عقب‌شینی مصر به نفع اسرائیل، نخستین نشانه سیاست‌های خاورمیانه‌ای ترامپ
این پازل زمانی تکمیل می شود که ببینیم وقتی این پیش نویس از سوی کشورهای غیرعربی مطرح شد و مورد استقبال اکثریت قاطع کشورها قرار گرفت، روسیه و مصر هم به آن رأی مثبت دادند! به راستی چه اتفاقی افتاد که مصر از ارائه پیش نویس خودداری کرد؛ اما به آن رأی مثبت داد؟
سرویس بین الملل فردا: این روزها یکی از مهم ترین پرسش های تحلیلگران و ناظران تحولات منطقه، «سیاست ها و رفتار واشنگتن در دوره ترامپ در منطقه خاورمیانه» بود. به نظر می رسد نخستین نشانه آن را شب گذشته دیدیم که کشور عربی مصر آن گونه رذیلانه در برابر اشغالگران خوار می شود؛ اما اکثر کشورهای جهان واکنش جدی نشان می دهند.
در متن پیش نویسی که قرار بود مصر به شورای امنیت ارائه دهد، تداوم شهرک سازی در مناطق اشغالی خارج از اراضی 1948 محکوم شده بود. در این قطعنامه مشخصا با ذکر منطقه «قدس شرقی» هشدار داده شد که باید شهرک سازی در تمام مناطق اشغالی و از جمله بخش شرقی شهر تاریخی قدس متوقف گردد. همچنین ضمن محکوم کردن شهرک سازی صریحا عنوان شده بود: «شهرک سازی هیچ پشتوانه حقوقی و قانونی ندارد و مصداق بارز کج دهنی به قوانین بین المللی است.»
سالخورده فلسطینی در حال تماشای شهرک سازی های غیرقانونی اشغالگران
متن این پیش نویس بسیار تند بود و غالب کارشناسان تحلیل کردند که اوباما و کری بابت تصویب این قطعنامه چراغ سبز نشان داده اند؛ زیرا تصویب این قطعنامه تنها زمانی امکان پذیر است که از سوی آمریکا و هیچ یک از کشورهای دائم عضو شورای امنیت وتو نشود. با توجه به اختلافات انکار ناپذیر اوباما و نتانیاهو، از قبل پیش بینی می شد اوباما در هفته های آخر حضور در رأس کاخ سفید، به اقدامی اثرگذار علیه نتانیاهو دست بزند.
بعد از اعلام خبر تدوین نهایی پیش نویس قطعنامه محکومیت اسرائیل، ترامپ شخصا با السیسی تماس گرفت تا مانع ارائه آن به شورای امنیت شود. نتیجه این تماس، بار دیگر نشانه روشن وابستگی و تبعیت کامل السیسی بود: «درخواست مصر از شورای امنیت برای عقب انداختن پرونده بررسی شهرک سازی در سرزمین های اشغالی!»
دیدار بی سابقه عبد الفتاح السیسی به عنوان رئیس جمهور مصر با رئیس کنگره جهانی صهیونیست ها، رونالد لاودر
دفتر ریاست جمهوری مصر در اطلاعیه ای رسمی، عقب نشینی غیرمنتظره قاهره را صراحتا ناشی از تماس شخص ترامپ با عبد الفتاح السیسی خواند! روابط عمومی دفتر رئیس جمهور نظامی مصر، هدف از عقب نشینی قاهره را «اعطاء فرصت به دولت آمریکا [ترامپ] برای تعامل همه جانبه با مساله فلسطین» خواند و اعلام کرد دفتر نمایندگی مصر در سازمان ملل پیش نویس قطعنامه یاد شده را پس گرفته است.
محوریت سیاست های خاورمیانه ای ترامپ، «الویت اسرائیل» است.
در پی این عقب نشینی غیرمنتظره، کشورهای نیوزلند، ونزوئلا، مالزی و سنگال اعلام کردند این پیش نویس را به شورای امنیت ارائه می دهند و از این شورا خواستند «در اسرع وقت جلسه بررسی قطعنامه را تشکیل دهد.» همین موضوع باعث شد به سرعت رسانه های عربی و فعالین عربی شبکه های اجتماعی، عدم حضور کشورهای عربی در لیست کشورهای ارائه دهنده این پیشنهاد را «فضاحت بار» بخوانند.
السیسی که با کودتای نظامی و کشتار ویسع میدان رابعه قدرت را به دست گرفت، از طریق وابستکگی به خارج و خوش خدمتی به اسرائیل بر سر کار مانده است!
در همین حال برخی پایگاه های خبری از درخواست السیسی و نتانیاهو از ایالات متحده برای وتوی این قطعنامه خبر دادند. حتی بنیامین نتانیاهو شخصا در صفحه شخصی خود در توئیتر از نمایندگی ایالات متحده درخواست کرد «باید حق وتو علیه قطعنامه هایی به کار رود که علیه اسرائیل ماجراجویی می کنند.»
