تشدید ماراتن اشرافی‌گری در بین مدیران ارشد کشور

ماراتن اشرافی گری و تجمل گرایی که امروز با سرعتی فزون تر در بین مدیران ارشد کشور آغاز شده است در هزینه های میلیاردی سفرهای استانی، همایش ها و سمپوزیوم‌ها به منصه‌ی ظهور می رسد. اگر روزی امام راحل بالاترین عبادت را در خدمت به محرومین توصیف می کرد و عشایر را جزو ذخیره‌ی نظام می انگاشت، امروز امثال صفدر حسینی ها که نقطه‌ی پایانی برای سیری از بیت المال برای خود معین نکرده‌اند؛ ذخیره‌ی نظام معرفی می‌شوند.

«یک وقت هست که ما در زندگی‌ شخصی‌ خود مثلاً حرکت اشرافگون‌هایی داریم بین خودمان و خدا؛ که اگر حرام باشد، حرام است؛ اگر مکروه باشد، مکروه است؛ اگر مباح باشد، مباح است؛ اما یک وقت هست که ما جلوی‌ چشم مردم یک مانور اشرافی‌گری‌ می‌دهیم؛ این دیگر مباح و مکروه ندارد؛ همهاش حرام است؛ بهخاطر اینکه تعلیمدهنده اشرافی‌گری‌ است به: اولاً زیردستهای‌ خودمان، ثانیاً آحاد مردم به این کار تشویق می‌شوند. ما نباید مردم را به این کار تشویق کنیم. ممکن است در داخل جامعه کسانی‌ پولدار باشند و ریخت و پاش کنند - البته این کار بدی‌ است، ولی‌ به خودشان مربوط است - اما ریخت و پاش ما اولاً از جیبمان نیست، از بیتالمال است؛ ثانیاً ریخت و پاش ما مشوق ریخت و پاش دیگران است. واقعاً «النّاس علی‌ دین ملوکهم». ملوک در اینجا به معنی‌ پادشاهان نیست که بگوییم ما پادشاه نداریم؛ نه، ملوک شماها هستید؛ النّاس علی‌ دین ماها.» (بیانات امام خامنه ای در جمع اعضای هیأت دولت، هشتم شهریور 1384)