تهاجم فرهنگی به اقتصاد چه نتایجی برای دشمن دارد؟

کد خبر: 644494

دومین نتیجه دشمن از تهاجم فرهنگی به اقتصاد، ترویج فرهنگ مصرف کالای خارجی بوده است. دشمن از این اتفاق حداقل دو فایده می برد. اول اینکه از بازار ایران منفعت مادی می برد. دوم اینکه وقتی ما به این باور رسیدیم که کالای خارجی بهتر است به این نتیجه رسیده ایم که تولیدکننده خارجی بهتر است، صنعت خارجی بهتر است، اقتصاد خارجی بهتر است، فکر و اندیشه خارجی بهتر است در نتیجه سروری و آقایی آنها را پذیرفته ایم و در یک کلمه اربابی دشمنان و بردگی خود را باور کرده ایم.

تهاجم فرهنگی به اقتصاد چه نتایجی برای دشمن دارد؟
تهاجم فرهنگی به اقتصاد چه نتایجی برای دشمن دارد؟
سرویس اقتصادی فردا؛ اکبر ابدالی محمدی*: تجربیات و تحقیقات چند سال اخیر نشان می دهد که موانع عمده و اصلی برای تحقق اقتصاد مقاومتی، موانع فرهنگی، شبهات فراوان نسبت به تولید ملی و تخریب بنیانهای خودباوری نسبت به تولید ملی در مردم و مسئولان است. یکی از موضوعاتی که از آغازین روزهای شروع رهبری رهبر معظم انقلاب، همواره مورد توجه و تذکر ایشان بوده بحث هجمه فرهنگی دشمن بوده است. معظم له با تعابیری مثل تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، قتل عام فرهنگی و... عمق این خطر را هشدار داده اند. از دلایل اصلی این هجوم این است که دشمن از جنگ نظامی نا امید است و فکر آن را هم نمی کند لذا به تهاجم گسترده فرهنگی روی آورده است.
دشمن در تهاجم فرهنگی حوزه های مختلفی را هدف قرار داده است. یکی از این حوزه ها و اهداف دشمن ضربه زدن به استقلال اقتصادی کشور بوده است. دشمن یک اقتصاد ضعیف، شکننده و وابسته را برای ما می خواهد تا بتواند ضربه نهایی را از این طریق وارد کند. اما تهاجم فرهنگی که به اقتصاد ما شده چه نتایجی برای دشمن به ارمغان آورد است؟
1. اولین نتیجه ای که دشمن بدست آورده است تحقیر ملی ایرانیان بوده است. به این جملات که از زبان برخی از مسئولین، روشنفکران و رسانه ها ما طی سالیان متمادی تکرار شده است توجه کنید:
- ما باید تکنولوژی وارد کنیم!
- برای رشد اقتصادی باید سرمایه خارجی بیاوریم.
- نیاز به کارشناسان خارجی داریم/ نیاز به مدیر خارجی داریم!
- باید از شرکتهای خارجی برای پروژه ها استفاده کنیم و ...
حاصل این نوع تفکرات این جمله بوده است: «ما نمی توانیم». این همان تحقیر ملی است که سد فرهنگی برای پیشرفت کشور بوده است.
2. دومین نتیجه دشمن از تهاجم فرهنگی به اقتصاد، ترویج فرهنگ مصرف کالای خارجی بوده است. دشمن از این اتفاق حداقل دو فایده می برد. اول اینکه از بازار ایران منفعت مادی می برد. دوم اینکه وقتی ما به این باور رسیدیم که کالای خارجی بهتر است (که در بسیاری از موارد اینگونه نیست) به این نتیجه رسیده ایم که تولیدکننده خارجی بهتر است، صنعت خارجی بهتر است، اقتصاد خارجی بهتر است، فکر و اندیشه خارجی بهتر است در نتیجه سروری و آقایی آنها را پذیرفته ایم و در یک کلمه اربابی دشمنان و بردگی خود را باور کرده ایم.
3. سومین نتیجه دشمن الگوهای وارداتی اقتصادی به نام «توسعه» به کشور بوده است. این الگوها با فرهنگ غربی عجین و با فرهنگ ایرانی اسلامی ما بیگانه بوده است که خود یکی از ابزارهای تغییر فرهنگی جامعه بوده است.
اینها بخشی از نتایج تهاجم به فرهنگ اقتصادی ما بوده که دشمن به آن دست پیدا کرده است. لذا ما نیاز به پوست اندازی اقتصادی و فرهنگی برای نجات اقتصاد کشورمان داریم. البته همانطور که عنوان شد این پوست اندازی با مانعی مواجه است که همان پوسته یا غشای فرهنگی است که دشمن به دور اقتصاد ما تنیده است. پاره کردن این پوسته چون از جنس فرهنگ است کمی سخت به نظر می رسد در نتیجه جامعه ما باید به یک بلوغ فکری و فرهنگی در بحث اقتصاد برسد تا بتواند این پوسته را پاره کند و خود را رها کند.
یکی از راهبردهای رهبر و امام جامعه این است که این بلوغ فکری فرهنگی را در حوزه اقتصاد در افراد جامعه ایجاد کند تا خود آحاد جامعه اقتصاد کشور را از تارهای فرهنگی تنیده شده به دور آن نجات دهند. از طرف دیگر دشمن در سالهای اخیر با ورود به حوزه سخت مبارزه اقتصادی، یک جنگ تمام عیار اقتصادی را با تحریمهای اقتصادی بر ضد کشورمان اعمال کرده است. مقام معظم رهبری از سال 1386 پیش بینی کردند1 که دشمن به دنبال جنگ اقتصادی است.
به همین منظور رهبر انقلاب از سال 1387 با طرح شعارهای سال که عموما رنگ و بوی اقتصادی داشته، به دنبال این راهبرد یعنی رشد فکری و فرهنگی مردم در حوزه اقتصاد است. البته در خصوص شعارهای سال نکات زیر را باید در نظر گرفت:
1. شعارهای 9 سال اخیر به رغم اینکه ظاهراً اقتصادی بوده اند بدون حتی یک استثناء همگی عمق فرهنگی داشته و دارند. مثلاً بحث اقتصاد را با حماسه یا جهاد کنار هم قرار می دهند که مفاهیمی کاملاً فرهنگی هستند و این معنا را به ذهن متبادر می کند که اقتصاد ما باید فرهنگی باشد.
2. شعارهای سال فقط مربوط به همان سال نیستند بلکه باید به یک جریان همیشگی تبدیل شوند تا به اهداف مورد نظر برسیم. متأسفانه بیشتر شعارها فقط در همان سال بیشتر مورد توجه بوده اند.
3. یک نکته دیگر اینکه رهبر انقلاب از اینکه با شعارها شعاری برخورد شود انتقاد می کنند و از مسئولین و مردم می خواهند که به شعارها عمل شود: «گاهی اوقات این شعاری که ما برای سال اعلام میکنیم، بعد ناگهان میبینیم همه‌ در و دیوارهای تهران و شهرهای دیگر پر شده از تابلو، که این شعار رویش نوشته شده. این فایده‌ای ندارد. گاهی کارهای پرهزینه‌ای انجام میگیرد؛ چه لزومی دارد؟ آنچه که من از مسئولین و از مردم عزیزمان توقع دارم، این است که این شعار را بشنوند، باور کنند و دنبال کنند. تابلو کردن و در و دیوار را پر کردن و عکس زدن و اینها هیچ لزومی ندارد. اگر هزینه‌ای نداشته باشد، لزومی ندارد؛ اگر هزینه داشته باشد، اشکال هم دارد. هیچ لزومی ندارد کارهای پرهزینه را انجام بدهند»2.
1. سخنرانی 1/1/1386 در جمع زائران حرم مطهر امام رضا (ع)
2. سخنرانی 1/1/1390 در جمع زائران حرم مطهر امام رضا (ع)
*عضو انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    Markets

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها