علائم ظهور نهایی حضرت حجت کدامند؟
پیش از ظهور مردی از نسل ابوسفیان در منطقه شام خروج می‌کند و با تظاهر به دینداری گروه زیادی از مسلمانان را می‌فریبد و به گرد خود می‌آورد و بخش گسترده‌ای از سرزمین‌های اسلام را به تصرف خویش در می‌آورد...
سرویس سبک زندگی فردا: علائم نهایی پیش از ظهور امامان زمان (عج) چیست؟ در ادامه این مطلب را به نقل از پایگاه حوزه می‌خوانیم.
پاسخ
علائم ظهور حضرت مهدی (عج) بر دو دسته تقسیم می‌شوند:
الف: علائم حتمی و قطعی.
ب: علائم غیر حتمی و غیر قطعی که البته در این علائم هم ممکن است اختلاف نظر وجود داشته باشد.
علائم غیر حتمی فراوان هستند و نوعاً بعضی از آنان به وقوع پیوسته است، اما علائم حتمی و قطعی هنوز رخ نداده اند بعضی از این علائم قطعی عبارتند از:
۱. خروج سفیانی: پیش از ظهور مردی از نسل ابوسفیان در منطقه شام خروج می‌کند و با تظاهر به دینداری گروه زیادی از مسلمانان را می‌فریبد و به گرد خود می‌آورد و بخش گسترده‌ای از سرزمین‌های اسلام را به تصرف خویش در می‌آورد و بر مناطق پنجگانه شام، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین (نام شهری در نزدیکی حلب) و منطقة عراق سیطره می‌یابد و در کوفه و نجف به قتل عام شیعیان می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند آنگاه که از ظهور امام زمان باخبر می‌شود با سپاهی گران به جنگ وی می‌رود که در منطقه بیداد (بین مکه و مدینه) با سپاه امام (ع) برخورد می‌کند و به امر خدا همه لشگریان وی به جز چند نفر در زمین فرو می‌روند و هلاک می‌شوند. [۱]
۲. خسف در بیداء: خسف یعنی فرو رفتن و پنهان شدن، و بیداء نام منطقه‌ای در مکه و مدینه است. ظاهراً لشگر سفیانی در این منطقه که به قصد جنگ با امام عصر (عج) آمده است در زمین فرو می‌روند. [۲]
۳. خروج یمانی: سرداری از یمن قیام می‌کند و مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند این نشانه در منابع عامه نیست، ولی در مصادر شیعه روایات فراوانی در این باره وجود دارد. امام صادق (ع) فرمود:: قیام‌های سه گانه خراسانی، سفیانی، یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز خواهد بود و هیچ پرچمی به اندازه پرچم یمانی دعوت حق و هدایت نمی‌کند و هم فرمود که یمانی از علائم حتمی است. [۳]
۴. قتل نفس زکیه: زکیه یعنی فرد پاک و بی گناه و کسی که قتلی انجام نداده است و جرمی ندارد. در آستانه ظهور مهدی (عج) در گیرودار مبارزات زمینه ساز انقلاب حضرت مهدی (عج) فردی پاکباخته و مخلص از اولاد حضرت امام حسن مجتبی (ع) در راه امام می‌کوشد و در این راه مظلومانه به قتل می‌رسد. روایات گاهی نفس زکیه و گاهی «سید حسنی» گفته اند امام باقر (ع) فرمود:: بین ظهور مهدی (عج) و کشته شدن نفس زکیه بیش از پانزده شبانه روز فاصله نیست. [۴]
۵. صیحه آسمانی: منظور از صیحه آسمانی صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی در آسمان شنیده می‌شود و همه مردم آن را می‌شنوند در روایات تعبیر به «نداء» «فزعه» «صوت» نیز بکار رفته است که ظاهر آن نشان می‌دهد که هر یک از این‌ها نشانه جداگانه‌ای است که پیش از ظهور واقع می‌شود لکن به نظر می‌رسد که این‌ها تعبیر از یک واقعیت است و ممکن هم هست که از سه حادثه جدای از هم خبر داده باشند که اول صدا‌های هولناکی برآید و همه را به خود متوجه کند (صیحه) و به دنبال آن صدای مهیب و هولناکی شنیده شود که دل‌های مردم را به وحشت اندازد (فزعه) و آن گاه از آسمان صدایی شنیده می‌شود که مردم را به سوی مهدی (عج) فرا می‌خواند (نداء) روایاتی که از این معنا خبر داده اند از طریق شیعه و سنی فراوان هستند. امام باقر (ع) می‌فرماید: ندا کننده‌ای از آسمان نام قائم را ندا می‌کند پس هر که در شرق و غرب است آن را می‌شنود و از وحشت این صدا خوابیده‌ها بیدار و ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و ندای وی را اجابت کند، زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الأمین است. آنگاه می‌فرماید: این صدا در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید، در آخر روز شیطان فریاد می‌زند که «فلانی مظلوم کشته شد» تا مردم را بفریبد و به شک اندازد؛ و امام صادق (ع) می‌فرماید: در ابتدای روز گوینده‌ای در آسمان ندا می‌دهد که آگاه باشید که حق با علی و شیعیان اوست. پس از آن در پایان روز شیطان که لعنت خدا بر او باد از روی زمین فریاد می‌زند که حق با عثمان و پیروان اوست پس در این هنگام باطل گرایان به شک می‌افتند هرگاه گوینده‌ای از آسمان نداء بزند که حق با اولاد محمد (ص) است در آن هنگام ظهور مهدی (عج) به سر زبان‌ها می‌افتد به گونه‌ای که غیر از او یاد نمی‌کنند. [۵]
۶. خروج دجال: این نشانه در کتب اهل سنت از علائم برپایی قیامت شناخته شده است [۶]، ولی در منابع روایی شیعه از نشانه‌های ظهور است؛ و اشکال ندارد که هم علامت ظهور و هم علامت معاد باشد. چون خود ظهور امام عصر (عج) هم از علائم آخرالزمان می‌باشد.
