی کردیم، انجام شد. در ستاد محرم، چهار - پنج موضوع برای مراسم محرم عاشوراییان به عنوان پیشنهاد در نظر گرفتیم و با ساعت ها بحث و بررسی، نهایتا به موضوع ادب رسیدیم. بعد هم از میان 4 شعار شاخص با موضوع ادب که توسط اعضا پیشنهاد شده بود، یکی به عنوان شعار محرم 95 انتخاب شد. می خواهم بگویم، دست گذاشتن بر روی نقطه اصلی و اساسی مردم در مسئله فرهنگ، نه احتیاج به هیاهو و جنجال دارد و نه نیازی به علوم غریبه و ارتباط با غیب.