شعار اصلی انتخاباتی ترامپ، «آمریکا را دوباره قدرتمند خواهیم کرد» بود.
هواداران صهیونیست وی هوشمندانه به جای «آمریکا»، کلمه «اسرائیل» را قرار داده اند!
شورای امنیت سازمان ملل در جلسه شب گذشته خود، این قطعنامه را بررسی کرد. نتیجه رأی گیری در مورد این قطعنامه طی 36 سال اخیر در تاریخ شورای امنیت بی سابقه بود: 14 رأی موافق و یک رأی ممتنع !
تنها رأی ممتنع به آمریکا تعلق داشت؛ زیرا کاخ سفید نمی توانست رسما رأی مثبت به قطعنامه ای دهد که با ادبیات تند خود، رفتار اسرائیل را «دهن کجی به نظام بین الملل» خوانده بود. با این حال عدم وتوی این قطعنامه و حتی رأی منفی به آن، نشانه روشنی است که بر چراغ سبز اوباما دلالت می کند.
حمایت قاطع شورای امنیت از قطعنامه ضداسرائیلی، بیانگر واقعیت جهت گیری های بین المللی است.
دنی دانون نماینده رژیم اشغالگر قدس در سازمان ملل با نکوهش رفتار ایالات متحده و شورای امنیت گفت: «بی تردید دولت جدید آمریکا و دبیرکل جدید سازمان ملل، دوره جدیدی از روابط حسنه با اسرائیل ایجاد خواهند کرد.» او در واکنش به متن قطعنامه شورای امنیت، موضع بی شرمانه نتانیاهو را تکرار کرد: «همان‌طور که کسی نمی‌تواند سایر کشورها را از ساخت و ساز در پایتخت‌هایشان محروم کند برای ما هم چنین است!»
برای ملت مصر، السیسی تفاوتی با نتانیاهو ندارد!
اما انتقاد به قطعنامه و رأی آمریکا، به اشغالگران محدود نشد! دونالد ترامپ، در پیامی توئیتری به تصمیم شورای امنیت واکنش نشان داده و نوشت «درباره سازمان ملل، چیزها پس از بیستم ژانویه متفاوت خواهد بود.»
بعد از تصویب قطعنامه، ترامپ صراحتا سازمان ملل را تهدید کرد!
پل رایان، سخنگوی مجلس نمایندگان آمریکا، در واکنش به عدم وتوی قطعنامه شورای امنیت از سوی کابینه اوباما گفت «این مطلقا شرم آور است.» جان مک‌کین، سناتور جمهوریخواه از ایالت آریزونا نیز در واکنش به تصمیم روز جمعه شورای امنیت گفت این قطعنامه درباره شهرک سازی های اسرائیل «نشانه فصل شرم‌آور دیگری» در تاریخ سازمان ملل در رابطه با اسرائیل است.
وابستگی السیسی به کرملین به اندازه ای است که برخی تحلیلگران به کنایه وی را «وزیر اعظم مسکو در امور خاورمیانه» می خوانند!
گفتنی است تحلیل غالب کارشناسان از مواضع کاخ سفید در دوره ترامپ، برآمده از سخنان وی بود که بر هماهنگی بیش تر با مسکو تأکید می کرد. ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی خود از پوتین تمجید کرده و او را یک متحد خوب برای برنامه های خاورمیانه خوانده بود. او بعد از پیروزی در انتخابات در مصاحبه ای، بر همکاری با پوتین برای سرکوب داعش تأکید کرد.
آیا نتانیاهو نقطه کانونی و محوری برنامه های مشترک مسکو واشنگتن در خاورمیانه طی دوران حکومت پوتین خواهد بود؟
با توجه به وابستگی نسبی مصر السیسی به کرملین و روابط حسنه هر دو کشور با رژیم صهیونیستی، به نظر می رسد تجربه شب گذشته درس های زیادی برای ما داشته باشد. این که ترامپ شخصا با السیسی تماس بگیرد و سپس مصر طرح پیش نویس را - به سود اسرائیل - پس بگیرد، جهت گیری آینده مصر را تا حدی نشان می دهد. این پازل زمانی تکمیل می شود که ببینیم وقتی این پیش نویس از سوی کشورهای غیرعربی مطرح شد و مورد استقبال اکثریت قاطع کشورها قرار گرفت، روسیه و مصر هم به آن رأی مثبت دادند! به راستی چه اتفاقی افتاد که مصر از ارائه پیش نویس خودداری کرد؛ اما به آن رأی مثبت داد؟
دیدگاه تان را بنویسید