فلسفه‌های خاص پرفسور، در پرسپولیس

کد خبر: 597183

مشارکت مدافعین کناری پرسپولیس در فاز حمله، مستلزم حضور همزمان کامیابی نیا و نوراللهی در زمین است.

ورزش سه: نه اشتباه نکنید، سریال سوءتفاهمات بین برانکو و هواداران پرسپولیس بر سر موضوع رامین رضائیان با آن پایان خوشی که اکثرا انتظار دارند تمام نشده است. اکثریتی که شاید امروز کمتر مثل هفته های ابتدایی فرضیه تنبیه و لجبازی این کروات را مطرح کنند ولی همچنان بر جا به جایی مهره ها در خط دفاع به نحوی که منجر به تثبیت رضائیان در ترکیب اصلی شود اصرار دارند.
حتی می توان پیش بینی کرد با نقشی که مدافع کناری تیم ملی در بازی با ماشین سازی ایفا کرد و با نفوذهای ویرانگر و ارسال های دقیقش از سمت راست پایه گزار گل پرسپولیس شد، عدم حضور او در ترکیب اصلی در بازی های آینده بیش از پیش به سوء تفاهمات دامن بزند. چرا که از آن طرف برانکو ایوانکوویچ نیز بعد از این بازی دلایل بسیاری خواهد داشت تا بیش از پیش به ترکیب دفاعی قبلی خود ایمان بیاورد. سرمربی پرسپولیس که اینبار نه داوطلبانه بلکه به خاطر محرومیت محمد انصاری مجبور به قراردادن رضائیان در ترکیب اصلی شد، با نگرانی از اینکه این تصمیم به عنوان یک تغییر دائمی تلقی شود در کنفرانس پیش از بازی تاکید کرده بود: "هر مربی برای خودش فلسفه ای دارد و فلسفه من این است که دوست ندارم به ترکیب برنده دست بزنم". حسین ماهینی، جانشینی مطمئن پرسپولیس تمرینات پیش فصل را در شرایطی آغاز کرد که از ابتدا حسین ماهینی انتخاب اول برانکو برای پست دفاع راست بود. با این حال سرمربی اسبق تیم ملی ایران با علم به اینکه تیمش در طول فصل می تواند با محرومیت و مصدومیت بازیکن مواجه شود در برخی بازی های تدارکاتی از ماهینی در پست مدافع میانی تست گرفت. با عملکرد قانع کننده این بازیکن و همچنین جذب پلی یانسکی، با وجود انصراف آنتونی گولچ خیال برانکو از لحاظ حوادث و اتفاقات احتمالی تا حدود زیادی راحت شد. با محرومیت محمد انصاری، ترکیب برنده خط دفاعی پرسپولیس که در 11 بازی تنها 3 گل دریافت کرده بود دستخوش تغییر شد و این فرصت فراهم آمد تا ماهینی در وسط و رضائیان به جای وی در راست گمارده شود. قرار گرفتن حسین ماهینی به عنوان مدافع میانی یا مدافع چپ برای باز کردن جا برای رامین رضائیان در ترکیب اصلی دقیقا همان چیزی است که بسیاری از هواداران با صدای بلند مطالبه می کردند(و می کنند). خطرناکتر در جناح راست، آسیب پذیرتر در دفاع همانطور که انتظار می رفت با توجه به قابلیت های نفوذی و تهاجمی رضائیان، جناح راست پرسپولیس با این تغییر از جنب و جوش و تحرک بیشتری برخوردار شد و اکثر حملات از این سمت پایه گذاری شد. در عین حال خط دفاعی پرسپولیس از ابتدای لیگ هیچگاه تا این حد شکننده و آسیب پذیر نشان نداده بود. نقاط ضعفی که تیم بحرانزده و قعر جدولی ماشین سازی در غیاب بازیکنان با تجربه ای چون آندو، نصرتی و صادقیان نتوانست به درستی از آن استفاده کند. شاید برخی فکر کنند برای جلوگیری از ریسک ضد حمله ها، هنگام نفوذهای رامین رضائیان، کافیست پشت این بازیکن را پر