«تمام قد به احترامِ آنکه دین نداشت ولی آزاده بود»

حسین دهباشی در کانال تلگرامی نوشت: ۱.طبعا شادی فراریان کوبایی و مقیم فلوریدا فهمیدنی است، کاش آماری بود امّا در باب نظر اهالی کوبا یا خود آمریکایی‌ها در داوری‌اش ۲.و واقعاً کشور او چرا این‌همه تحریم بود؟ به خاطر آزادی بیان؟ نحوه حکمرانی؟ حقوق بشر؟ واقعاً؟ پس چرا مثلا سعودی یا اسرائیل هرگز مغضوب نشدند؟ ۳.آیا دیکتاتور بود؟ بله! قبول! دیکتاتوری بأی نحو کان خر است! اما از خدمات اجتماعی و خاصه معیارهای طلایی او در بهداشت و آموزش و پرورش و ورزش یاد بگیریم ۴. و او در شرایطی احترام و استقلال کشورِ کوچک و ضعیف و تهی‌دست‌اش را(در۷۰مایلی دشمن) حفظ کرد که همتایان‌اش در کشورهایی به مراتب دورتر، قوی‌تر، بزرگ‌تر و ثروتمندتر، بی‌هیچ لُکنتی آمریکا را کدخدای جهان نامیدند! ۵.و آرمان‌هایش را از دو مسیر عالمگیر کرد، یکی مسیر کم‌ثمر و پُرخطرِ اعزام چریک‌ برای صدورِ انقلاب، دودیگر از راه خدماتِ رایگان و بی‌منّت کشاورزی، بهداشتی و آموزشی به کشورهای فقیر ۶.و علیرغم ۵۰سال خدمت، حتی یک فرودگاه، خیابان، دانشگاه و حتی مدرسه‌ به اسم‌اش نیست. جسدش را هم گفته بسوزانند که بارگاهی درکار نباشد و لابد حاجب و دربان و مدّعایِ کلیدداری! ۷.و طبعا من بچه مسلمان نسبتی با عقایدِ الحادی‌اش ندارم،اما وقتی شخصِ نبیِ مکرّمِ اسلام امرکرده به کسب دانش و...ولوبالصین! تجربه حکومت‌اش برایم مهم می‌شود. خاطرات‌اش، خطرات‌اش، زمین‌خوردن‌هایش، از زمین برخاستن‌هایش، از نو زمین‌خوردن‌هایش، از نو از زمین برخاستن‌هایش... ۸.و... دوست داری آخرین توصیف و توئیت‌ات در مورد جنابِ #فیدل_کاسترو را اینگونه بنویسی: «تمام قد به احترامِ آنکه دین نداشت ولی آزاده بود!»