روزنامه اعتماد: در این عکس ۲ مرد جوان در یک فروشگاه زنجیرهای داخلی مشغول خرید هستند و کفش پاشنهبلند یکی از آنان سوژه جدید شبکههای اجتماعی شده است. سوغاتی که وقتی کنار پدیدههای دیگری چون تتوی خط ریش، کاشت تهریش و برداشتن زیر ابرو قرار میگیرد، مجموعهای مضحک اما قابل تأمل از خواب جدیدی که برای جوانان ایرانی دیدهاند، میسازد».
احتمالا بسياري از عزيزان اين خبر را خواندهاند و آن عكس را هم ديدهاند ولي يك سوال مهم در اين باره مطرح ميشود كه آيا اين مساله را به همين شكل بايد تحليل كرد و فقط «شبكههاي ماهوارهاي و بنگاههاي مد و فشن» را بايد مقصر دانست؟ آيا اين پديده و موارد مشابه آن بهتازگي در كشورمان ايجاد شده يا سالهاي طولاني است كه رفتارهاي ناسازگار با فرهنگ ملي و مذهبي خودمان را آن هم به صورت وسيع شاهديم؟ در اين كه رسانههاي خاص درصدد الگوسازي از سبك زندگي غيرايراني و غيراسلامي هستند ترديدي نيست اما چرا ميزان مقاومت داخلي جامعه ما اين همه كاهش و اثرگذاري از بيرون افزايش يافته است؟ خلاصه آنكه آيا با فحش دادن به ديگران ميتوانيم وضعيت موجود خودمان را تبيين و راهكارهاي مناسب و سازگار با سبك زندگي ايراني- اسلامي را استخراج كنيم كه مقبول افتد و رواج يابد؟
واقعيت اين است كه به دلايل مختلف بخشي از جامعه كه جمعيت بزرگي را هم تشكيل ميدهد، با آنچه ما ميپسنديم ميانهاي ندارد و به سوي اموري ميل پيدا كرده است كه ما نميپسنديم.
دیدگاه تان را بنویسید