انقلابی سختگیری که ۶۰۰ بار از ترور جان سالم به‌در برد/ کاسترو برای کوبا چه کرد؟

کد خبر: 595112

اکنون در کوبا، نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در روستاها، همگان از حق تحصیلات رایگان تا سطوح بالای دانشگاهی، برخوردار هستند. تمام مردم تحت پوشش تامین اجتماعی و دارای حق استفاده از بهترین امکانات پزشکی، به صورت رایگان شده‌اند، نرخ بی‌سوادی و مرگ و میر کودکان در کوبا به پایین‌ترین میزان در بین کشورهای نیم‌کره غربی جهان رسیده است.

انقلابی سختگیری که ۶۰۰ بار از ترور جان سالم به‌در برد/ کاسترو برای کوبا چه کرد؟
سرویس بین‌الملل فردا؛ مهدی خلسه: «فیدل کاسترو مرد.» همین یک جمله کافی بود تا مهاجران اهل عشرت کوبایی در میامی آمریکا، به امید پایان روزهای دوری از وطن و بازگشت کوبا به روزهایی که محل خوشگذرانی سرمایه داران آمریکایی بود، دست به شادی و پایکوبی بزنند. فیدل کاسترو برای آنها نماد یک انقلابی سختگیر در برابر ولنگاری‌های سرمایه‌داری بود. بی‌دلیل نبود که دولت آمریکا برای قتل او یا هر آن چیزی که قدرت او را در کوبا کاهش می‌داد، بیش از یک میلیارد دلار هزینه کرد.
مردی که ۶۰۰ بار از ترور جان سالم به در برد
شکست نظامی مفتضحانه آمریکا در خلیج خوکها در 1961 میلادی و رد و بدل زیرکانه هزاران خرابکار و روشنفکر مزاحم (که در کوبا به زندان افتاده بودند) در لا به لای کوبایی‌های آمریکا، که در سال 1981 برای دیدار با بستگان خود، با اجازه فیدل کاسترو، به یکی از سواحل مشترک کوبا و آمریکا آمده بودند، باعث شد که کلافگی سازمان سیا و دولت آمریکا از دست این انقلابی سیاستمدار، کار را به جایی برساند که وی رکورد دار شکست دادن سازمان سیا در طرح‌های قتل خود باشد. فیدل کاسترو در آمار خیره کننده بیش از 600 بار جان سالم از توطئه‌ها و نقشه‌های قتل عجیبی مثل استفاده از قارچ‌های مسموم، به در برد.
مدافع خستگی ناپذیر مردمان فقیر در کوبا و سرتاسر آمریکای جنوبی، بارها غرور دولت آمریکا را شکست. از انقلاب علیه دولت باتیستا، که قویاً مورد حمایت آمریکا بود، آن هم با یک گروه چریکی کوچک که در فحش دادن به سرمایه‌داری امپریالیستی آمریکایی شهره بودند، تا تسری موج ضد امپریالیستی انقلاب کاسترویی در نیکاراگوئه، السالوادور، بولیوی، شیلی، ونزوئلا و حتی مصر، عراق و ایران.
مرد مبارزه با فساد و تحقق عدالت
هرچند که اقتضائات زندگی کردن در کشوری که در برابر تزویرات سرمایه‌داری، قرار است قیام کند، کاسترو را مجبور به منع برخی آزادی‌های اجتماعی کرده بود ولی طعنه‌های دروغ منتقدان مزدور که خودکفایی اقتصادی در بسیاری از صنایع، پیشرفت شگفت‌انگیز در امور بهداشتی و بهبود سیستم شکوهمند آموزشی در کوبای زمان کاسترو را نادیده گرفتند و دست روی ویرانی‌های اقتصادی که محصول تحریم‌های سنگین آمریکا علیه کوبا بود، گذاشتند، نه تنها از محبوبیت وی در اکثر انقلابیون دنیا کم نکرد، بلکه کاسترو در عمل هم نشان داد که به عدالت اجتماعی و مبارزه با فساد در بین بدنه حاکمیتی کشور تحت فرماندهی خود به راستی پایبند است، تا جایی که حکم اعدام دوست مبارز خود را که در یک سمت مدیریتی به فساد مالی رو آروده بود، تایید کرد.
تحصیل و بهداشت رایگان برای همه اکنون در کوبا، نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در روستاها، همگان از حق تحصیلات رایگان تا سطوح بالای دانشگاهی، برخوردار هستند. تمام مردم تحت پوشش تامین اجتماعی و دارای حق استفاده از بهترین امکانات پزشکی، به صورت رایگان شده‌اند (این را با طرح‌های اوباما در امور بهداشتی مقایسه کنید)، نرخ بی‌سوادی و مرگ و میر کودکان در کوبا به پایین‌ترین میزان در بین کشورهای نیم‌کره غربی جهان رسیده است.
کاسترو در میدان سیاست هم پیشتاز بود. بعد از اصلاحات پروتستریکایی در شوروی زمان گورباچف، فشار‌های سیاسی بر اثر تحریم اقتصادی شدید آمریکا بر دولت کوبا افزایش یافت. اما خصلت انقلابی فیدل کاسترو این بار در شکل طرح‌های نوآورانه اقتصادی و آموزش سیاستمداران چپ‌گرا که با دموکراسی و کار حزبی سر سازش داشتند، خود را به نمایش گذاشت. کم کم گروه‌های سیاسی چپ گرا در آمریکای جنوبی قدرت را در دست گرفتند. چاوز در ونزوئلا، داسیلوا در برزیل، مورالس در بولیوی و سایر سیاستمدارن چپ آمریکای لاتین بارها ارادت خود را به کاسترو نشان داده بودند و او را رهبر خود در را مبارزه علیه امپریالیسم آمریکایی می‌دانستند.
جالب آنکه با افول قدرت سیاسی چپ‌گراهای آمریکای جنوبی در دو سال اخیر، باز هم فیدل کاسترو دست از مبارزه با آمریکا برنداشت. نگران‌ترین فرد در کوبا درباره سفر باراک اوباما به این کشور بی‌شک شخص فیدل کاسترو بود. وقتی بعد از 17 سال در سال 2014 دوباره به مجمع عالی حزب کمونیست بازگشت تا با سخنرانی خود خطر افول سیاست‌های انقلابی ضد سرمایه‌داری را با فتنه‌انگیزی‌های دیپلماتیک اوباما در آمریکای لاتین گوشزد کند. اوباما بعد از مواضع سخت کاسترو، تاکید کرد این حجم از تحریم‌ها درباره کوبا کارساز نبوده و باید آنها را افزایش داد.

این‌گونه بود که سکوت فیدل در برابر طرح اصلاحات تدریجی رائول کاسترو نه نشانه‌ای از ضعف و خستگی در مسیر انقلاب بلکه تنها نشان از احترام فیدل کاسترو به اراده ملتی بود که برای فهمیدن دروغ‌های دیپلماتیک دولت آمریکا نیاز به تجربه بیشتر داشت.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها