۹ نکته راجع به افزایش آمار معتادان و ناموفق بودن مراکز ترک اعتیاد

سرویس اجتماعی فردا: با توجه به اینکه در سال ۵۷ آمار معتادان کشور با جمعیت ۴۰ میلیونی، یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر بود، جای تعجب است که در سال ۹۵ با ۸۰ میلیون جمعیت هنوز آمار معتادان در این سطح باقی مانده است. بسیاری از جامعه شناسان بر این باورند که بعضی از سازمان‌ها به هر علت تمایلی به اعلام آمار واقعی معتادان ندارند. مجید ابهری، کارشناس و آسیب‌شناس اجتماعی به چند نکته راجع به افزایش آمار اعتیاد و ناموفق بودن مراکز ترک اعتیاد اشاره کرده است که در ادامه می‌خوانید:

۱. در حال حاضر نزدیک به ۴ میلیون معتاد تفننی و عادی در کشور داریم. به نظر این جانب چه کسی هفته‌ای یکبار مواد استفاده کند، چه روزی چندبار وابستگی او اعتیاد نام دارد. در سال ۹۵ روزانه ۹ نفر بر اثر ناخالصی مواد مخدر، بیماری‌های پوستی، گوارشی، هپاتیت و ایدز جان خود را از دست دادن که در این میان بالا بودن ناخالصی مواد مخدر آمار قابل توجهی دارد.

۲. افزایش مرگ معتادان در سال ۹۵ نسبت به سال ۹۴ نزدیک به ۷ درصد بوده است. چرا بار‌ها و بار‌ها اینجانب و همکاران دانشگاهی و آسیب شناس، اعلام کرده ایم تا وقتی به معتاد به عنوان یک وسیله بازرگانی نگریسته شود، وضع همین است. یعنی ۹۵ درصد از معتادین بهبودیافته دوباره به چرخه اعتیاد برمی‌گردند. زیرا که ۹۰ درصد از فعالیت‌های ترک اعتیاد در دست بخش خصوصی است و آن‌ها نیز به معتاد به عنوان وسیله تجارت نگاه می‌کنند.

۳. آشفته بازار ترک اعتیاد از عطاری‌ها تا شبکه‌های ماهواره‌ای و خوددرمانی باعث شده که علیرغم هزینه‌های هنگفت و فعالیت گسترده پلیس مبارزه با مواد مخدر در مرز‌ها و در داخل کشور هنوز قدم موثری در این زمینه بر نداشته ایم.

۴. ۶۰ درصد از بهبودیافتگان مراکز بهاران به زندگی یعنی جامعه پذیری و خانواده پذیری بازگشته اند و تا امروز چرخه اعتیاد خالی از آن‌ها می‌باشد. تجربه مراکز بهاران، حرکت موفقی است که به ابتکار شهردار محترم تهران، معاونت اجتماعی و سازمان خدمات اجتماعی به اجرا درآمد و باید در ادامه و الگوی سایر شهر‌ها قرار بگیرد. مسئولین و نهادهای متولی باید با ایجاد بانک اطلاعات اجتماعی، آمار دقیق و قابل استناد از معتادان به تفکیک نوع مواد مصرفی و جنسیت و سن، اجرا نمایند. چرا که بدون این اطلاعات هر برنامه ریزی و سیاست گذاری اتلاف وقت و سرمایه ملی است.

۵. آثار سوء مصرف مواد مخدر آشکار است، اما مساله‌ای که عوارض این مواد را چند برابر می‌کند، وجود ناخالصی‌های عجیب و غریب در برخی از مواد موجود در بازار است؛ این ناخالصی مواد مخدر در بازار مصرف، باعث بیماری‌های گمنام و مرگ افراد شده است.

۶. متاسفانه آمار اعتیاد زنان نیز افزایش یافته است. اعتیاد زن به‌عنوان مادر خانواده تأثیر منفی بر روی فرزندان دارد و باید برای جلوگیری از افزایش اعتیاد در بین زنان تلاش کنیم چراکه اعتیاد زنان آسیب‌های بدی را برای خانواده و جامعه به دنبال خواهد داشت.

۷. پایین آمدن سن اعتیاد به ۱۴ سال و کوتاه شدن زمان دسترسی به مواد مخدر در تهران ۷ الی ۱۲ دقیقه و در شهرستان‌ها خیلی کمتر، بیانگر اراده قدرتمند مافیای مواد مخدر و روسای جنگ نرم در این تهاجم نابرابر می‌باشد.

۸. به کارگیری تشکل‌های مردمی، شناخته شده بر اساس تخصص و تجارب علمی، می‌تواند کمک موثری به دولت برای حل این مشکل باشد. به عبارتی اجتماعی نمودن مبارزه با اعتیاد و مواد مخدر اصلی‌ترین راه مقابله با این سونامی خانمان سوز است.

۹. فرزندفروشی، دزدی، طلاق، فرزندان بی سرپرست، زنان سرپرست خانوار، فساد اخلاقی از اصلی‌ترین عوارض اعتیاد می‌باشد و امروز هیچ‌کس در حاشیه امنیت نیست؛ و آسیب‌های اجتماعی، اصلاح طلب و اصولگرا نمی‌شناسد.