دجال فردی است که در آخر الزمان و پیش از قیام مهدی (عج) خروج می‌کند و غیر عادی است و با انجام کار‌های شگفت انگیز جمع زیادی از مردم را می‌فریبد و سرانجام به دست عیسی مسیح (ع) در کنار دروازه «لد» در منطقه شام به هلاکت می‌رسد. در مورد دجال نظریه‌های متعددی طرح شده است مثلا گروهی آن را فردی نامیده اند و دسته‌ای آن را جریانی می‌دانند و نه شخص معین که مطرح کردن این امور مجال دیگری را می‌طلبد. [۷]
پی نوشت:
[۱]کمال الدین، ص. ۶۵۱. و بحار الأنوار، ج. ۵۲، ص. ۲۱۵؛ و کنز العمال، ج. ۱۴، ص. ۲۷۲؛ تاریخ غیبت کبری، ص. ۵۱۸ الی ۵۲۰.
[۲]مراصد الاطلاع، ج. ۱، ص. ۲۳۹؛ وافی، ج. ۲، ص. ۴۴۲؛ مسائل العشره چاپ شده در مجموع مصنفات شیخ مفید، ج. ۳، ص. ۱۲۲ و غیبت نعمانی، ص. ۲۵۲، منتخب الأثر، ص. ۴۵۹؛ کتاب الغیبه نعمانی ص. ۲۵۲، تاریخ غیبت کبری ص. ۴۹۹ ـ. ۵۲۰.
[۳]تاریخ غیبت کبری، ص. ۵۲۵، کتاب غیبت نعمانی ۲۵۲.
[۴]منتخب الأثر، ۴۵۹، تاریخ الغیبه الکبری، ص. ۵۱۱؛ الارشاد، ج. ۲، ص. ۳۷۴؛ اعلام الوری، ص. ۴۲۷.
[۵]تاریخ ما بعد الظهور/۱۷۶ ـ. کشف الغمه ج. ۳، ص. ۲۶۰، وافی، ج. ۲، ص. ۴۴۵ ـ. ۴۴۶، کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص. ۴۳۵ و ۴۵۴ و ۴۵۳ - ارشاد، ج. ۲، ص. ۳۷۱؛ کمال الدین / ۶۵۱ بحار الأنوار، ج. ۵۲، ص. ۲۰۴-۲۸۸-۲۹۰؛ منتخب الاثر، ص. ۴۵۹، غیبت نعمانی/۲۵۴.
[۶]سنن ترمذی، ج. ۴، ص. ۵۰۷ ـ. ۵۱۹؛ سنن ابی داوود؛ ج. ۴، ص. ۱۱۵؛ صحیح مسلم، ج. ۱۸، ص. ۴۶ و ۸۱.
[۷]بحارالأنوار، ج. ۵۲، ص. ۱۹۳ و ۲۰۹؛ کمال الدین ۵۲۵ و ۵۲۶؛ کشف الغمه، ج. ۳، ص. ۲۸۱؛ المسائل العشر، چاپ شده در مصنفات شیخ طوسی، ج. ۳، ص. ۱۲۲؛ ارشاد، ج. ۲، ص. ۳۷۱، کنز العمال، ج. ۱۴، ص. ۱۹۸ـ۲۰۰.
دیدگاه تان را بنویسید