گزارش نیکی کریمی از جشنواره کن
|
امسال جشنواره كن به‌رغم تمام حسرت‌هايش براي ايراني‌ها حاوي اخبار مهمي از حضور نيكي كريمي (كارگردان و بازيگر سينماي ايران) در ميان هيات داوران اين جشنواره بود. كريمي كه سال گذشته هم در جشنواره برلين به داوري پرداخته بود، در كنار دومينيك مال از فرانسه، دبورا نادلمن لا‌نديس از آمريكا و جين ماري گوستاو لوكلوزيو از فرانسه، به داوري بخش فيلم‌هاي كوتاه و سينه فونداسيون اين رقابت مهم پرداخت. هيات داوران اين بخش رقابتي كه در سال 1998 توسط ژيل ژاكوب و پير ويوت به منظور كشف نسل جديد فيلمسازان تاسيس شده، در نهايت فيلم ساخته گونزالو توبلا را به عنوان برنده جايزه اول بخش فيلم‌هاي كوتاه معرفي كردند. نيكي كريمي در بازگشت به ايران در گفت‌وگو با اعتماد ملي از داوري خود در جشنواره امسال، وضعيت كلي داوري‌ها و عدم حضور سينماي ايران در كن گفت. در ادامه روايت نيكي كريمي را از شصتمين جشنواره كن مي‌خوانيد. * * * منصفانه قضاوت كرديم امسال در مجموع فيلم‌هاي زيادي در بخش فيلم‌هاي كوتاه و سينه فونداسيون به جشنواره ارسال شد .مي‌توانم بگويم كه تنها در بخش فيلم‌هاي كوتاه هزاران فيلم به جشنواره رسيد. ارزيابي شخصي من اين است كه تلا‌ش
كرديم منصفانه قضاوت كنيم. كسي به ما نگفت اين كار يا آن كار را بكنيم. در بخش سينه فونداسيون، ما هم فيلم‌هاي كوتاه داشتيم و هم فيلم‌هاي بلند و اين صحبت صحيح نيست كه در اين بخش تنها فيلم‌هاي كوتاه حضور دارند. به فيلم‌هاي كوتاه يك جايزه داديم و به بخش سينه فونداسيون هم 3 جايزه تعلق گرفت. در اين بخش از فيلم‌هاي 3، 4 دقيقه‌اي تا فيلم‌هاي 25 دقيقه‌اي حضور داشتند و واقعا كيفيت فيلم‌ها خوب بود. آخرين نشست داوري‌مان خيلي طول كشيد؛ به طوري كه 3 ساعت روي بررسي فيلم‌هاي سينه فونداسيون و 3 ساعت روي فيلم‌هاي كوتاه وقت گذاشتيم؛ با اين حال دست آخر فيلمي را انتخاب كرديم كه همگي دوست داشتيم. شب اختتاميه و صحبت‌هاي ديگر داوران در شب اختتاميه با استفان فريرز و ماركو بلوچيو صحبت مي‌كردم، همگي متفق بودند كه كارشان در جشنواره امسال واقعا سخت بوده است. مي‌گفتند فيلم‌ها واقعا خوب بود و به جهت كيفيت بالا‌ي فيلم‌ها همگي دردسر داشتيم كه چطور جايزه بدهيم! سر اينكه فيلم كوئن‌ها انتخاب شود يا فيلم مونگيو هم كلي بحث كرديم. ديداري با اورهان پاموك داشتم و او هم نگاهي مثبت به فيلم‌ها داشت و بيش از حد خوشحال بود. در كل داوران امسال كن معتقد
بودند فيلمسازان مهمي به جشنواره آمده‌اند و سطح كلي سينماي دنيا رشد قابل توجهي كرده است. اعتقادم بر اين است اگر فيلمي آن‌قدر خوب بود كه مي‌توانست در بخش مسابقه پذيرفته شود، حتما از طرف انتخاب‌كننده جشنواره پذيرفته مي‌شد. عدم حضور ايران خيلي پيچيده نيست ارزيابي كلي من از عدم حضور سينماي ايران در كن اين است كه اين مساله خيلي هم پيچيده نيست. در نشستي هم كه در كن با برنامه‌ريز و انتخاب‌كننده اين جشنواره داشتم با هم روي اين موضوع صحبت كرديم كه برايم خيلي پذيرفتني بود. او مي‌گفت حتي گاهي پيش مي‌آيد كه سينماي كشوري مثل آلمان هر چند وقت يك‌بار فيلمي در كن دارد؛ البته معتقدم وقتي جوي وجود داشته باشد كه سانسور اعمال شود و هنرمند نتواند فيلمي را كه مي‌خواهد بسازد يا آنچه را كه از تفكرش مي‌گذرد بنويسد، سينما رشد نمي‌كند. همان‌طور كه در جشنواره امسال ديده مي‌شد، تمام فيلم‌هاي اين جشنواره حاصل جسارت سازندگانشان بودند بدون وجود سانسور و خودسانسوري. بازار كن هر سال در جشنواره كن بازاري برپا مي‌شود و هر كشوري در اين بازار غرفه مي‌گذارد و فيلم‌هاي ساخته‌‌شده خود را در قالب دي‌وي‌دي عرضه مي‌كند. مزيت اين بازار آن است كه
پخش‌كنندگان مهم فيلم حضور دارند و فيلم‌هاي مورد علا‌قه خود را براي فستيوال‌هايشان انتخاب مي‌كنند. به هر حال تمام فيلم‌ها هر سال به اين بازار راه پيدا مي‌كنند و برپايي چتر سينماي ايران در اين بازار هم حتما چيز خوبي است. منبع : وب سایت اطلاع رسانی اعتماد ملی
دیدگاه تان را بنویسید