روزنامه خوانی فردا/ دولت بدشانس یا بی تدبیر

روزنامه‌های 2شهریور تهران با رویکرد‌های مختلف به کیوسک‌ها راه یافته اند و هرکدام از منظر سیاسی خود به موضوعات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور پرداخته اند. نگاهی به سرخط این روزنامه نشان می‌دهد که موضوعات متنوعی در روزنامه‌های امروز به آن‌ها پرداخته شده که در ادامه بر برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

آرمان ملی روزنامه آرمان ملی در گزارش امروز خود به بداقبالی های دولت روحانی در طول 7سال گذشته اشاره کرده و بسیاری از دلایل عدم تحقق وعده های این دولت را به این موضوع گره زده است. عنوان بدشانس ترین دولت برای دولتی که در ناکارآمدی هم بسیاری از رکوردها را جابجا کرد و «ترین» شد لقبی است که تنها برای توجیه ناکارآمدی ها قابل استفاده است. حوادث داخلی و خارجی زیادی در این گزارش از دلایل بدشانسی دولت دوازدهم ذکر شده اما در همین گزارش عبارت« ماجراي ديگري که سويه آن به سمت دولت بود اعتراضات خياباني دي ماه سال 96 بود که نسبت به شرايط اقتصادي به‌وجود آمده در جامعه شکل گرفت» خود نشان می دهد که تعاریف از عملکرد دولت و اقداماتش چندان پسندیده نیست و نویسنده دانسته یا ندانسته به شرایط بد اقتصادی که ناشی از عملکرد ضعیف دولت است به عنوان دلیل اعتراضات خیابانی سال 96 اشاره می کند. نویسنده در بخش انتهای گزارش و پس از اشاره به تمامی اتفاقات ناخوشایندی که در طول دوران دولت تدبیر و امید افتاده اشاره می کند:« با اين همه عملکردهاي مثبت دولت نيز کم نبوده اما حوادث و مشکلات به قدري زياد بوده که عملکرد دولت يا به چشم نيامده يا بازگو نشده است.» باید به دوستان یادآور شد اصلا هنر دولت ها در اداره امور و مبارزه با مشکلات و پیش بردن اهداف کشور در شرایط سخت و دشوار است وگرنه با جیب پرپول و نبود مشکلات که اداره کشور از عهده هرکسی بر می آمد. همین دولت پس از آزاد شدن منابع مالی حاصل از برجام به قدری نابخردانه سرمایه های کشور را برباد داد که وصف آن در این مقال دشوار است. گذاشتن تمام تخم مرغ های کشور در دامن برجام و عدم توجه و سرمایه گذاری به تولید داخلی و ظرفیت آن باتوجه به تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری تنها بخشی کوچک از ناکاآمدی دولت به شمار می رود و ربطی به بدشانسی این دولت و آن دولت ندارد. چه بسا اگر منابه غنی کشور به درستی مدیریت می شد نه تنها تمامی این مشکلات قابل حل بود بلکه در این شرایط تحریمی نیز می شد بدون ترس از دشمن و تهدیدات اقتصادی آن برروی پای خود ایستاد و برای پیشرفت بیشتر کشور تلاش کرد.

