حمله بی منطق به قالیباف؛ «انتخاب» ۴درصدی‌ها

۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۱۹:۴۰

کد خبر: 663586

سخن در بلند شدن جیغ رسانه‌هایی است که در طی سالیان با غرب‌گرایی افراطی و تخریب بی‌پرده ارزش‌های دینی و بومی، اکنون از توهم پایان یافتن انحصار خود در امرِ تقلید از غرب ترسیده‌اند.

خبر فوری روز چهارشنبه دولت برای یارانه بگیران | دو واریزی جدید از این ساعت؛ 3 میلیون یارانه نان، 1/840/000 تومان یارانه نقدی

سرویس سیاسی فردا: طبق پیش‌بینی‌ها، انتقاد صریح محمدباقر قالیباف از دولت فعلی و اشاره‌های او به افزایش فاصله فقیر و غنی در کشور، برای رسانه‌های حامی «دولتِ 4درصدی‌ها» گران تمام شده است و اکنون برای ادامه روند تخریب شهردار تهران، رو به مسائل حاشیه‌ای در دوران تبلیغات آورده‌اند و برای فرار رو به جلو از ایده‌ها و طرح‌های ضد اشرافی و در عین حال مترقی قالیباف انتقاد می‌کنند.

در این بین سایت «انتخاب» با انتشار مطلبی تحت عنوان «بازهم کپی کاری؛ بازهم محمد باقر قالیباف» از آن چیزی که خود تقلید مو به موی شهردار تهران در انتخاب سال 84 و انتخابات فعلی از اشخاصی چون تونی بلر و برنی سندرز نامیده است، به تخریب قالیباف روی آورده است. نویسنده در این مطلب روسای جمهور قبلی را صاحب گفتمان نامیده است و مدعی شده است که رئیس جمهور فعلی با مطرح کردن گفتمان اعتدال توانست است آرای مردمی را به خود اختصاص دهد. جالب آنکه از ابتدای تشکیل دولت تدبیر و امید بسیاری از منتقدان اصلاح طلب یا اصولگرا خواستار توضیح مفهوم «اعتدال» بوده‌اند اکنون و بعد از گذشت 4 سال از اداره کشور توسط این دولت مشخص شد که اعتدال نه تنها انتخاب هیچ کدام بین دوگانه حق و باطل نیست، بلکه صرفا پوششی است برای تلاش باطل در مسیر جلب نظر و استقبال و سرمایه‌گذاری غول‌های اقتصادی برای برآورده کردن نیازهای حق طبقاتی از جامعه که دولت فعلی‌شان علی الحساب طرحی برای حل مشکل گرانی و بیکاری آنها ندارد. اما دقیقاً مشکل کجاست؟ آیا استفاده گزینشی و صحیح و بومی‌سازی‌شده تئوری‌های اقتصادی سیاسی غرب در ایران و به کارگیری نقاط مثبت آن ایجاد مشکل نموده است؟ یا دخالت در امور کسانی که تقلید کمال و تمام از پس‌مانده‌های تئوری‌های پالایش نشده غربی را می‌خواهند به انحصار خود در بیاورند؟ فرق حاکمیت سنتی سرمایه‌داری رانتی با مدیریت اجراییِ فعال و مردمی دقیقاً در همین‌جاست که یک طرف ماجرا اصرار به بازتولید پس‌مانده‌های فکری غربی‌ها را برای بقای جماعت رانت‌خوار 4درصدی در راس امور دارد و به جای تقویت فرهنگ تولیدمحور در تئوری و عمل، هنوز در خیال سرمایه‌گذاری خارجی‌‌ها برای پاسخ‌گویی به نیازهای مصرفی جامعه است و طرف دیگر شجاعانه به دنبال اخذ نقاط مثبت و زدودن مسائل غیر شرعی و غیربومی آراء و اندیشه‌های غربی و تبدیل آن به راه‌حل برون‌رفت از رکود در جامعه است.

