پای «کیمیا علیزاده» به «خیریه» باز شد
فعالیت خیرخواهانه سوپراستارها در ورزش موضوعی است که همواره توجهات را در سراسر جهان به خود جلب میکند
همانند حمایت برخی ورزشکاران مشهور از کودکان بی سرپرست یا حمایت سردار آزمون از کودک سرطانی روس که با فروش پیراهنش به قیمت 10 میلیون تومان به این بیمار سرطانی کمک کرد تا بخشی از هزینه درمانش تأمین شود. اتفاقاتی از این دست تنها در فوتبال رخ نمیدهد و برخی از ستارههای رشتههای ورزشی دیگر نیز چنین حرکات خیرخواهانهای انجام دادهاند که یکی از این چهرهها را میتوان دختر 18 ساله کشورمان دانست که در «ریو» خوش درخشید و با کسب مدال برنز به عنوان نخستین بانوی ایرانی موفق شد در المپیک به مدال دست یابد و تاریخساز شود. کیمیا علیزاده، دختر تکواندوکار کشورمان بارها ثابت کرده که در انجام کارهای خیر نیز پیشتاز است و علاقه زیادی به کمک کردن به افراد نیازمند دارد. او پس از کسب موفقیت در المپیک به کارهای خیر خود ادامه و کار زیبای دیگری انجام داد که واکنشهای زیادی به همراه داشت. ابوالفضل آرمیده کشتیگیر 15 ساله کرجی که چند ماه پیش به دلیل مواجهه با بیماری روده تحت شیمی درمانی قرار گرفت، با مشکلات مالی زیادی روبهرو بود، به گونهای که هزینههای درمان آرمیده از عهده خانوادهاش خارج بود و همین عامل باعث شد تا کیمیا علیزاده که خود نیز در آن مقطع پایش را به تیغ جراحان سپرده بود، اعلام کند بخشی از هزینههای درمان این نوجوان را تأمین خواهد کرد. بانوی تاریخساز کشورمان قصد دارد همچنان کارهای خیرخواهانه خود را ادامه دهد و برای تداوم چنین کارهای خیرخواهانه برنامههایی هم در ذهن دارد.
البته او کارهای دیگری هم انجام داد که از جمله این کارها بازدید و حمایت از کودکان کار بود. بانوی تکواندوکار کشورمان بیان میکند: «هر ورزشکاری وظیفه دارد چنین کاری را انجام دهد که من هم مستثنی از این قضیه نبودم و میخواستم کاری برای این بچهها انجام داده باشم. حمایت از کودکان کار را نیز قبل از اعزام به مسابقات المپیک ریو در ذهن داشتم و پس از المپیک این کار را عملی کردم. پیش از اعزام به المپیک هدفم این بود تا به نوعی به بچههای کار کمک کنم و از خدا خواستم به من کمک کند تا بتوانم از این بچههای بیگناه حمایت کنم.»
او اهداف خیرخواهانه بزرگی در سر دارد که میتواند تاحدودی موجب دلگرمی این بچهها شود. علیزاده ادامه میدهد: «هدفم این است هر چند وقت یک بار به کودکان کار سر بزنم و حالشان را بپرسم. حضور ما موجب دلگرمی بچهها شده و باعث میشود تا امید بچهها به ادامه زندگی بیشتر شود، علاوه بر این به خود فرد نیز حس خوبی منتقل میشود و به نوعی این تمایل ایجاد میشود تا زمان بیشتری برای انجام این کار با کودکان بی سرپرست بگذارد.» علیزاده با رباط پاره در مسابقات المپیک ریو حضور یافت و این نشاندهنده غیرت بالای بانوی سختکوش تکواندوی ایران بود. کاری که کیمیای تکواندوی ایران در المپیک با آن مصدومیت انجام داد خود نشاندهنده روحیه بالایی بود تا با آن حال بتواند دل مردم کشورش را شاد کند. علیزاده درخصوص این موضوع میگوید: «پیش از المپیک یک بار رباط پایم پاره شده بود و بعد از آن تمرینات طولانی مدت را آغاز کردم تا بتوانم با آمادگی در المپیک ریو حضور یابم. دیگر پذیرفته بودم که این آسیب دیدگی را دارم و باید با وجود این درد در مسابقات حاضر شوم.» بانوی تاریخساز ورزش کشورمان ادامه میدهد: «برای کسب موفقیت در مسابقات المپیک خیلی تلاش کردم و هدفم این بود تا این آسیبدیدگی باعث ناامیدی من و مردم کشورم نشود، به همین دلیل با وجود این آسیب دیدگی در مسابقات حضور یافتم و تلاشم را کردم تا بهترین مدال را برای کشورم به ارمغان بیاورم اما متأسفانه این گونه نشد.
برای حضور در مسابقات ابتدا باید به مرز آمادگی برسم و سپس در پیکارهای انتخابی تیمملی مجوز حضور در مسابقات جهانی را به دست آورم. پس از اینکه توانستم در ترکیب تیم ملی قرار بگیرم، مطمئن باشید رنگ مدال جهانیام را ارتقا میدهم.»
دیدگاه تان را بنویسید