واکنش معاون شهردار به ادعای مصنوعی دانستن ترافیک تهران

شهرنوشت: سید جعفر تشکری هاشمی با بيان اينكه حجم بالاي ترافيك، اتلاف وقت مردم در آمد و شدهاي روزانه، آلودگي هوا، تصادفات و خسارات مادي و معنوي، بي انضباطي در ترددهاي روزانه و ... پديده نوظهور و ناشناخته اي نيست و بسياري از كشورهاي جهان در چند دهه پيش تجربه چنين مشكلاتي را داشته اند، افزود: دنيا براي فائق آمدن بر اين مشكل تدبير كرده و اراده بر حل آن داشته، درست همان چيزي كه در كشور ما با برخوردهاي سطحي و بعضاً سياسي اهتمام لازم براي آن نبوده است.

وی تصریح کرد: راه حل آنقدر پيچيده و لاينحل نيست كه براي فهم آن نياز به يك قرن زمان باشد، بلكه با مروري بر راه حل هاي تجربه شده جهاني در عرض چند سال قادر به حل مشكل هستیم ، شايد مهم ترين و اساسي ترين آنها توسعه حمل و نقل عمومي با تاكيد بر حمل و نقل انبوه بر ريلي است. موضوعي كه در دهه اخير مورد تاكيد شهردار محترم تهران بوده و علي رغم اذعان تمامي مديران ارشد و تصميم گيران كشوري و نظر قاطع كارشناسان، مورد حمايت مالي دولت قرار نگرفت و با تخصیص اعتبارات اندکي كه بعضاً كفايت ساخت يك كيلومتر مترو در سال را هم نمی داد، شهرداري تهران را تنها گذاشتند تا بار سنگين اين رسالت سنگين را به تنهايي بر دوش بكشد.

معاون توسعه منابع انسانی شهردار تهران اظهار داشت : كارنامه و عملكرد شهرداري تهران در اين موضوع به قدري درخشان است كه موجب حيرت كارشناسان و صاحب نظران داخلي و خارجي بوده ولي آيا واقعاً به غير از پول مردم تهران كه به عنوان عوارض پرداخت مي كنند، منبع ديگري در كشور نبود؟ صندوق ذخيره ارزي و صندوق توسعه ملي نداشتيم؟

تشکری هاشمی ادامه داد: آيا قانوني مثل قانون توسعه حمل و نقل عمومي و مديريت مصرف سوخت نداشتيم تا از آن محل تعهدات خود را به مترو بپردازند؟ آيا قانون حمايت از سامانه هاي ريلي را نداشتيم تا سهم ٥٠ درصدي خود را از اين محل بپردازند؟ آيا بند ق تبصره دو قانون بودجه سنوات قبل را نداشتيم؟ آيا بنا به اذعان خودشان، شهرداري تهران طلب چندين هزار ميليارد توماني از دولت ندارد تا ضمن پرداخت ديون خود امكان ساخت مترو را فراهم كنند؟ آيا اين برخوردهاي پر شائبه و كم كاري نهادهاي مسئول، عواقبي غير از آنچه امروز در ترافيك تهران افتاده، مي توانست داشته باشد؟

تشكري هاشمي اعلام كرد: ممكن است برخوردهاي سياسي دولت ها با شهر و شهروندان با عدم حمايت از توسعه حمل و نقل عمومي در افزايش ترافيك و آلودگي هوا موثر باشد اما سياسي دانستن تشديد ترافيك، موضوعي غير كارشناسي است كه هدف از بيان آن اگر تخريب مديريت شهري و پليس خدمتگزار نباشد، حتماً خيرخواهانه نيست.

معاون شهردار تهران با بيان اينكه طرح موضوعاتي همچون دست هاي پشت پرده براي تشديد ترافيك با اهداف سياسي و نيز مصنوعي دانستن ترافيك اين روزهاي تهران، بيشتر به طنز شبيه است، گفت: اينكه دست هاي پنهاني را به عنوان مقصر ترافيك تهران معرفي كنيم، به نوعي فرار رو به جلو براي عدم پاسخگويي به مردم است.

