افشاگری روزنامه اصلاح طلب؛ چه کسی دنبال نامزدی ظریف در انتخابات ریاست جمهوری است؟
روزنامه آفتاب یزد در خصوص حمایت واعظی از کاندیداتوری احتمالی ظریف برای انتخابات ۱۴۰۰ نوشت: اساسا در میدان سیاست همیشه اینطور نیست که وقتی از شما حمایت میکنند به دنبال موفقیت شما باشند گاهی میخواهند شما روی پوست خربزه بروید!
روزنامه آفتاب یزد: در گزارشی در خصوص مطرح شدن نام ظریف برای انتخابات سال 1400 و اقدامات محمود واعظی در این خصوص منتشر کرده که بخشهایی از آن در ادامه از نظرتان میگذرد.
پاسخگو بودنهای داخلی و خلاصه مدیریت داخل در کشوری مانند ایران دشوارتر از سیاست خارجی است. به ویژه اینکه در مقامهای داخلی تصمیمسازی نیز دیده میشود یعنی حتی یک استاندار بنا به ماهیت پست خود گاه تصمیمسازی میکند اما در وزارت خارجه امری به نام تصمیمسازی تعبیه نشده که ظریف به عنوان یک چهره وزارت خارجهای آن را تمرین کرده باشد. در واقع وزارت خارجه همواره مجری بوده و نه تصمیم ساز. سیاستهای خرد و کلان از رئیس جمهوری گرفته تا نهادهای دیگر به وزارت خارجه ابلاغ میشود و ظریف نیز اجرا میکند. این درحالی است که در میدان داخلی تصمیمسازی بسیار اهمیت دارد. در یک مورد مثلا در اجرای تصمیمی مانند گران شدن بنزین، این تصمیمسازی رئیس جمهور است که میتواند تبعات مختلفی داشته باشد. به نظر میرسد محمد جواد ظریف نیز به خوبی به این مسئله آگاه است که به لحاظ تجربی نمیتواند در مقامی مانند ریاست جمهوری قرار گیرد و خود او بارها شایعات در این زمینه را تکذیب کرده است.
ردپای «پدرخوانده دولت»!
اما چرا ظریف همچنان در میان شایعات و گمانه زنیها قرار میگیرد؟ به نظر میرسد پای محمود واعظی در میان باشد، از او اگر به عنوان پدرخوانده دولت روحانی نام ببریم اغراق نکردیم وقتی دنباله بسیاری از تصمیمات در دولت را بگیریم به رئیس دفتر رئیس جمهور یعنی واعظی میرسیم. از نفوذ واعظی اگر بخواهیم مثال بیاوریم همین بس که او در دولت اول روحانی وزیر ارتباطات بود وقتی برای دولت دوم به رئیس دفتری رسید وزیر به روحانی معرفی و رئیسجمهور نیز پذیرفت. یا در مثالی دیگر از نفوذهای واعظی نامهای بود که وزیر صمت سابق چه درست چه غلط اخیرا نوشت و گفت واعظی او را تهدید کرده که باید استعفا دهد وگرنه برکنار میشود. در چنین شرایطی به نظر میرسد نمیتوان از این موضوع گذشت که واعظی برای 1400 یعنی انتخاباتی که در واقع مبنای جناحی آنچنانی نخواهد داشت، برنامهای نداشته باشد. بهویژه اینکه در ماههای اخیر درباره احتمال کاندیدا شدن نزدیکان او برای انتخابات 1400 بسیار شنیده شده است. در این میان دور از ذهن نیست که واعظی این بار به دنبال این باشد که حضور خود در قدرت را از طریق نزدیکان خود حفظ کند.»
چرا ظریف؟
اما در این وضعیت نقش ظریف چیست؟ پازلی که واعظی به دنبال چیدن آن است از قرار نیاز به این دارد که به طور کامل ظریف را از گردونه رقابت حذف کند. اساسا در میدان سیاست همیشه اینطور نیست که وقتی کسانی از شما حمایت میکنند به دنبال موفقیت شما باشند گاهی به دنبال این هستند که به قول معروف شما روی پوست خربزه بروید! به نظر میرسد سوزاندن ظریف یکی از گزینههایی است که برخی به دنبال آن هستند. جالب آنکه برخی اصولگرایان نیز از حضور ظریف در انتخابات استقبال کردهاند و گفتهاند شانس بالایی برای اصلاحطلبان به ارمغان میآورد. به عنوان نمونه عباس سلیمینمین باور دارد که ظریف مناسبترین گزینه اصلاحطلبان است. محمدجواد ظریف از بد روزگار یا هرچه که بود در میان جامعه ناشناخته آمد، محبوب شد، محبوبیتش تمام شد و به (تدریس) دانشگاه میرود! این بهترین گزینه برای دست کم آینده نزدیک وزیر خارجه میتواند باشد... وقتی ظریف بسوزد، واعظی میماند و پاستور! البته گزینه واعظی نه برای 1400 بلکه برای سالهای بعد! که البته این گزینه بهترین گزینه هم میتواند باشد. نکته دیگر در این زمینه اما سابقه تمایل واعظی به وزیر خارجه شدن است! خبرگزاری فارس در اسفند 97 زمانی که ظریف از سمت خود استعفا داده بود در مطلبی با تیتر «استعفای ظریف و آرزوی دیرینه واعظی»، نوشت: «دلیل برای صحت این ادعا تلاشهای زیاد آقای واعظی برای معرفی شدن به عنوان وزیر خارجه در دولت اول آقای روحانی بود که وقتی بنا به دلایلی این امر محقق نشد در روزهای پایانی بستن لیست کابینه پیشنهادی، ایشان به عنوان وزیر پیشنهادی ارتباطات و فناوری اطلاعات انتخاب شدند. در ابتدای شروع بکار دولت فعلی آقای روحانی نیز شنیدههایی بود مبنی بر علاقمندی آقای واعظی برای فعالیت در وزارت امور خارجه. پس کنار رفتن جواد ظریف؛ احتمال اینکه آقای واعظی را به آرزوی دیرینهاش برساند خیلی زیاد است.» بنابراین از آنجایی که واعظی خود کاریزمایی برای شرکت به عنوان کاندیدای رئیس جمهوری ندارد به نظر میرسد با استفاده از ظرفیتهای افرادی که محبوب مردم هم هستند میخواهد به همان آرزوی دیرینه خود برسد و در این راه ظریف یک رقیب بالقوه است همان رقیبی که یکبار او را در رسیدن به هدف وزارت خارجه ناکام گذاشته است! البته نباید از یاد برد که در چنین شرایطی او تنها وزیر خارجه دولت بعدی اگر گزینه او رای بیاورد نخواهد بود بلکه مرد همه کاره نیز خواهد بود همانطور که تقریبا در دولت شیخ دیپلمات یعنی حسن روحانی چنین نقشی را بازی کرد.
دیدگاه تان را بنویسید