سختی‌های زندگی سلبریتی‌ها را شما نمی‌بینید

سرویس سبک زندگی فردا؛ طاها ربانی: اخیراً در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌هایی از مواجهه‌‌ٔ دختران نوجوان با یکی از بازیگران مشهور سینمای ایران پخش شد که در آن‌ها دختران نوجوان از شدت هیجان دیدار با سلبریتی مورد علاقه‌شان به گریه می‌افتند. متن زیر بخشی از نوشته‌‌ٔ یکی از بازیگران مشهور سینمای هند، سونام کاپور، است که در آن توضیح می‌دهد این حجم از اقبال نسبت به بازیگران مشهور چگونه به‌دست می‌آید. او از تجربه‌‌ٔ خود می‌گوید که چگونه برای جلب نظر عمومی و باقی‌ماندن در صدر توجهات از انواع شگردها استفاده می‌کند.

سونام کاپور از خانواده‌ای هنرمند برخواسته است. پدرش، علی کاپور، از چهره‌های موثر بالیوود و بازیگری بین‌المللی است، که در فیلم اسکارگرفته‌ی میلیونر زاغه‌نشین نقش مجری مسابقه را بازی می‌کرد. سونام کاپور از سال ۲۰۰۷ بازیگری را شروع کرد. او در فیلم‌های متعددی بازی کرده است، اما با فیلم خوب‌صورت در سال ۲۰۱۴ توانست در سطح جهان توجه‌ها را به خود جلب کند. این فیلم که والت‌دیزنی در تهیه‌‌ٔ آن مشارکت داشته مورد توجه رسانه‌های آمریکایی قرار گرفت و روزنامه‌‌ٔ نیویورک‌تایمز، در معرفی‌ای بر این فیلم، سونام کاپور را با آن هاتاوی و جولیا رابرتز مقایسه کرد. سونام کاپور در تبلیغات نیز حضور پیدا می‌کند و یکی از پردرآمدترین افراد در این زمینه است، به‌طوری‌که فقط به‌خاطر تبلیغ موبایل‌های اوپو ۴۷۰ هزار دلار دریافتی داشته است که یکی از بیشترین درآمدهای تبلیغاتی در این کشور به حساب می‌آید. مجله‌‌ٔ فوربس هند نیز او را در سال ۲۰۱۲ به خاطر میزان درآمد و محبوبیت در زمره‌‌ٔ صد چهره‌‌ٔ مشهور قرار داد.

تک‌تک دختران نوجوان وقتی به آینه‌‌ٔ اتاقشان نگاه می‌کنند، به این فکر می‌کنند که چرا شبیه یکی از سلبریتی‌ها نیستند. خواهش می‌کنم این را بفهمید: هیچ‌کس مثل سلبریتی‌ها از خواب بیدار نمی‌شود، حتی خود سلبریتی‌ها.

قضیه از این قرار است: من هر بار که می‌خواهم در یک مکان عمومی ظاهر شوم ۹۰ دقیقه روی صندلی آرایشگاه می‌نشینم. هربار سه تا شش نفر روی موها و آرایش صورتم کار می‌کنند و یک نفر هم متخصص آرایش ناخن‌هایم است. ابروهایم را هر هفته اصلاح می‌کنم. من بعضی از اجزای بدنم را که به عمرم فکر نمی‌کردم، نیازی به پنهان کردن داشته باشند با آرایش مخفی می‌کنم. من هر روز ساعت ۶ صبح از خواب بیدار می‌شوم و ساعت ۷:۳۰ هم در باشگاه هستم. هر روز ۹۰ دقیقه ورزش می‌کنم. بعضی روزها قبل از خواب هم دوباره تمرین‌های ورزشی انجام می‌دهم. گاهی اوقات تمام وقت من به این می‌گذرد که بفهمم چه چیزی را می‌توانم بخورم و چه چیزی را نباید بخورم. آنقدر که در کرم صورت من ترکیب‌های مختلف وجود دارد، در غذایم چاشنی وجود ندارد. من یک تیم کامل هم برای لباس‌هایم دارم تا همیشه بتوانم لباس‌هایی جذاب بپوشم.

بعد از انجام تمام این کارها، هنوز هم ممکن است به اندازه‌‌ٔ کافی «شاهکار خلقت» نشده باشم. در این مرحله به عنایات حضرت فوتوشاپ متوسل می‌شوم. قبلاً هم گفته‌ام و باز هم می‌گویم، وقتی شما دارید به بازیگر زنی که در ملا عام حاضر شده، نگاه می‌کنید، باید بدانید که در پس پرده لشکری از متخصصین هستند که با صرف پول‌های فراوان و ساعت‌ها کار او را به آن شکل درآورده‌اند. این شمایل واقعی نیست، و هیچ جای خیال‌بافی هم ندارد. خواسته‌‌ٔ اصلی شما دختران نوجوان باید اعتماد به نفس باشد. خودتان باید احساس زیبایی کنید. بی‌خیال نظر دیگران باشید و خوش باشید.

و شما بزرگ‌ترها، دفعه‌‌ٔ بعدی که دختر ۱۳ ساله‌ای را دیدید که با نگاهی پرشور به تصویر بازیگری بالیوودی، با چهره‌ای درخشان و موهایی موّاج، خیره مانده است، به یاد این متن بیفتید و واقعیت «شاهکار خلقت» را برایش بگویید. برایش بگویید که او خودش چقدر زیبا است. لبخندش، خنده‌اش یا ذهن خلاقش را، یا طرز راه‌رفتنش را بستایید. نگذارید این باور در ناخودآگاهش بماند که نقصی دارد، آن هم فقط به خاطر اینکه شباهتی با تصویر بزرگ روی بیلبوردها ندارد. نگذارید خودش را با استانداردی بسنجد که حتی برای تصویر روی بیلبورد هم دست‌نیافتنی است.