روز دانشجو امسال، پرشور و باآرامش

روزنامه ایران: 16 آذر امسال می‌تواند یک نمونه مناسب برای حکمرانی خوب قابل طرح باشد. اینکه در یک روز تمام گروه‌ها و طیف‌های سیاسی می‌آیند حرف‌های خود را آزادانه می‌زنند، مطالب و مطالبات خود را مطرح می‌کنند و حتی از تندترین نوع اعتراض‌های خود هم چشم نمی‌پوشند و در نهایت آب از آب تکان نمی‌خورد.

درس بزرگ 16 آذر امسال برای تمام گروه‌های سیاسی که یا حاضر در قدرت هستند یا در حاشیه آن قرار دارند، باید این باشد که وجود آزادی بیان برخلاف آنچه تاکنون سعی در ترسیم آن شده است، تا حد زیادی تداخلی با حفظ امنیت جامعه و کشور ندارد. البته باید توجه داشت که تأمین امنیت توأم با آزادی بیان نیازمند تحقق یک عامل ضروری دیگر هم می‌باشد و آن این است که گروه‌های اجتماعی و مدنی و گرایش‌های سیاسی بتوانند در گذر زمان بازتاب انتقادها و اعتراض‌های خود را در اقدامات مسئولان و نهادهای ذی‌ربط ببینند. اکنون بعد از گذر از یک 16 آذر پرشور اما امن می‌توان این گونه آرزو کرد که ای کاش آزادی کلام‌ها و بیان‌ها بعد از این روز نیز همچنان ادامه می‌یافت. نکته برجسته مراسم ‌و تجمعات روز گذشته این بود که همه طیف‌ها از موافقان دولت گرفته تا مخالفان آن، سعی داشتند تندترین مطالبات و اعتراضات خود را مطرح کنند. در این فضا نیز چه بسا تهمت‌هایی نیز مطرح شده باشد و توهین‌هایی نیز صورت گرفته باشد. رئیس جمهوری خود در این روز در جمع دانشجویان این مطالبه را مطرح کرد که ای کاش لحن‌ها را آرام و اخلاقی‌تر کنیم. این اتفاق نمی‌افتد مگر اینکه اجازه بدهیم اعتراض‌های تند و کلام‌های رادیکال در جامعه مطرح شوند تا بعد از مدتی به طور طبیعی تب آنها فروکش کند و مباحث به سمت موضوعات و گفت‌وگوهای معقول سوق داده شود. در واقع نبود فضای لازم برای ابراز عقیده باعث شده تا در بزنگاه‌هایی مانند 16 آذر، وقتی که سد برخی موانع برداشته می‌شود، طیف‌ها و گرایش‌های مختلف احساس کنند که در آن زمان اندک باید تیزترین قسمت موضعگیری‌های خویش را عیان سازند.

چرا که در واقع در چنین شرایطی ما با سیلاب عقاید و بیانات مختلف مواجه هستیم. درست آن است که توجه کنیم این سیلاب در صورتی که اجازه حرکت به آن بدهیم، موقتی خواهد بود و بعد از گذر زمانی نه چندان طولانی، رودی آرام و البته زلال از آن باقی خواهد ماند که هم عقلانیت گفت‌وگو در آن جا دارد و هم منطق موضعگیری. آنچه 16 آذر امسال نشان داد، این است که حتی تندترین انواع اظهار نظرها، حتی در مقابل رئیس جمهوری و بیان شعارهای مخالف دولت در برابر رئیس دولت، نه تنها ذره‌ای امنیت ما را به مخاطره نمی‌اندازد بلکه تثبیت کننده آن هم هست. بنابراین باید بر آن باشیم که چنین فضایی را در تمام طول سال، برای تمام گرایش‌های فکری، سیاسی و اجتماعی و در برابر تمام ارکان حکومت فراهم آوریم و مطمئن باشیم که امنیت پایدار ناشی از افزایش حس اعتماد عمومی ملت به حاکمیت، بیش از هر فاکتوری امنیت و ثبات داخلی ما را تأمین خواهد کرد.