هزینه‌های سنگین گفتار درمانی روحانی
گویی برخی مشاوران دولت که خود را متخصصان عملیات روانی می‌دانند، چاره را در این دیده‌اند که هر روز تیتری را برای رسانه‌های هوادارشان خلق کنند.
روزنامه صبح نو: برخی از مدیران دولتی که حداقل ۵ سال است بر سر کارند، مدعی شده‌اند که جامعه در حال زوال اجتماعی است؛ بماند که این گفتار را از نظریه فردی دیگر اختیار کرده و آن‌را معوج ساخته‌اند، لیکن پرسش اینجاست که آقایان چرا در همین سال اول دوره دوم صدارت و وزارتشان، به‌جای رفع مشکلات متنوع معیشتی کشور، به‌فکر نظریه‌پردازی‌های معرفت‌شناسانه و کلامی و جامعه‌شناختی افتاده‌اند. همین نحو از گفتاردرمانی در اظهارنظر تازه رئیس‌جمهور محترم نیز بود؛ ایشان در سخنرانی خود به مقوله بومی‌سازی دانش پرداختند و با ذکر مصادیقی تلاش کردند امکان دینی‌بودن علم را نفی کنند. اینجا مجال گفت‌وگو در قبال این بحث نیست، اما اگر اعلام مواضع رییس‌جمهور در همین یک‌ماهه اخیر تحلیل محتوا شود، چه حجم و میزانی از آن، مرتبط با مسوولیت‌ها و وظایف ایشان است و چه مقدار خارج از این موضوع؟ این‌که عده‌ای می‌خواستند علوم اسلامی ایجاد کنند و اکنون به زعم و تعبیر رییس‌جمهور نشده است، مگر جز گفت‌وگویی در محافل دانشگاهی و حوزوی بوده است و چه ارتباطی با حوزه عمومی و دشواری‌های غالباً معیشتی و اقتصادی دارد؟ آیا جز این است که مجموعه این اظهارنظر‌ها از
۱۲ بهمن تاکنون، برای پوشش دادن به ناکامی‌ها و ناکارآمدی‌هایی است که در زمینه برجام، اف. ای. تی. اف و... حاصل آمده و متاسفانه هزینه‌های سنگینی را نیز بر کشور تحمیل کرده. گویی برخی مشاوران دولت که خود را متخصصان عملیات روانی می‌دانند، چاره را در این دیده‌اند که هر روز تیتری را برای رسانه‌های هوادارشان خلق کنند که تا مدتی افکار بدان جهت متوجه شده و مسائل اصلی را فراموش کند.
دیدگاه تان را بنویسید