کنند. کاری که حسین ماهینی بخوبی از عهده آن برآمد و تیم ماشین سازی کمتر فرصت حمله از فضای پشت رضائیان پیدا کرد، ولیکن باید توجه داشت که عرض زمین فوتبال 70 متر است و در غیاب یکی از چهار مدافع این پهنا می باید بین 3 بازیکن تقسیم شود. در نتیجه فاصله بین ماهینی و سیدجلال حسینی و همچنین سیدجلال و ربیع خواه حفره هایی ایجاد می کند برای فرار مهاجمین حریف به پشت دفاع. تا دقیقه 25 بازی، سه بار بایرامی و نریمان جهان با فرارهایشان در یک قدمی تک به تک شدن با رادوشوویچ بودند که هر بار تعلل و تایمینگ غلط هافبک های ماشین سازی در ارسال توپ، آنها را در موقعیت آفساید قرار داد. در صحنه منجر به پنالتی نیز حامد پاکدل از همین فاصله ایجاد شده بین سیدجلال حسینی و ربیع خواه برای فرار استفاده کرد. رضائیان تیم ملی و رضائیان پرسپولیس حال این سوال پیش می آید که چگونه است که در تیم ملی با حضور رضائیان در همین پست و نفوذهایش شاهد چنین نقطه ضعفی در دفاع نیستیم؟ در پاسخ باید گفت به غیر از تفاوت های تاکتیکی سیستم دفاعی کی روش و برانکو، یکی از وظایف هافبک های دفاعی کمک به مدافعین برای پر کردن این فضا هاست. در سیستم کی روش عزت اللهی در راست و حاج صفی در چپ این وظیفه را بر عهده دارند حال آنکه در پرسپولیسِ برانکو تنها کامیابی نیاست که می تواند به کمک خط دفاعی بیاید و این کافی نیست. در واقع اگر پرسپولیس خواهان نفوذ مدافعین کناری خود(فرق نمی کند رضائیان، ماهینی یا ربیع خواه) به جلو باشد باید همزمان کامیابی نیا و نوراللهی را در زمین داشته باشد. اتفاقی که هم اکنون تنها در دقایقی می افتد که پرسپولیس در پی حفظ نتیجه است. برانکو به دنبال قهرمانی بدون عملیات انتحاری فراموش نکنیم سال پیش پرسپولیس ابتدای فصل را با دو هافبک دفاعی شروع کرد ولی نتایج بد و شرایط جدول، برانکو را بر آن داشت تا بیشتر و بیشتر ریسک کند، نوراللهی کم کم جای خود را در ترکیب اصلی از دست داد و محسن مسلمان روز به روز دقایق بیشتری در زمین ماند تا اینکه به یک بازیکن کلیدی در تیم تبدیل شد. هر چند با نفوذهای رضائیان پرسپولیس موقعیت های زیادی ایجاد می کرد، گل می زد و فوتبال تماشاگرپسندی ارائه می کرد ولی برانکو می داند که همین تماشاگران امسال به کمتر از قهرمانی راضی نیستند. تیم های قهرمان هم زیاد گل نمی خورند. فلسفه برانکو اگر برانکو بخواهد همچنان بر روی اصولش پافشاری کند، با بازگشت انصاری از بازی با پدیده، ماهینی دوباره به پست قبلی خود بازخواهد گشت. تا کنون فقط زمانی رضائیان تازه نفس در نیمه دوم به جای فرشاد احمدزاده یا علیپور در پست هافبک به زمین آمده است که پرسپولیس نیاز به تغییر نتیجه داشته است. "فلسفه" این کروات ادامه همین رویه است. خصوصا آن بخش که مربوط به بازیکن فیکس پست دفاع راست می شود. در حال حاضر دور بودن فرشاد احمدزاده (و علیپور) از فرم آرمانی همراه با مصدومیت عالیشاه تنها مواردی هستند که می توانند شرایط حضور رضائیان را نه در پست دفاع بلکه به عنوان هافبک راست در ترکیب اصلی فراهم کنند.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها