از غلبه بر معلولیت تا بازی در یک فیلم سینمایی/ حاجی فیروز خاص با سبک و سیاق مخصوص به خود/ این حاجی فیروز یک رپر است!

او با علاقه‌ای که به هنرنمایی و حاجی فیروز دارد، از روز ۲۵ بهمن ماه تا آخر اسفند در کوچه‌ها و خیابان‌ها قدم می‌زند و از صبح تا شب آواز می‌خواند و زمزمه شادی سر می‌دهد. حاجی فیروز خیابان رودکی که با لباس‌های قرمز یادآور حاجی فیروز سابق است با بقیه حاجی فیروز‌ها فرق دارد. او که یک هنرمند تئاتر و یک حاجی فیروز رپر است؛ کسی است که بر معلولیت جسمی خود غالب آمده و به گفته خودش سال‌های گذشته علی‌رغم تجربه یک شکست عشقی از هنرنمایی و داشتن یک زندگی شاد مایوس نشده و اینک می‌خواهد به همه ثابت کند معلول‌ها هم هستند و محدودیتی ندارند. زندگی در آسایشگاه امیر فلاحت‌پیشه، حاجی فیروز محله رودکی که رتبه اول کشوری در زمینه تئاتر درمانی را دارد، شعرهایی هم البته زمزمه می‌کند. سنین کودکی برای او یادآور تجربه تلخی است. تجربه‌ای که البته شاید برای او تا حدودی ختم به خیر شده. امیر تا حدودی به حاجی‌فیروزهای سابق شباهت دارد؛ به دور از پدر و مادر در بهزیستی زندگی می‌کرده و در مورد سنین کودکی‌اش می‌گوید: در سن چهار سالگی پدر و مادرم از همدیگر جدا شدند و به همین دلیل به آسایشگاه بهزیستی منتقل شدم. تا سن ۲۰ سالگی آروزی من پیدا کردن مادرم بود تا اینکه پس از آن سال‌ها در این سن موفق شدم مادرم را پیدا کنم و چند ماه دیگر هم قرار است نزد مادرم که در خارج از کشور زندگی می‌کند، بروم. غلبه بر یک معلولیت جسمی حاجی فیروز محله رودکی که قیافه و ظاهرش برای تمامی محله سال‌هاست آشناست؛ دیپلم رشته کامپیوتر دارد و در زمینه تئاتر مهارتی کسب کرده که به واسطه آن بر معلولیت جسمی خود غالب آمده است. وی می‌گوید: «از ده سالگی به دلیل معلولیت جسمی روی صندلی چرخ‌دار می‌نشستم و به دلیل نوع معلولیتی که داشتم حتی حرف زدن هم بلد نبودم تا اینکه به کمک تئاتر درمانی به مقام اول کشوری در این حوزه رسیدم و توانستم از روی ویلچر بلند شوم. هنر و تئاتر در واقع به من کمک کرد که بر معلولیتم غلبه کنم.» به قول خودش، او یک حاجی‌فیروز فوق‌العاده و استثنایی است چرا که ۴ سال است که سبک تازه‌ای به حاجی فیروز بخشیده و اوست که حاجی فیروز رپر را وارد کشور کرده. او در مورد شعر‌ها و آوازهایی که می‌خواند، می‌گوید: «اکثر شعرهایی که زمزمه می‌کنم اشعار خوانندگان و هنرمندان پاپ است که در لباس و قالب حاجی فیروز آن را می‌خوانم.» حاجی فیروز سابق هم بیکار بود حاجی‌فیروز محله رودکی در مورد این سوال که چرا حاجی فیروز بر عکس بابانوئل که هدیه می‌دهد، پول می‌گیرد و یا برعکس بابانوئل که سفید است، صورت سیاهی دارد، می‌گوید: «دلیل صورت سیاه حاجی‌فیروز این است که به مردم بفهماند شما غم و غصه‌هایتان را که سیاه است، فوت کنید به صورت حاجی فیروز تا سیاه‌تر شود تا در سال جدید هیچ غم و غصه‌ای نداشته باشید. اما اینکه چرا گدایی می‌کند به زندگی حاجی فیروز در گذشته‌های دور برمی‌گردد. حاجی فیروز آن موقع‌ها دریتیم‌خانه بزرگ شده، نه شغلی داشته و نه وضعیت مادی خوبی از طرفی کاری هم بلد نبوده و هیچ جایی هم کاری پیدا نمی‌کرده به همین دلیل تن‌ها کاری که می‌توانسته انجام دهد دادن پیام شادی به مردم و گرفتن عیدی از آن‌ها بوده است. البته کار او گدایی نیست بلکه گرفتن عیدی به مناسبت آغاز سال جدید است.» سبک تازه‌ حاجی فیروز حاجی فیروز‌ها معمولا لباس قرمز، کلاه قرمز و صورت سیاه دارند، اما حاجی فیروز رپر، سبک تازه‌ای به کار برده. او یک حاجی فیروزی‌ست با لب‌های قرمز، صورتی سیاه با رگه‌هایی از رنگ قرمز. امیر در مورد قرمزی لب‌هایش و رگه‌های قرمزی که روی صورتش وجود دارد، می‌گوید: «این کار‌ها سلیقه و ابتکار خودم است برای زیباتر شدن چهره‌ام این کار را کردم. در حالی که بقیه حاجی فیروز‌ها چنین کاری نمی‌کنند. اما من یک حاجی فیروز خاص هستم با سبک و سیاق مخصوص به خودم.» بازی در یک فیلم سینمایی این حاجی فیروز که در یک فیلم سینمایی به کارگردانی مسعود ده نمکی هم بازی کرده، توضیح می‌دهد: «در یک فیلم سینمایی نقش حاجی فیروز را بازی می‌کنم و امسال هم قرار است روی پرده بیاید. در این فیلم رپ هم می‌خوانم، چیزی که به نظر کارگردان خود فیلم جالب و تعجب برانگیز بوده.» کاسبی نمی‌کنم علاقه دارم فلاحت پیشه در مورد اینکه چرا حاجی فیروز شده و اینکه آیا مشکلات مالی و بیکاری در آن نقش داشته یا نه، می‌گوید: «حاجی فیروز شدن من برای کاسبی نیست. بلکه به خاطر علاقه است. می‌خواهم ثابت کنم من هم هستم. اگر چه معلولیت جسمی دارم، اما من هم می‌توانم در حوزه تئاتر، هنر و دیگرحوزه‌ها ایفای نقش کنم. شکست عشقی حاجی فیروز امیر که یک شکست عشقی را نیز تجربه کرده، می‌گوید: «کسانی که معلولیت دارند با دیگران فرقی ندارند منتهی آن‌ها می‌توانند با توانایی‌هایشان به دیگران ثابت کنند آن‌ها هم هستند و محدودیتی ندارند. معلول‌ها هم دل دارند، عاشق می‌شوند و ممکن است شکست بخورند.» حاجی فیروز‌ها سابقه طولانی دارند از همان زمان که عید نوروز رسم شد و به خانه‌های مردم آمد، پای حاجی فیروز با لباس‌های قرمز و صورتی سیاه به محله‌های شهر باز شد. تمام سعی حاجی فیروز شاد کردن مردم و به دست آوردن دل آن‌ها بوده است.