مشاهدات تکان دهنده خبرنگار آمریکایی از شهدای پرواز 655 ایران ایر + تصاویر
لیلا بهبهانی کودک سه ساله در لباس آبی، کفش های سیاه و جورابهای سفید و دستبند طلایی کوچک خود که به دور دستش بود دیده می شد. فاتیما(فاطمه) فاید زاید در حالیکه کودکش را در آغوش داشت، سه ساعت بعد از واقعه، در آب پیدا شد. آنها هر دو در یک کفن بودند.
سرویس فرهنگی فردا- آنچه در ادامه می خوانید مشاهدات یک خبرنگار امریکایی است که در سال 1367 برای تهیه گزارش از تشییع شهدای فاجعه ایرباس به ایران آمد. به گزارش «فردا» در یادداشت این خبرنگار آمریکایی که حبیب احمدزاده ترجمه و در بخش پایانی کتاب داستانهای شهرجنگی منتشر کرده است نکات جالبی وجود دارد که با گذشت سالها از این واقعه هنوز تکان دهنده است. به مناسبت سالروز این جنایت ناوگان ایالات متحده در خلیج فارس آن را مرور می کنیم:
«در طول اقامت سه روزه من و خبرنگاران دیگر در تهران مردم با ما در نهایت احترام رفتار کردند. حتی وقتی از میان جمعیت در مراسم خاک سپاری به طرف 76 نفر از قربانیان پرواز می رفتم هیچ کس رفتار دشمن گونه ای نسبت به من از خود نشان نداد. در طول مراسم شعار می دادند «مرگ بر آمریکا» اما من درست در میان آنها بودم و هروقت کسی از من سوال می کرد از کجا آمده ام، جواب می دادم «ایالات متحده». آن وقت آنها می پرسیدند: «چرا؟ چرا دولت آمریکا باید چنین کاری بکند؟» آنها مطمئن بودند که مردم آمریکا از چنین قتل عامی باید پشیمان بوده باشند. دوباره و دوباره شنیدم «مردم آمریکا با ما دشمن نیستند» بسیاری از آنها آمریکاییها را میشناختند و با آنها کار کرده بودند.»
در ادامه این نوشته او با تکیه برآنچه برایش رخ داده یک سوال مهم را مطرح می کند: «فکر کنید اگر خبرنگار ایرانی در میان مردم آمریکا قدم می زد در حالیکه 290 نفر امریکایی که بیشتر از 60 نفر آنها کودک بودند، به وسیله کشتی جنگی ایرانی کشته شده بودند، مردم امریکا چه نوع عکس العملی می داشتند؟»
آنچه او از پیکر شهدای ایرانی پرواز ایران ایر در مشاهداتش نقل کرده هنوز هم تکان دهنده است: «روی کفن های کسانی که بدنهایشان شناسایی شده بود اسم، آدرس و شعار «مرگ بر امریکا» نقش بسته بود. البته بسیاری از بدنها آنقدر ناقص بودند که قابل شناسایی نبودند. در بعضی از موارد، کل خانواده از بین رفته بودند. هیچ کس برای شناسایی آنها نیامد- از 290 مسافر پرواز ایران ایر تنها 170 جسد شناسایی شدند.»
«لیلا بهبهانی کودک سه ساله در لباس آبی، کفش های سیاه و جورابهای سفید و دستبند طلایی کوچک خود که به دور دستش بود دیده می شد. فاتیما(فاطمه) فاید زاید در حالیکه کودکش را در آغوش داشت، سه ساعت بعد از واقعه، در آب پیدا شدند، آنها هر دو در یک کفن بودند.»
این خبرنگار امریکایی از زوایه خود یعنی به دلیل اصلی و سابقه چنین کاری نیز پرداخته است و نتیجه سالها هجمه مستمر رسانه ای کشورهای غربی و آمریکا علیه انقلاب و مردم ایران را چنین بازگو می کند: «بعد از گذشت 9 سال درد و رنج طولانی از زمان انقلاب 1979 ، آمریکاییها ایرانیها را به عنوان موجوداتی غیر از انسان می پنداشتند که قادر به انجام اعمال فجیع و غیر انسانی هستند. درست قبل از رفتن من به ایران در دبی ار طرف یک برنامه «گفتگویی رادیویی» دعوت شدم که در آنجا نیز این بحث مطرح بود.»
دیدگاه تان را بنویسید