چرا حوزه هنری میزبان نمایش‌های مبتذل می‌شود؟

حوزه هنری که باید بر اساس فلسفه وجودی اش، در زمینه هنر انقلابی و ارزشی الگوسازی کند، به صرف کسب درآمد در سالن های سینما با اجرای تئاترهای کمدی سخیف، باعث بیان رکیک ترین جملات و رفتارهای غیر قابل اغماض و نیز اجرای زنده ترانه های مبتذل خوانندگان معاند با نظام شده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی"فردا"، برای آگاهی از میزان ابتذال نمایش های در حال اجرا در سینماهای حوزه هنری کافیست در سانس آخر که در حدود ساعت های 30/20 و 21 است، فقط از جلوی این سالن ها عبور کنید، در این صورت حتما صدایی که در حال خواندن یکی از ترانه های مبتذل خوانندگان لس آنجلسی را می شنوید.

اگر مثل خبرنگار این گزارش ناچار شوید که برای تهیه گزارش به سالن سینمایی که با تمهیدات مسئولان حوزه هنری به سالن تئاتر تبدیل شده، سری بزنید، مجبور خواهید شد که بیش از دو ساعت رکیک ترین جملات با ناشایست ترین و نامناسب ترین کلمات و جملات جنسی و غیراخلاقی که بعضا با چاشنی متلک های زننده به مسئولان جمهوری اسلامی ممزوج شده است، را همراه با رفتارهای کاملا غیر متعارف و خلاف عرف در جامعه بشنوید.

در این صورت حتما باور نمی کنید که این اتفاق بسیار دون شان پایتخت نظام اسلامی، در جایی رخ داده که منقوش به عنوان سازمان تبلیغات اسلامی است؛ اما ناچار هستید بپذیرید چرا که این سالن با تمام کارکنان و امکاناتش متعلق به یکی از زیر مجموعه های آن سازمان، با عنوان حوزه هنری است.

تعجب شما وقتی بیشتر می شود که یکی دو تن از مسئولان این نهاد هنری را هم در آنجا مشاهده کنید و در مواجهه با این پرسش که آیا از سی و سه سال پیش تاکنون، مگر قرار بر این نبود که که حوزه هنری هر آنچه دارد در اختیار هنرمندان مسلمان قرار دهد تا نهال هنراسلامی به تدریج تنومند شود و آثار متناسب با آن حاصل شود؟

ونیز دائم از خود می پرسید که، آیا مسئولان این نهاد انقلابی این رفتارها و گفتارها را، که اگر بشود هر عنوانی برآن گذاشت، حتما سر سوزنی از قاموس مقدس هنر تئاتر در خود ندارد، برای یک بار هم که شده دیده اند؟

افزون بر اینها، وقتی شگفتی همراه با تاسف شدید، بیشتر وغیرقابل تصور می شود که یقین پیدا کنید صحنه گردانان پشت پرده این نمایش های مالامال از توهین و اعمال و گفتار و آواهای کاملا خلاف قوانین مصرح شورای عالی انقلاب فرهنگی، کارمندان حوزه هنری هستند و همچنین بر این ها باید افزود که بلیط های این نمایش ها در سینما آزادی نیز فروخته می شود و مدرن ترین سینمای حوزه هنری با آنهمه طمطراق، مبلغ این نوع نمایش های سراسر ابتذال است؛ و دردناکتر اینکه در پرسش از یکی از عوامل یکی از این نمایش ها، که حاضر نشد نامش را بگوید، مطلع شوید که این نمایش ها با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالن های سینماهای این نهاد هنری اجرا می شود.

