خواسته فوتبالی ها صعود به جام جهانی نیست/ دور دوم جام جهانی ام آرزوست!

سرویس ورزش فردا؛ محمدرضا مدنی: در هر شبانه روز و بطور میانگین حداقل دو یا سه مسابقه فوتبال اروپایی در شبکه های مختلف تلویزیونی پخش می شود. البته این تعداد در بدبینانه ترین حالت است و گاهی حتی این تعداد به بیش از 8 یا 9 مسابقه در شبکه های مختلف استانی و تخصصی ورزش هم افزایش می یابد. این جدا از انتشار لحظه ای "های لایت" های مسابقات فوتبال اروپا و هنرنمایی بازیکنان و یا تیم هایی است که در رقابت ها و تورنمنت های گوناگون در حال نمایش فوتبال روز دنیا هستند. در چنین عصری، فوتبال دوست ایرانی هم با در اختیار داشتن تجهیزاتی اعم از تلویزیونی که متصل به شبکه های دیجیتال داخلی استانی و غیره است یا با وجود دهها کانال ورزشی در تلگرام یا اینستاگرام فوتبال می بیند و می داند سطح آن در دنیا تا کجا پیشرفت کرده است. در این بین کسب 17 امتیاز از 7 بازی بدون باخت و حتی گل خورده تیم ملی در گروهی که کره جنوبی، ازبکستان، چین، قطر و سوریه در آن هستند هم این توقع را ایجاد کرده که دیگر نما به جام جهانی رفته ایم. پس خواسته ها تغییر پیدا می کند. سئوال اصلی این است که آیا مسئولان فوتبال چنین خواسته ای را حس کرده اند؟ آیا ضرورت تقویت اردوهای تیم ملی و یا برآورده کردن خواسته های معقول کادر فنی اش برای شان در اولویت هستند یا نه! آیا در چنین وضعیتی صرف رسیدن به جام جهانی، توقع فوتبالبین این روزهای ایران برآورده می شود؟ در فاصله یک سال و 2 ماه تا آغاز این رقابت ها هیأت رییسه فدراسیون فوتبال باید چه طرح و برنامه ای داشته باشد تا پس از صعود نزدیک به 90 درصدی تیم ملی به مسابقات 2018 روسیه، کی روش و تیمش از بخت های حضور در دور دوم آن رقابت ها به حساب بیایند؟ جمعی از کارشناسان اهل فن در این باره با "فردا" حرف زدند:

درخشان: با 4 فاکتور می توان به دور دوم جام جهانی صعود کرد سقف جام جهانی به مراتب بالاتر از تصور ماست. برای رسیدن به فوتبال دنیا تلاشی به مراتب بیشتر و هزینه ای به وضوح بیشتر لازم است تا حداقل ها را بدست بیاویم.

اولین ویژگی برگزاری بازی های تدارکاتی خیلی خیلی قوی است. بازی با 11 دفاع در محوطه جریمه و سیستم تدافعی محض آن چیزی نیست که ما را برای رسیدن به دور بعد کمک کند.

دومین فاکتور توسعه فنی بازی روبه جلو از سوی کادر فنی است. به لطف حضور بازیکنان ایرانی در لیگ های اروپایی می توان با تقویت بار هجومی تیم از عناصری که در اختیار داریم به نحو احسن در جام جهانی استفاده کنیم.

سومین فاکتور فراهم کردن امکانات در حد جام جهانی برای تیم ملی است. مبادا تیم ملی شب برگزاری آخرین اردو باز هم با لباس بی کیفیت یا کوچک و بزرگ غافلگیر شود!

چهارمین فاکتور همکاری سه جانبه فدراسیون، باشگاه ها و سازمان لیگ است. البته در فصل جاری باشگاه ها همه جوره با تیم ملی همکاری لازم را داشتند.

با بودن این فاکتورهاست که می توان امید داشت برای نخستین بار راهی دور دوم شویم وگرنه در نبود هر یک، باز هم باید شاهد رفت و برگشت همیشگی به این تورنمنت باشیم. روشن: رسیدن به دور دوم جام جهانی در حد رویاست

برای رسیدن به دور دوم جام جهانی مشکلات زیادی سر راه تیم ملی وجود دارد. قطعا تیم ملی برای رسیدن به هماهنگی لازم برای راهیابی به دور دوم جام جهانی باید اردوهای بلند مدت و مداوم داشته باشد که در این بین جمع کردن همه بازیکنان اصلی ترین مشکل است. چون حدود 60 درصد بازیکنان تیم ملی را لژیونرها تشکیل می دهند عملا برگزاری این اردوها غیرممکن است.

دو فاکتور مهم در این بین همین است که اول: "چطور می توان از همه نفرات تیم ملی در اردوهای آماده سازی استفاده کرد" و دوم: "چطور می توان در نبود آنها تیم ملی را به هماهنگی آرمانی رساند"؟

ما باید در هر حالتی یک تیم "ب" هم داشته باشیم. قبل از جام جهانی 2006 همه بازیکنان را جمع کردیم و به سوییس بردیم ولی تعدادی از بهترین نفرات اصلی تیم ملی مان مصدوم شدند. اگر تیم ب داشته باشیم در این قبیل مواقع به بن بست نمی خوریم و ضریب احتمال صعودمان را بالاتر می بریم.

یکی دیگر از مسایل عدم آگاهی کافی مسئولان فدراسیون از اوضاع فوتبال است! فدراسیونی که نه رابطه های خوبی برای برگزاری بازی تدارکاتی دارد و نه حتی رابطه درست و حسابی با سرمربی تیم ملی! وقتی فدراسیون فوتبال مان تقویمش به روز است و برنامه ای برای 5 سال آینده اش ندارد همین می شود.

تیم ملی باید در این مدت با تیم های گردن کلفت بازی کند تا بچه ها اگر در جام جهانی به تور برزیل و آلمان خوردند قافیه را نبازند ولی متأسفانه مثلا بازی با بنگلادش مان هم تا لحظه آخر مشخص نیست که برگزار می شود یا نه! با این وضعیت رسیدن به دور دوم در حد رویاست. هاشمیان: چرا توقع داریم تیم ملی به دور دوم جام جهانی برسد؟ متوجه نمی شوم آنهایی که می گویند تیم ملی ایران باید از دور اول به دور دوم جام جهانی صعود کند دلیل شان چیست. فکر می کنم این افراد به خاطر شرایط خوب تیم ملی در حال حاضر در گروهی که در آن مشغول بازی است این حرف را می زنند. چون به نظر می رسد خیلی آسان به جام جهانی صعود می کنیم! اما هنوز که چیزی قطعی نشده است. این مسایل باعث شده توقعات از تیم ملی بالا برود. البته این باعث خوشحالی همه ماست که بالا برویم اما باید منطقی نگاه کرد. شاید اگر تیم ملی به سختی به جام جهانی می رسید دیگر کسی این حرف ها را نمی زد.

آیا ما می دانیم که چه تیم هایی در گروه مان قرار خواهند گرفت؟ اگر آلمان یا برزیل و یا ایتالیا و اسپانیا در گروه مان قرار بگیرند چکار خواهیم کرد؟

رسیدن به این مهم فاکتورهایی می خواهد. امکانات خوب، برگزاری خوب لیگ و تمرینات مناسب و بعضی اوقات هم شانس و اقبال خیلی تأثیر دارد. البته همه چیز هم با برنامه ریزی درست پیش نمی رود و به این دلیل من می گویم که بهترین کار، لیگ مناسب و انتخاب بهترین بازیکنان و تمرین دادن آنهاست.

در ماه های پیش از جام جهانی 2006 من و مهدی مهدوی کیا، علی کریمی و فریدون زندی همه مصدوم شدیم و بعضی اوقات هم می بینیم که شرایط خاصی برای یک تیم پیش می آید. نمی توان پیش بینی کرد که ما به دور دوم راه پیدا می کنیم. فراموش نکنیم هر بازیکن ما از یک نقطه ای ای دنیا می آید. گوچی، انصاریفرد، آزمون و بقیه هر کدام از یک تیم می آیند و این نفرات ظرف یک هفته هماهنگ نمی شوند ولی اگر واقعا می خواهیم به دور دوم برویم از الان باید هدفمان جام جهانی باشد و هماهنگ کردن این بازیکنان با هم. بازی های تدارکاتی هم مهم هستند که این به مدیریت فدراسیون بستگی دارد که آن هم روزمره برنامه ریزی می کند.

