ديوار كوتاه مطبوعات
نمايشگاه مطبوعات فارغ از اينكه در چه زمان و توسط چه دولتي برگزار مي‌شود فرصتي براي ارتباط رسانه‌ها با مردم از يكسو و ارتباط مسئولان با رسانه‌ها از سوي ديگر است.
آرمان: نمايشگاه مطبوعات فارغ از اينكه در چه زمان و توسط چه دولتي برگزار مي‌شود فرصتي براي ارتباط رسانه‌ها با مردم از يكسو و ارتباط مسئولان با رسانه‌ها از سوي ديگر است. در دنياي امروز با توجه به فراواني اطلاعات نمي‌توان نسبت به رسانه و جايگاه آن بي‌تفاوت بود. نفوذپذيري رسانه‌ها از سياست انكارناپذير است اما تاثيري كه رسانه‌ها بر سياست در جامعه مي‌گذارند نیز قابل چشم‌پوشي نيست. بنابراين براي اينكه بتوانيم نقش سازنده رسانه‌ها را به عنوان يك ابزار سازنده براي توسعه كشور مدنظر قرار دهيم بايد به مباحثي درباره نقاط عطف روزنامه‌نگاري در كشور توجه كنيم. با وجود گسترش فضاهاي مجازي بعضي از صاحب‌نظران عرصه رسانه معتقدند كه دوره روزنامه‌نگاري كاغذي تمام خواهد شد. اما با وجود تمام پيشرفت‌هاي تكنولوژيك روزنامه‌نگاري كاغذي هيچ‌گاه اثرگذاري خود را از دست نخواهد داد، هرچند شرايط و كارويژه‌هاي آن باید در موقعیت‌های مختلف اصلاح شود. مشكلاتي كه در حال حاضر در عرصه روزنامه‌نگاري ايران وجود دارد بيشتر از آنكه سياسي باشند، صنفي هستند. صاحبان رسانه در كشور ما بیشتر كساني هستند كه كمترين ارتباط را با اين حرفه داشته‌اند. به عبارت
ديگر، فردي كه نماينده مجلس بوده خود را روزنامه‌نگار معرفي مي‌كند و تصورش اين است كه چون به‌اصطلاح يك سياستمدار است، مي‌تواند مدير رسانه‌اي قوي هم باشد. اين مساله درباره وكيل، وزير، رئيس‌جمهور و ساير افرادي كه در عرصه‌هاي مختلف داراي سمت بوده‌اند نيز صدق مي‌كند. آنها اين تصور را دارند كه بايد ابزاري داشته باشند كه در آن ديدگاه‌هاي خود را منتشر كنند. وقتي اين افراد به عنوان صاحبان نشريه‌ها و مديران روزنامه وارد عرصه روزنامه‌نگاري مي‌شوند از همين جا لطمه زدن به اين حرفه شروع مي‌شود. به عبارت ديگر دیده شده در اعطاي مجوز به صاحبان رسانه،خبرگزاری ها وسایت‌ها همه معيارها به جز معيار حرفه‌اي در نظر گرفته مي‌شود. چون ديوار اين حرفه كوتاه است هر كسي به خود اجازه مي‌دهد وارد اين حريم شود و خود را روزنامه‌نگار، مدير رسانه و صاحب رسانه معرفي كند و از آنجا كه اين افراد داراي تجربه كافي نيستند براي روزنامه‌نگاران واقعی نيز عرصه را تنگ خواهند كرد، به طوري كه خطاي آنان به پاي تمام رسانه‌ها نوشته مي‌شود و گاهي يك اشتباه فاحش حرفه‌اي آنها عقبه اكثر نشريات همسو با تفكرات آن رسانه را از مسيراصلی منحرف مي‌كند. نبود احزاب
سياسي ساختارمند و قوی هم درد دیگری شده تا مديران رسانه را همردیف دبيران احزاب سازد و آنها بسان عضو برخی احزاب در نشست‌هاي انتخاباتي حضور پيدا كنند و به دنبال شناسایی افراد برای ترغیب به کاندیداتوری در انتخابات باشند. گویی فراموش شده كار مدير رسانه ارتقای سطح كمي و كيفي رسانه ونیز همزمان تغيير‌پذيري با شرايط جامعه و انتشار مطالبي است كه منطبق با سلايق مخاطب باشد. رسانه‌های ما در حال حاضر بيشتر جنبه اقتصادي و سیاسی‌بازی پیدا کرده و اين مساله به جايي رسيده كه گاه حتي از راه‌های اقتصادي مي‌توان خط فكري رسانه‌ای را تغيير داد و همین وضعیت رسانه‌هاي ما را در حال حاضر با مشكل جذب مخاطب مواجه کرده است و این موضوع بيش از آنكه به نگرش‌هاي سياسي و محدوديت‌ها معطوف باشد يك مساله درون حرفه‌اي است. گاهي رسانه‌ها دست به انتشار مطالبي مي‌زنند كه به‌زعم خودشان مردم خواهان آن هستند ولي واقعيت چنين نيست، يا رسانه به حدي سياست‌زده مي‌شود كه نمي‌تواند مطالب موردنياز مردم را در زمان مناسب منعکس کند. با وجود مجراهای اطلاعاتی که اخبار را در کسری از ثانیه مخابره می‌کنند به نظر می‌رسد بيش از آنكه مخاطب به خبرخام نياز داشته باشد به
تحليل‌هاي صحيح، به موقع و براساس شاخص‌هاي جامع نياز دارد. گاهی اوقات نگرش‌هاي سياسي باعث مي‌شوند واقعيت‌ها ديده نشوند در حالي كه رسالت حرفه‌ای روزنامه‌نگاري بيان واقعيت‌ها و حقيقت‌ها در زمان و مكان مناسب است. نمايشگاه مطبوعات مي‌تواند در این شرایط شكاف بين رسانه و مخاطب را كمتر كند. اين شكاف از طريق ارتباط بيشتر مردم با رسانه‌ها و ارتباط مسئولان با رسانه‌ها كم مي‌شود. مسئولان بايد اطلاعات صحيح در اختيار رسانه‌ها قرار دهند تا رسانه‌ها بتوانند تحليل‌هاي پرمحتوا دراختیار مخاطبان قراردهند. نمايشگاه مطبوعات فرصتي است كه روزنامه‌نگاري يك گام به جلو برود.
دیدگاه تان را بنویسید