وي با اشاره به اينكه حتماً اعمال قانون در ايجاد نظم و انضباط در شهر راهگشاست، اظهار كرد: ترافيك از ابعاد گسترده اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي برخوردار است ، بطور حتم اقدامات عمرانی و حمل ونقل عمومی و تلاش های پليس به تنهايي كفايت نمي كند و علاوه بر آن مجموعه اي از حمايت هاي قانوني ، فعاليت هاي فرهنگي و آموزش هاي شهروندي نيز بايد به كمك حل اين موضوع بيايد.

سکاندار سابق سازمان ترافیک تهران تاکید کرد: درست است كه در طي دهه اخير متروي تهران از ٧٩ كيلومتر به حدود ٢٠٠ كيلومتر متروي در حال بهره برداري رسيده و حدود ١٠٠ كيلومتر متروي ديگر نيز تا سال آينده به ثمر مي نشيند و ٣٧ ايستگاه به ١٠٤ ايستگاه و ٣٢٠ واگن به ١٢٠٠ واگن و ظرفيت مسافري از ٦٠٠ هزار سفر روزانه به ٣ تا ٣ و نيم ميليون سفر روزانه افزايش پيدا كرده و يا شبكه بزرگراهي و پل ها و تونل هاي تهران به سطحي رسيده كه در مقابل شهرهاي بزرگ جهان نيز خودنمايي مي كند اماآيا اگر دولت به تعهدات خود در قبال مردم توجه كرده بود، باز هم لازم بود راجع به ترافيك سنگين اين روزها صحبت كنيم؟ به طور حتم توان فني و مهندسي داخل كشور قادر بود تا دو برابر اين ظرفيت ايجاد شده را نيز به وجود آورد، البته اگر مديريت شهري مورد حمايت قرار مي گرفت.

به گفته تشکری هاشمی در مورد ناوگان اتوبوسراني تهران هم همين داستان تلخ را شاهديم. قريب به ٧ سال است كه تامين اتوبوس براي تهران و ساير كلان شهرهاي كشور متوقف شده و به رغم وجود اختيارات قانوني به خصوص مصوبه مجلس شوراي اسلامي راجع به نحوه استفاده از منابع ناشي از صرفه جويي سوخت، هيچ اقدام موثري در اين خصوص انجام نشده است. حتي وعده و وعيدهاي ابتداي سال وزير محترم نفت در شوراي اسلامي شهر تهران براي توسعه حمل و نقل عمومي از محل صرفه جويي در مصرف سوخت تا امروز راه به جايي نبرده است.

وی گفت: باز هم اگر منابع مردم تهران در خريد همين اتوبوس هاي دوكابين نبود، بايد شاهد تردد صدها هزار خودروي شخصي ديگر در شهر مي بوديم. به راستي اگر حمل و نقل عمومي كافي، در دسترس، ارزان، راحت و با كيفيت در اختيار مردم بود، باز هم شاهد اين مشكلات بوديم؟ باز هم مردم خودروي شخصي و اتلاف وقت در ترافيك سنگين معابر را انتخاب مي كردند؟

تشكري هاشمي كه بيش از ١٠ سال سابقه حضور در راس معاونت حمل ونقل و ترافيك پايتخت را در کارنامه اش دارد، افزود : بطور معمول نيمه دوم سال به دلايل گوناگون از جمله كوتاه شدن طول روز ، محدود شدن زمان اوج ترافيك به موازات آن برودت هوا و درنهایت افزايش ميل به استفاده از خودروي شخصي بر تراكم ترافيك به ويژه درساعات پيك عصرگاهي و شامگاهي مي افزايد .

تشكري هاشمي اعلام كرد: بايد به موضوع ترافيك و راهكارهاي كنترل و كاهش آن با نگاه كلان ورود كرد و اين مشكل را مساله اول شهر و شهروندان بدانيم چراكه علاوه بر آثار اقتصادي و اجتماعي ، تبعات روحي و جسمي بر انها دارد لذا بايد از منظر كارشناسي مورد بررسي قرار گيرد.

این کارشناس ترافیک در پايان تاكيد كرد: فراموش نكنيم كه روزي بيش از يك هزار و٣٠ دستگاه خودروي جديد وارد تهران مي شود، به طوري كه از ابتداي فروردين تا پايان اذر ماه بيش از ٢٨٤ هزار خودروي جديد به بزرگراه ها و خيابان هاي تهران وارد شده است و این مشخص است که ظرفيت محدود شبكه بزرگراهي تهران به موازات افزایش خوروها نمی تواند افزایش یابد.