در واقع بررسی کلیه جوانب این نوع رفتارهای غیر قابل توجیه، به وضوح نشان می دهد:

1- کسانی متصدی این نوع امور شده اند که کاملا بی اطلاع و بی تجربه هستند و با کمال تاسف کوچکترین آگاهی از مبانی مورد تاکید اسلام، که دستگاه هایی مثل سازمان تبلیغات اسلامی مدعی تولیت آن هستند،ندارند و در نتیجه هر آنچه می کنند نتیجه ی معکوس دارد و چون حیطه فرهنگی است بر تمام آحاد جامعه اثرات سوئ بر جا می گذارد. بنابراین تا بیش از این دیر نشده و هر چه زودتر باید این نوع مجموعه ها از آفات این نوع بلاهت ها گندزدایی شود.

2- افراد یادشده در بند یک مجریانی بیش نیستند و کسانی بیرون از سالن های سینما، با آگاهی از بی تجربگی و نبود معرفت لازم در این نوع کارمندان، که معمولا هم مشکل مالی دارند و یا زیاده خواه هستند، رسوخ کرده و کاری را به این نوع افراد ناشایست و .... سفارش می دهد و با تطمیع ایشان، به مقاصد سوء خود می رسند.

در واقع با تمهیدات از پیش تعیین شده، در این نهاد هنری کشور نفوذ کرده و ریشه فساد و هنر شیطانی و برآمده از نفسانیات را جریان سازی می کنند و چه موفقیتی بالاتر از اینکه در مرکزی که سی و سه سال است برای ترویج اسلام و مبانی آن راه اندازی شده، لاابالی گری و انواع فساد ترویج شود.

این نظریه وقتی واقعی تر به نظر می رسد که به عاملان آن یادآوری شود که ترجیع بند جملات مسئولان علیرتبه نظام، از جمله مقام معظم رهبری، این است که اکنون دشمنان اسلام و ایران اسلامی همه جهدشان را در جبهه فرهنگی متمرکز کرده ا ند و با استفاده از ابزارهای فرهنگی و هنری به جنگ نرم با نظام می پردازند و متاسفانه در سایه غفلت مسئول مربوطه، هر روز هم بر دامنه این نوع جریان سازی های سوء می افزایند.

شاهد این مدعا این است که تا چندی پیش فقط در یک سینما در شرق تهران، این نوع نمایش های سراسر زشتی به مردم عرضه می شد؛ ولی پس از گذشت مدتی کوتاه و در کمتر از یک سال، این آثار بسیار سخیف و ضد ارزشی به مرکز،غرب و جنوب غرب تهران نیز تسری پیدا کرده است.

البته باید به این موضوع نیز اشاره شود که اغلب تماشاگرانی که به دیدن این نوع نمایش ها می روند، به اعتبار نام متولی این نوع سالن ها، یعنی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و شهرداری تهران و نیز تبلیغاتی که توسط مراکزی مثل سینما آازادی انجام می شود، راهی این سالن ها می شوند و پس از آگاهی از ابتذالی که در این آثار وجود دارد، با بدگمانی نسبت به متولیان این امور و نیز احساس فریب خوردگی سالن ها را ترک می کنند.

اما گویا همین حضور تکرار نشدنی، درآمدهایی را برای نهادهای یاد شده در ی داشته و گویا همین موضوع باعث شده چشم بر تمام نابسامانی ها و تخلف محرز از قوانین نظارت و ارزشیابی نمایش که مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است و توسط اداره کل هنرهای نمایشی به گروه های نمایشی گوشزد می شود، اما نادیده گرفته می شود، ببندند و کسب پول و مادیات را به تاراج ارزش ها ترجیح دهند. در غیر این صورت حداقل برای یک بار هم شده به دیدن این نوع آثار کاملا متناسب با خواست دشمنان می رفتند.

سوابق کلیه مسئولان حوزه هنری، بخصوص رئیس آن حاکی از تقید محض به ارزش های مورد نظر نظام است، اما اهمیت مسئولیت شان به وضوح ثابت می کند که باید بیش از این در فرماندهی گروهی که تحت امرشان هستند دقت کنند تا حتما دشمن را متواری و نابود کنند.