ابتکار

محمدرضا عارف عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در گردهمایی واحدهای کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران که ابتکار آن را منتشر ساخته از گوشه نشینی نخبگان کشور گلایه کرده است. در بخشی از سخنرانی از سوی عارف آمده است:« متاسفانه در کشور ما نخبگان در جایگاه اصلی خود قرار ندارند و نشست‌هایی که مسئولان با نخبگان دانشگاهی برگزار می‌کنند بعضا تشریفاتی و برای رفع تکلیف است. این گونه برخورد با نخبگان باعث سرخوردگی و بی‌انگیزگی آنها می‌شود. در جامعه‌ای که نخبگان آن بی‌انگیزه و گوشه‌نشین شوند جامعه رو به رشدی نخواهد بود.» آقای عارف که این روزها خیال نشستن بر کرسی ریاست جمهوری را درسر دارد و براساس شنیده ها ستادهای انتخاباتی اش هم فعال شده از این فرصت استفاده کرده تا باردیگر با شعارهای تکراری برای خود اعتباری در بین نخبگان دست و پا نماید. تکرار این صحبت ها از سوی وی و بسیاری از همفکران ایشان در طول این سال ها سبب شده تا اعتماد مردم به اصلاح طلبان به صفر تنزل یافته و دیگر این حنا رنگی برایشان نداشته باشد. موضوع نخبگان و فرصت دادن به آنها همواره از شعارهای انتخاباتی اصلاح طلبان بوده و همواره نیز در این انتخاب گزینشی و براساس سلایق گروهی عمل کرده اند. تاریخ نشان داده که اصلاح طلبان تلاش دارند تا با ارتباط با بدنه اجتماعی و دانشگاهی، برای خود کسب اعتبار کرده و آرای این بخش از جامعه را مصادره نمایند. اما به نظر می رسد این حربه دیگر کارساز نبوده و نخبگان و دانشگاهیان نیز به بی عملی و ناکارآمدی این شعارها واقف شده اند و باید مسیر بهتری را برای حضور در عرصه سیاسی و اجتماعی ایران انتخاب نمایند.

شرق

شرق امروز هم برای انتخابات ریاست جمهوری 1400 کاندیدا تراشید و با ذکر سوابق و عملکرد مصطفی معین او را یکی از نامزدهای بالقوه این انتخابات آنهم از سوی طیف اصلاح طلبان معرفی نمود. این روزنامه در این خصوص می نویسد:« اگر اصلاح‌طلبان بخواهند با یک نامزد کاملا اصلاح‌طلب وارد انتخابات ریاست‌جمهوری شوند، حتما مصطفی معین گزینه خوبی است و می‌تواند یک نامزد تمام‌عیار اصلاح‌طلب باشد؛ فردی که از ‌قضا به دلیل همین صفت در سال‌های متمادی در معرض تندترین حملات از سوی جناح اصولگرا بوده و البته هیچ‌گاه از مواضع اصلاح‌طلبانه خود کوتاه نیامده است.» گرایش بسیاری از طیف های اصلاح طلبی به داشتن نامزدی تمام حزبی موضوعی است که این روزها محل مناقشه شده و در این خصوص تلاش می شود تا هرروز کاندیدایی جدید و البته اصلاح طلب به معنای واقعی کلمه معرفی شود. درخصوص معین نیز این اتفاق افتاده و به نوشته شرق او می تواند نامزد مورد نظر اصلاح طلبان باشد. اما عملکرد او در دوران صدارت وزارت علوم دولت اصلاحات و حوادث 18 تیر سال 78 نشان می دهد که او اصلا گزینه مناسبی برای اداره امور کشور نیست. او درباره آن مقطع در مصاحبه ای درخصوص دلایل این اتفاق گفته بود: «آن فاجعه زهر‌ چشمی از طبقه نخبه کشور در دانشگاه‌ها بود و برای تضعیف مقبولیت دولت در میان آنها انجام گرفت. نمی‌گویم هدف اصلی ساقط‌کردن دولت بود، اما یکی از هدف‌های آنها می‌توانست باشد.» تزلزل در تصمیم گیری های کلان و نداشتن ثبات رای در سال های حضورش در مناصب مختلف سیاسی کشور نشان می دهد که معین از جایگاه اجتماعی و سیاسی کافی در کشور برخوردار نبوده و موضوع استعفای اوی در حوادث 18 تیر سال 78 و سال 82 در قامت نماینده مجلس بیانگر بی تعهدی و عدم قبول مسئولیت ازسوی وی در قبال حوادث سخت و دشوار است. به همین علت و دلایل زیادی که از کارنامه مدیریتی او قابل استنتاج است معین نمی تواند گزینه خوبی برای اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده باشد.