برخي سايتهاي مدعي حمايت از دولت، باوجود تكذيب يك نهاد خدماتي عمومي (شهرداري تهران) نوشتند كه رئيس صهيونيست شركت ايتاليايي بنتون به دعوت شهرداري تهران براي ايجاد فروشگاههاي بزرگ به تهران آمده است. به گزارش خبرنگار «فردا»، جو مسموم ایجاد شده توسط این سایت ها تا آنجا باور شد كه اعضاي كميسيون فرهنگي و حتي رئيس محترم مجلس نيز تحت تاثير آن موضع گرفته و واکنش نشان دادند ولی در نهایت مشخص شد كه خبر منتشره کذب بوده و اتفاقا مرجع دعوت از فرد ياد شده جاي ديگري است! بنابر این گزارش بنابر سوابق بنتون که رئیس یکی از معروفترین شرکت های تولید مد و لباس برای زنان می باشد، حتي اگر رئيس شركت فوق، صهيونيست هم نبود، به خاطر رواج مدهاي غير اسلامي و غير بومي در قالب پوشاك خارجي، دعوت و زمينهسازي توسعه فعاليت او پذيرفتني نيست. با توجه به توصيههاي موكد رهبر معظم انقلاب در خصوص توجه و مقابله با تهاجم فرهنگي بايد در چنين مواردي حساس بود و با عوامل آن، بهويژه اگر در پوسته دستگاههاي دولتي و عمومي باشند، برخورد نمود. اما از زاويه ديگري این مسئله این است که آيا يهودي بودن يك سرمايه گذار خارجي به معني صهيونيست بودن وي است؟
مطابق آنچه رئيس جمهور محترم در نيويورك هم گفتند، چنين نيست و بايد توجه كنيم كه عجله در انتساب «صهيونيست» بودن به اين قبيل افراد گاهي ممكن است به روند برنامه ها و جلب سرمايه گذاري سالم در كشور صدمه بزند. در اين باب نمونههايي هم داشتهايم كه لازم به ذكر آن نيست. ولي سوال اين است كه آيا براي صهيونيست بودن فردي يا شركتي، مرجع صالح، سايتهاي بي نام و نشاني هستند كه با اغراض سياسي خاص حمايت ميشوند و يا اينكه دستگاههاي صاحب صلاحيت كشور بايد مرجع اين تشخيص باشند؟ به طور مثال در مراجعه به ليست 17 شركت صهيونيستي معرفي شده در سايت جمعيت دفاع از ملت فلسطين، اسم «بنتون» وجود ندارد. در عوض با فهرستي از شركتها چون IBM، كوكاكولا، پپسي، نستله، كاترپيلار، رولون، نوكيا و... مواجه ميشويم كه با عقد قراردادهاي هنگفت با دستگاههاي دولتي، نهادهاي عمومي و نيز بخش خصوصي آزادانه در چرخه اقتصاد كشور فعالند. آيا اين حساسيت ظاهرا مقدسي كه برخی براي بزرگ كردن حضور رئيس شركت بنتون در تهران و انتساب هدفمند و كذب دعوت از وي توسط شهرداري تهران به خرج دادند، در برابر حضور پر رنگ آن شركتهاي اثبات شده صهيونيستي هم ديده شده است؟
دیدگاه تان را بنویسید