لازم به توضیح است هیچ مسئول و نیروی ارزشی در یک جامعه اسلامی، اجازه طرد مطلق نظریات تقویت کننده سرمایه‌داری (با توجه به وجود مدل‌های متعدد و پیچیده آن) و از سوی دیگر تبعیت کامل از عقاید و افکار نیروهای چپِ منتقد سرمایه‌داری (آن هم در آراء گوناگون عملیاتی یا صرفاً سلبی)، به خصوص سیاستمدار جنگ‌طلبی چون تونی بلر را ندارد. بلکه سخن در بلند شدن جیغ رسانه‌هایی است که در طی سالیان با غرب‌گرایی افراطی و تخریب بی‌پرده ارزش‌های دینی و بومی، اکنون از توهم پایان یافتن انحصار خود در امرِ تقلید از غرب ترسیده‌اند و رو به تخریب کاندیدایی آورده‌اند که بدون آنکه قصد از بین رفتن حرمت سرمایه‌ مردم اصیل ایران را داشته باشد، به دنبال قطع دست رانت‌خواران و سرمایه‌سالاران دولتی و شبه دولتی است.

شباهت جنبش 96 درصدی‌ها به جنبش99 درصدیِ آمریکایی‌های منتقد نظام سرمایه‌داری، محدود به فکر خام و کوچک شبیه شدن به برنی سندرز نیست. سندرز که خود 8 سال شهردار برلینگتون، پرجمعیت‌ترین شهر ایالت ورمونت آمریکا بوده است، در انتخابات سال 2016 اسیر 1 درصدی‌های حاکم بر حزب دموکرات آمریکا شد.

سندرز برای اعضای جنبش 99 درصدی و دوستان چپ خود، استدلال‌های گوناگونی درباره اتخاذ تاکتیک شرکت در انتخابات از طریق عضویت در حزب دموکرات را مطرح کرد ولی در نهایت با خیانت مسلم رهبران کمیته مرکزی حزب دموکرات، مجبور به تن دادن به هیلاری کلینتونی شد که از سر تا پا نماینده سیستم فاسد سرمایه‌داری 1درصدی‌های وال استریت بود.

البته این نکته هم عجیب به نظر می آید که برای حامیان دولت فعلی تشکیل دولت مردم امری غیرقابل باور به نظر می آید مگر آنکه در این مورد هم از نسخه یک قرن و نیم گذشته سیاستمداری آمریکایی تقلید کنند. بی شک قالیباف اولین و آخرین سیاستمداری نخواهد بود که به فکر تشکیل دولت مردم افتاده است بلکه تعجب از کسانی است که برای درک این موضوع بدیهی نسخه ای جلوتر و مترقی تر از شعار دولت لینکلن سراغ نداشته اند و حالا خیال می کنند رقیبشان هم مانند آنها برای مردمی کردن دولت خود نیازمند نسخه برداری از سیاستمداری است که بیش از یک قرن از مرگ او گذشته است. شرم بر این سطح نازل از دانش سیاسی اجتماعی تقلیدی!

اکنون هم محمدباقر قالیباف در راس حملات تخریبی رسانه‌هایی قرار گرفته است که ترس از بین رفتن ایده‌های پوسیده و تقلیدی محض در اقتصاد و سیاست، آنها را تبدیل به عناصر محافظه‌کاری کرده است که برای سرپا ماندن خود، مجبور به حمایت از حاکمیت پیرمردهای سرمایه‌دار هستند.

سایت حامی دولت انتخاب در حالی قالیباف را به تغییر در رفتار و کپی کاری متهم میکند که در همین گزارش آمده است که یکی از مشاوران قالیباف در سال ۸۴ گفته است: «ما سعی نداریم دستور کار سیاسی بلر را تقلید کنیم. کشور ما به لحاظ فرهنگی بسیار متفاوت است، اما آنچه که درخور توجه است این است که بلر طرح های خود را به شکلی آرايش داده که بتوانند پاسخگوی مردم باشند. از نقطه نظر کمی، طرح های بلر به گونه ای هستند که پس از چهار سال می توان موفقیت ایشان را ارزیابی و اندازه گیری کرد. ما سعی داریم همان ساختار و استراتژی را برای آقای قالیباف پیاده کنیم.» حال در سال ۹۶ رسانه‌های ۴درصدی‌ها قالیبافی را متهم به تغییر میکند که منش او در مدیریت شهرداری و همین طور وعده‌هایش در انتخابات ۹۶ گویای آن است که تغییری صورت نگرفته و قالیباف همان‌گونه که در شهرداری و قبل تر از آن به وعده هایش عمل کرده است و برای ریاست جمهوری نیز وعده‌هایی می‌دهد و زمان تحقق ان‌ها را مشخص می‌کند.