از بیماری جوش پولکی چه می‌دانید

سرویس سبک زندگی فردا: پیتریازیس روزه آ یک نوع بثورات خود محدود شونده است که هم در بزرگسالان و هم در کودکان اتفاق می‌افتد. به نقل از بیتوته پیتریازیس روزه آ بیشتر در کودکان و جوانان رایج است. بین سنین ۱۰ تا ۳۵ سال متداولتر است. در ماه‌های بهار و پاییز بیشتر اتفاق می‌افتد.

پیتریازیس روزه (Pityriasis rosea) یا جوش پولکی یک بیماری شایع که باعث بثورات پوستی می‌شود اگر چه این بیماری ممکن است در هر سنی رخ دهد، ولی اغلب در سنین ۱۰ تا ۳۵ سال می‌باشد. این بیماری اغلب عارضه خاصی ندارد، ولی در خانم‌های باردار می‌تواند خطرات جدی بدنبال داشته باشد.

علت پیتریازیس روزه آ

علت دقیق آن مشخص نیست. هیچ میکروبی (باکتری، ویروس یا قارچ) به عنوان علت یافت نشده است، اما انواع خاصی از ویروس هرپس انسانی می‌توانند در این زمینه نقش داشته باشند. ربطی به غذا، دارو‌ها یا استرس ندارد. با این وجود، برخی دارو‌ها (مثل دارو‌هایی که برای درمان آرتورز استفاده میشوند) می‌توانند سبب بثوراتی مشابه پیتریازیس روزه آ شوند.

پیتریازیس اغلب مسری نیست و بنابراین به دیگران منتقل نمی‌شود.

علایم شایع پیتیریازیس روزه‌آ

بثورات پوستی کم‌رنگ که اغلب به‌صورت نواحی بیضی یا گرد صورتی کم‌رنگ یا قهوه‌ای روشن در چین‌های پوستی دیده می‌شود. ممکن است در ابتلا یک لکه پوستی بزرگتر (لکه پیش‌قراول) قبل از سایر ضایعات ظاهر گردد. این ضایعات ممکن است طرح درخت کریسمس را در ناحیه قفسه سینه یا پشت ایجاد کنند.

♦ خستگی خفیف‌

♦ خارش که معمولاً خفیف است.

♦ تب و سردرد خفیف گاهگاهی‌

عواقب موردانتظار

پیتریازیس روزه‌آ معمولاً سیر طبیعی خود را در طی ۵ هفته تا ۵ ماه طی می‌کند و هیچ دارو یا درمانی برای کوتاه کردن سیر آن وجود ندارد، ولی خارش و علایم آزارنده آن را می‌توان با درمان کاهش داد.

ضایعات پوستی این اختلال جوشگاه به‌جای نمی‌گذارند مگر در صورت بروز عفونت ثانویه. بروز ضایعات جدید تا چندین هفته ادامه می‌یابد. به‌نظر می‌رسد با برطرف شدن یک دوره بیماری مصونیت مادام‌العمر حاصل می‌شود.

اگر چه پیتریازیس روزه‌آ احتمالاً ناشی از یک عامل عفونی است، خود بیماری مسری نیست. سرایت بیماری حتی با تماس‌های نزدیک خانوادگی نیز نامحتمل است.

عوارض احتمالی‌

عفونت ثانویه باکتریایی ضایعات پوستی.

درمان پیتیریازیس روزه‌آ چیست؟

پیتریازیس روزه آ یک بیماری خود محدود شونده است که در حالت طبیعی خود به خود از بین میرود. اغلب ۲ تا ۱۰ هفته طول می‌کشد، اما می‌تواند تا ۵ ماه نیز باقی بماند. اگرچه این بثورات بدون برجای گذاشتن زخمی از بین می‌رود، اما برخی افراد متوجه می‌شوند که به مدت چند ماه لکه‌های بیرنگی از آن‌ها بر پوست باقی مانده است.

از مصرف صابون‌های معطر، آب گرم، پارچه‌های پشمی و مصنوعی اجتناب کنید این کار به کاهش هرگونه خارش پوستی کمک می‌کند. اگر بثورات خارش داشت تا جای ممکن سعی کنید نخارانید.

تصور می‌شود خاراندن سبب بدتر شدن آن می‌شود و با یک خاراندن معمولی ممکن است یک سیکل شرورانه خارش تکرار شود (یعنی هر چه بیشتر بخارانید خارش بیشتر می‌شود و هر چه خارش بیشتر شود بیشتر می‌خارانید و این روند ادامه دارد.)

قرص‌های آنتی هیستامین می‌توانند به کاهش خارش کمک نمایند. می‌تواند پزشک ان‌ها را تجویز کند یا خود از داروخانه تهیه نمائید. اگر خارشتان خیلی شدید باشد ممکن است پزشکتان کرم استروئید تجویز نماید.

اگر علائمتان خیلی شدید باشد ممکن است به یک متخصص پوست ارجاع داده شوید که درمان با نور فرابنفش را برایتان تجویز نماید.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پیتریازیس روزه‌آ باشید.

- بروز موارد زیر در طی درمان‌:

- تب بالاتر از ۳/۳۸ درجه سانتیگراد

- علایم عفونت (گرمی، قرمزی، احساس درد در لمس ضایعه، درد و تورم) در بثورات پوستی