دست‌های پشت پرده را افشا نکردن خیانت است

روزنامه اعتماد: فضای اقتصادی آنقدر ملتهب است که ماجرا را از اقتصاد به سیاست کشانده، نمایندگان مخالف دولت به دنبال طرح عدم کفایت سیاسی رییس‌جمهوری هستند و برخی می‌گویند روحانی باید استعفا دهد. این دو تنها راهکاری است که مخالفان دولت بر آن اصرار دارند. در این سوی میدان، اما همراهان دولت معتقدند که استعفا یا تصویب عدم کفایت راهی نمی‌گشاید. این گروه می‌گویند روحانی باید دست به کار شده و ترمیم را کلید بزند. سیدحسین موسوی تبریزی معتقد است که باید درحوزه سیاسی و اجتماعی ترمیم کابینه آغاز شود. او همچنین می‌گوید اگر روحانی از دست‌های پشت پرده‌ای خبر دارد که در فضای اقتصادی امروز تاثیرگذارند و مسبب این التهابات و اتفاقا خودشان ساز مخالفت کوک کرده‌اند و نق می‌زنند باید از این پشت پرده‌ها صحبت کند وگرنه به مردم خیانت کرده است. مقابل مجلس، بازار تهران و بازار‌هایی همچون علاء‌الدین روز گذشته در اعتراض به شرایط اقتصادی دست به اعتراض زدند. از سویی حملات به دولت هم رو به افزایش است تا جایی که یک مقام نظامی مطرح کرده گاهی اگر دولتی وجود نداشته‌باشد شرایط بهتر خواهد بود. شرایط امروز دولت را چگونه تحلیل می‌کنید؟ آنچه به نظر می‌رسد این است که آهنگ و شتاب کار و برنامه‌ریزی دولت بسیار آرام‌تر از حرکت مردم است. دولت گاهی بسیار متناقض عمل می‌کند؛ وعده‌ای می‌دهد فردا عملی نمی‌شود، صحبتی می‌کنند فردا عملی نمی‌شود. همه این‌ها باعث نگرانی مردم می‌شود. این نگرانی نه‌تن‌ها مشکلات اقتصادی به وجود می‌آورد، نگرانی از آینده مشکلات سیاسی جدی‌هم به وجود می‌آورد. ارتباطی به این دولت و آن دولت هم ندارد. اگر آقای رحیم‌صفوی دولت را مقصر می‌داند-البته با ایشان مشکلی ندارم، دوست‌شان هم دارم-، اما مردم این اتفاقات را نه فقط از چشم دولت بلکه متوجه حاکمیت می‌دانند. فقط پای دولت نیست، مردم به قوه قضاییه نگاه می‌کنند، به مجلس. همه این مجموعه «حکومت» است که مردم می‌گویند «حکومت کشور را به خوبی اداره نمی‌کند.» البته انتقادات به دولت صحیح است، اما باید انتقادات سازنده باشد. ضمن اینکه اگر بنا باشد نظامیان وارد سیاست شوند که طبق گفته امام نباید این اتفاق بیفتد، آن وقت زبان خیلی‌ها علیه نظامیان دراز می‌شود. آن زمان هرج و مرج می‌شود. آقای ظریف به نکته خوبی اشاره کرد و گفت: همه باید فعالیت کنند تا در برابر دشمنان نظام با برنامه‌ریزی صحیح جامعه را از التهاب دور کنند. صرف اینکه از «حباب» بگویند و دایم تکرار کنند «برنامه‌ریزی می‌کنیم» کاری پیش نمی‌رود. باید اقدامات به چشم مردم بیاید و آرامش پیدا کنند. باید بی‌اطمینانی را از جامعه گرفت. اتفاقی که در جامعه ما رخ داده است؛ حق هم دارند. کسی که سه چهار ماه پیش مثلا یک میلیون تومان داشت و می‌توانست یک سکه بخرد حالا باید با ۳ میلیون تومان سکه بخرد. در واقع مردم هر روز خودشان را بازنده می‌بینند. باید همه ارکان حکومتی همکاری کنند که این نگرانی که مقداری از آن حق است و مقداری هم به ناحق و با تبلیغاتی پیش آمده، از بین برود. باتوجه به شرایط سیاست خارجی، خروج امریکا از برجام و همچنین عدم کسب تضمین کافی از برجام اروپایی، همچنین التهابات داخلی، دولت چه کار ویژه خاصی می‌تواند به صورت فوری و فوتی انجام دهد تا اوضاع تغییر کند؟ اولین کاری که باید دولت انجام دهد تغییر تیم اقتصادی و سیاسی است. امروز باید یک دولت و تیم بسیار قوی و عالم روی کار بیاید که بتواند این شرایط امروز را تغییر دهد و در این شرایط، کاری انجام دهد. معتقدم هر اتفاقی که در سیاست خارجی ما رخ داده بدتر از دوران پیش از برجام نیست. حتی اگر اروپاییان اگر ۵۰ درصد به برجام متعهد باشند و ما با شرکت‌های کوچک‌شان کار کنیم شرایط بهتر می‌شود. ضمن اینکه کشور‌های دیگر هم با ما همکاری می‌کنند. آنچه مسلم است فشل بودن در برنامه‌ریزی و پراکندگی در میان اعضای اقتصادی و سیاسی مملکت است. فکر نکنیم روحانی ساقط شد گروهی دیگر قدرتمند می‌شود. ت حلیل شما از سکوت روحانی چیست؟ ایشان در مواجهه با همه مشکلات به پشت پرده‌ها اشاره می‌کنند، آیا رییس‌جمهوری نباید این پشت پرده‌ها را با مردم در میان بگذارد؟ اگر پشت پرده‌ای باشد که گفتنش امروز و با این وضعیت مملکت را بیشتر به هم بریزد، چاره‌ای نیست جز نگفتن، اما اگر پشت پرده‌ای است که مربوط به کسانی است که خودشان بردند و خوردند و چاپیدند و در وضعیت اقتصادی امروز دست دارند و حالا هم نقد می‌کنند و نق می‌زنند باید گفته شود. در شرایط دوم سکوت روحانی خیانت است. اما اگر در حد گلایه است که نگرانی را بیشتر می‌کند باید صبر کند. یعنی اگر دست‌های پشت پرده‌ای وجود دارد که وضعیت اقتصادی امروز را ایجاد کرده و الان هم‌زبان‌شان دراز است باید افشا شود وگرنه خیانت به مردم است. دو بحث استعفای روحانی و طرح عدم کفایت رییس‌جمهور در فضای سیاسی کشور مطرح است. به نظر شما در چنین شرایطی این دو طرح ممکن است مشکلات کشور را برطرف کند؟ معتقدم هیچ کدام از این دو اتفاق به صلاح نیست. البته طرح عدم کفایت سیاسی رییس‌جمهوری از اختیارات مجلس است و اگر واقعا محرز شود باید انجام شود البته باید موقعیت را هم سنجید. باید مصلحت جامعه نه شخص را سنجید. الان با این موقعیت نباید اینگونه موضوعات را مطرح کرد. فکر می‌کنید چقدر مخالفان دولت در التهابات این روز‌ها دست دارند و تلاش می‌کنند شرایط را به سمتی ببرند که ایده رییس‌جمهور نظامی محقق شود؟ ‌ نمی‌دانم واقعا به دنبال رییس‌جمهوری نظامی هستند یا نه، اما اگر منظور انتخاب یک رییس‌جمهور نظامی است باید بدانند که تجربه تاریخی نشان داده این مردم به نظامی رای نمی‌دهند. این مملکت با ایده رییس‌جمهور نظامی درست نمی‌شود و تنها نوعی از دیکتاتوری در جامعه حاکم می‌شود. به نظر می‌رسد بخش اعظمی از مشکلات ما به دلیل سیاست خارجی است. چندی پیش عده‌ای پیشنهاد دادند که ایران با امریکا وارد مذاکره مستقیم شود. به نظر شما این راهکار مناسبی است و اساسا شما عمده‌ترین مشکل امروز را سیاست خارجی می‌دانید؟ مشکل بزرگ ما فشار‌های بیرونی است. البته ما در بدتر از این شرایط قرار گرفتیم و کشور اداره شده است. از سویی کسانی که مذاکره مستقیم را پیشنهاد می‌دهند، می‌دانند این مذاکرات انجام شد. حتی مک فارلین به ایران آمد که اتفاقا آن زمان بهترین زمان مذاکره بود ولی الان دیگر مذاکره معنایی ندارد، چون دو سال تمام مذاکره انجام شد و تمام دنیا دید که ایران تخطی از مفاد مذاکره نداشت. مذاکره برای زمانی است که طرف مقابل حسن ظن داشته‌باشد. اگر امریکا این شرایط را داشت، می‌شد مذاکره کرد. یعنی اگر ترامپ این اتفاقات را رقم نمی‌زد امکان مذاکره دو جانبه به وجود می‌آمد؟ اگر درست عمل می‌کردند چرا امکان مذاکره وجود نداشته‌باشد. اگر دعوت می‌کردند تا در مورد مسائل دیگر مذاکره کنیم اشکالی نداشت. حضرت علی به مالک اشتر می‌گوید هرگز اگر دشمن شما را به صلح دعوت کرد جواب رد نده ولی وقتی وارد مذاکره شدی مواظب باش به تو لطمه نزند. ممکن است ماجرای مک فارلین دوباره رخ دهد؟ بله، چرا نشود. آن زمان یک نفر آمده بود ایران و امضای رییس‌جمهوری بر یک انجیل را هم به ایران آورد و حاضر بود مذاکره کند. ما هم که قول صد درصد نداده بودیم، اما حاضر بودیم مذاکره کنیم. اگر امریکایی‌ها درست عمل می‌کردند چرا امکان مذاکره وجود نداشته‌باشد. اگر دعوت می‌کردند تا در مورد مسائل دیگر مذاکره کنیم اشکالی نداشت. حضرت علی به مالک اشتر می‌گوید هرگز اگر دشمن شما را به صلح دعوت کرد جواب رد نده ولی وقتی وارد مذاکره شدی مواظب باش به تو لطمه نزند.