همه چیز درباره گلی که روی مژگان می‌روید!

جام جم: این بیماری می‌تواند افراد را در سنین مختلف گرفتار کند. تماس دست آلوده با چشم و التهاب لبه پلک از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل‌مژه می‌شوند، همچنین تجربیات نشان می‌دهد سرمای هوا در ایجاد گل‌مژه تاثیرگذار است. عامل ایجاد این بیماری عفونت باکتریایی است. معمولا عفونت‌های باکتریایی در ریشه مژه‌ها شکل می‌گیرد و ممکن است در آن واحد بیش از یک گل مژه وجود داشته باشد. باید دانست این بیماری معمولا مسری نیست، ولی به منظور جلوگیری از انتشار عفونت باید کودکان را تشویق کرد که تا حد ممکن به چشم‌های خود دست نزنند و مرتب دست‌های خود را بشویند. از مهم‌ترین علائم این بیماری می‌توان به وجود توده ملتهب در لبه پلک، احساس سنگینی و درد پلک، سوزش و خارش و اشک ریزش، خروج موردی ترشحات چرکی از گل‌مژه و تاری دید اشاره کرد. بد نیست بدانید تاری دید از عوامل معمول گل‌مژه نیست، اما اگر گل‌مژه نسبتا بزرگ باشد با فشار روی قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می‌شود. اگر گل مژه بهبود نیابد یا این که عفونت به طور واضح بروز یابد باید سایر علل نیز مورد بررسی قرار گیرند. علاوه بر گل مژه، بیماری‌های دیگری نیز وجود دارد که شبیه گل مژه هستند، اما درمانشان متفاوت است. مثلا شالازیون که به علت انسداد در تخلیه غدد پلکی ایجاد می‌شود نیز علائمی مشابه گل مژه ایجاد می‌کند. بعد از تشخیص گل مژه با انجام اقدامات خاص می‌توان آن را درمان کرد، ولی اگر وجود گل مژه توسط پزشک رد شد باید به متخصص مراجعه شود. زمینه پوستی در بروز مکرر گل مژه نقش دارد. افرادی که پوست چربی دارند یا در محیط‌های آلوده زندگی و کار می‌کنند، افرادی که حرفه‌شان نجاری، جوش کاری، نانوایی، کشاورزی، صافکاری، نقاشی و... است و افرادی که بهداشت را رعایت نمی‌کنند و کسانی که مرتب به چشم‌هایشان دست می‌زنند، مبتلایان به دیابت، درماتیت سبورئیک و افرادی که تغذیه مناسبی ندارند و اهل مصرف زیاد شیرینی یا تنقلات هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری و عود مکرر آن قرار دارند. خانم‌ها به علت استفاده از مواد آرایشی چرب و بعضا بی‌کیفیت و آلوده در مقایسه با آقایان بیشتر گل مژه می‌زنند. در فصل مدرسه نیز معمولا گل مژه بین کودکان شایع می‌شود، اما نگرانی اصلی این است که بعد از بهبود گل مژه چه کنیم تا بیماری عود نکند. تنها راه پیشگیری از عود مجدد این بیماری، رعایت بهداشت است. برای درمان گل مژه یک پارچه را به آب ولرم آغشته کنید و سپس آن را فشار داده، به مدت ده دقیقه روی چشم‌های خود قرار دهید. بهتر است این کار چهار بار در روز انجام شود. بعد از پاره شدن گل مژه موضع آن را تمیز و خشک نگه دارید. همچنین می‌توان از پماد‌های آنتی‌بیوتیک چشمی روی پلک‌ها استفاده کرد. برای درمان گل مژه‌هایی که پر از چرک بوده و به خودی خود پاره نشده است به تخلیه آن نیاز است. اگر بیش از یک گل‌مژه وجود داشت ممکن است نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک خوراکی باشد. استفاده از شامپو‌های مخصوص شست‌و شوی پلک و مژه یا شامپو بچه برای جلوگیری از انتشار عفونت و بهبود سریع‌تر بیماری بسیار موثر است.