مستاجرکُشون!

فارغ از آمارهای مربوط به تورم نقطه‌ای باید به بحث مکرر تورم در حوزه مسکن اشاره داشت. موضوع مسکن و نقش تورمی آن در سال‌های گذشته از آن‌رو مهم است که بدانیم این گروه پس از گروه خوراکی‌ها بیشترین هزینه از سبد خانوار را در ایران به خود اختصاص می‌دهد و معنای ساده آن این است که بیشترین هزینه از درآمد ما خرج مسکن می‌شود و تورم این گروه به معنای آن است که ایرانی‌ها باید بیشتر از گذشته خرج مسکن کنند. این اتفاق حالا که در کوران فصل اجاره هستیم هم بیشتر به چشم می‌آید. نکته دیگر مهم در این زمینه آن است که بدانیم بیش از نیمی از جمعیت شهری همچون تهران را اجاره‌نشین‌ها تشکیل می‌دهند؛ آماری که منتشر شده نشان می‌دهد ۵۱درصد پایتخت‌نشین‌ها در خانه دیگران زندگی می‌کنند و البته که این درصد فاصله معناداری در شهرهای دیگر دارد اما آنچه از نظام داده‌های منتشر شده طی ۱۰سال گذشته می‌توان متوجه شد این است که تعداد مستاجران در یک دهه گذشته افزایش معناداری داشته است. نتیجه صریح این نظام داده‌ای هم این است که سیاست‌های مربوط به خانه‌دار شدن شهروندان طی این سال‌ها ناموفق بوده است. اما تازه‌ترین داده‌های مرکز آمار ایران توضیح می‌دهد چند درصد از درآمد خانوارهای ایرانی خرج تهیه مسکن شده است؛ این موضوع چون به تفکیک استانی تهیه شده و می‌تواند سنجه مناسبی برای پژوهش‌های مربوط باشد. البته که قابل پیش‌بینی است که تهران با نزدیک به 50 درصد با فاصله معناداری در صدر فهرست آماری این مرکز قرار دارد.