زرینچه: برای رشد تیم ملی باید بزرگ فکر کرد

هنوز تیم ملی قطعا راهی جام جهانی نشده که برای رسیدن یا نرسیدن به دور دوم آن حرفی بزنیم ولی تجربه ثابت کرده در چنین شرایطی که یک تیم بدون گل خورده در تورنمنتی به این مهمی توانسته تا اینجا در صدر گروه بایستد می تواند این مسیر را ادمه بدهد و به جام جهانی هم برسد. اتفاقی که آرزوی همه ما ایرانی ها به ویژه فوتبالی هاست.

رسیدن به جام جهانی یک بحث است و صعود از مرحله اول یک بحث. تا جایی که ما از دور دیده ایم و از صحبت های کادر فنی تیم ملی سراغ داریم تا این مرحله که خواسته های کادر فنی تیم ملی تمام و کمال برآورده نشده است. تیم ملی اگر می خواهد به این مهم دست پیدا کند باید ابتدا تکلیفش را با فدراسیون مشخص کند. البته به نظر می رسد در حال حاضر روابط بین کی روش و مسئولان فدراسیون حسنه است ولی برای برنامه ریزی در ارتباط با صعود به دور دوم تدارکات ویژه تری نسبت به راهیابی به جام جهانی لازم است.

کسب بلیت جام حهانی هم اتفاق کمی نیست و همین هم برای خیلی کشورها آرزوست ولی با این حال ما به لحاظ نیروی انسانی این پتانسیل را داریم که با داشتن بازیکنانی در لیگ های اروپایی به دور دوم هم برسیم ولی این موضوع می طلبد که پیش زمینه هایی برایش فراهم شود که با توجه به وضعیت اقتصادی فدراسیون فوتبال چندان قطعی نیست.

با توجه به صعود تیم ملی ما در رنکینگ فیفا و رسیدن به جایگاه بهتر این امیدواری هم برای مان هست که با پیشنهاد بازی از سوی تیم های دیگر مواجه شویم ولی با این همه ما هم نباید بیکار بنشینیم و دست روی دست بگذاریم.

رفتن به جام جهانی فعلا برای فوتبالی که ما داریم چه از نظر نفری و چه تجهیزات لجستیکی اتفاق بزرگی است و نباید با بیان این بحث ها که تیم ملی به دور دوم برود توقع زیادی از حد ایجاد کنیم. گرچه هر زمان انسان بزرگ فکر کند به اتفاقات بزرگتری هم می رسد. اقبالی: دور دوم جام جهانی افسانه نیست رسیدن به دور دوم جام جهانی اتفاق مهمی است که بالاخره باید روزی برای تیم ملی ایران رخ بدهد. البته با توجه به آنچه به لحاظ تجهیزات در اختیار فوتبال ماست این مهم شاید الان برای ما زود باشد ولی نمی توان روی این موضوع فکر نکرد. خوشبختانه تیم ملی وضعیت خوبی دارد و با امید می تواند خودش را راه یافته به جام جهانی ببیند. از این رو مسئولان فوتبال باید از حالا رایزنی برای تدارک بازی های دوستانه عالی و در خور توجه را استارت بزنند. قطعا با تدارک لازم برای جام جهانی ضریب شانس برای صعود هم بیشتر می شود. گرچه این شانس خیلی کم است ولی می توان با کار و تلاش ضریب آن را بالا برد.

قرار گرفتن تیم ملی در گروهی که در روسیه در آن قرار می گیرد هم خیلی اهمیت دارد. می توان از روزی که گروهبندی مشخص شد با برگزاری بازی های تدارکاتی با تیم هایی که شبیه همگروه های مان بازی می کنند بهترین تدارک را برای جام جهانی دید. شکر خدا بازیکنان تیم ملی در کشورهای مختلف یا در ایران در بهترین وضعیت هستند و کی روش هم رابطه خوبی با آنها دارد. همین حرف شنوی آنها از سرمربی تیم یکی از دلایل احتمالی این موفقیت می تواند باشد. راهیابی به دور دوم برای ما مانند آرزوست اما افسانه نیست.