فراتر از کله‌گنجشکی/ کودکمان را چطور با ماه رمضان مواجه کنیم؟
کودکان عاشق روزهای متفاوت هستند، همان روزهایی که با روال عادی زندگی‌شان فرق دارد. ماه رمضان از جمله آن روز‌هایی‌ست که تفاوت‌های زیاد و جذابی دارد. فرزندان‌مان را در این روزها همراهی کنیم تا از همان کودکی شیرینی ماه مبارک رمضان را بچشند.
سرویس سبک زندگی فردا؛ مریم حدادی: خصلت بچه‌ها این است که هر چیز متفاوتی برای‌شان جذاب است. ماه رمضان هم پر است از تفاوت‌هایی که در تمام سال کمتر به چشم می‌آید. بیدار شدن قبل از روشنایی هوا، پهن کردن سفره در زمان سحر، دعوت شدن به مهمانی افطاری و مهم‌تر از هر چیز دیگر غذا نخوردن پدر و مادر در طول روز بزرگ‌ترین تغییراتی است که در نگاه کودک متفاوت و جذاب است. کودک دوست دارد در مسیر این تفاوت قدم بگذارد و هم‌پای بزرگترها این مسیر را طی کند. این وظیفه ما به عنوان پدر و مادر کودک است که با آمادگی‌های روحی و جسمی که به او می‌دهیم ذره ذره حلاوت این ماه مبارک را به کام فرزند دلبندمان بچشانیم.
من هم هستم
بسیاری از کودکان تلاش می‌کنند پدر و مادر خود را قانع کنند تا در کنار سفره سحری حاضر باشند. تصمیم سختی است. بیدار شدن کودکان در این ساعت از شب به معنی به هم خوردن سیکل منظم خواب او است و خواباندن دوباره او برای شما کمی سخت خواهد بود. اما اگر دغدغه آشنایی فرزندتان با الگوهای دینی و مذهبی را دارید باید راه‌های مختلفی را بیازمایید تا بتوانید او را با خود همراه کنید. اگر کودکتان بیان کرد که می‌خواهد سر سفره سحری حاضر باشد، از این پیشنهادش استقبال کنید. از خودش بپرسید دوست دارد به چه روشی او را بیدار کنید. احتمالا در نهایت مجبور شوید از راه‌های مهربان مخصوص به خودتان این کار را انجام دهید، اما همین احترام گذاشتن شما به او تاثیر به سزایی در روحیه‌اش دارد و باعث زیبا جلوه کردن ماه مبارک رمضان در خاطرش می‌شود.
سحری یا صبحانه؟
اگر مطمئن هستید کودکتان از پس روزه کله گنجشکی هم برنمی‌آید، به او پیشنهاد بدهید صبحانه‌اش را در هنگام سحر و همراه شما میل کند. بچه‌ها علاقه خاصی به میوه‌های تابستانه دارند، میوه‌های مورد علاقه‌شان را سر سفره سحری بیاورید. اجازه بدهید اولین تصاویری که از ماه مبارک در ذهن او نقش می‌بندند زیبا و دوست داشتنی باشند.
با ثبات باشید
این کاملا طبیعی است که در زمان‌هایی که روزه هستید آن هم در این روزهای بلند، دچار ضعف بشوید و احتیاج به استراحت پیدا کنید، اما سعی کنید در این مواقع اگر شلوغ می‌کند، بهم نریزید و عصبانی نشوید، سعی کنید در تمام روز یک روند رفتاری را داشته باشید. روزه‌داری باید در ذهن او یک عبادت شیرین و تاثیر گذار به چشم بیاید. در بازی‌ها و فعالیت‌ها با او همراهی کنید. بازی‌های فکری و نشسته را به بازی هایی که فعالیت بدنی دارند ترجیح بدهید. مسابقه نقاشی بگذارید و هزاران کار دیگر که فقط خلاقیت مادرانه و پدرانه شما قدرت ساختنش را دارد.
من هم شریک؟
کودکان در محدوده‌های سنی سه تا شش به عهده گرفتن کاری را نشانه اعتماد به نفس و بزرگی خود می‌دانند. او را در این زمینه همراهی کنید. در کارهای خانه از او کمک بگیرید. به عنوان مثال می‌توانید تکه کردن نان‌ها و بسته‌بندی‌شان را به او بدهید. یا از کودکتان بخواهید سبزی‌ها را داخل ظرف‌هایی که شما به او می‌دهید قرار دهد. اگر حلوا آماده کرده‌اید، می‌توانید یک ظرف کوچکش را به فرزندتان بدهید و بگویید که تزیین این ظرف به عهده او است. اگر کمی در حالات چهره‌اش دقیق شوید می‌توانید برق چشمانش را در نتیجه همین پیشنهاد ساده‌تان ببینید. در پایان کارها از او تشکر کنید و بگویید که اگر او نبود شما نمی‌توانستید این همه کار را به تنهایی انجام دهید.
ساده بیان کنید
کودکان زیر شش سال همان چیزی را که می‌بینند درک و لمس می‌کنند. سعی کنید در مقابل سوالات او درباره چرایی روزه گرفتن، قرآن خواندن و احتمالا سوالاتی درباره خدا، توضیحات سخت و ثقیلی را بیان نکنید. حواس‌تان باشد که او درکی از خدا، ثواب، گناه، بهشت و جهنم ندارد. کودکان تصویر پدر و مادر خود را شبیه به تصورشان از خداوند می‌دانند. به همین خاطر است که چهره مثبت مذهبی والدین می‌تواند در ناخودآگاه فرزند به صورت غیرمستقیم اثرگذار بوده و حس خداشناسی او را بیدار کند و نقش تعیین کننده‌ای در آینده دینی او داشته باشد.
فرزند شما در روزهای ماه مبارک رمضان بیشتر از هر زمان دیگری کلمات خدا و ثواب و... را می‌شنود، این را به فال نیک بگیرید و پایه‌های معرفتی او را با رفتار و عمل پر از عاطفه‌تان برای او به بهترین شکل تبیین کنید.
دیدگاه تان را بنویسید