اگر من جای آقای نجفی بودم، شهردار تهران نمی‌شدم/ معاونان شهردار تهران ناکارآمد هستند
اسماعیل دوستی می‌گوید: «اگر من به جای آقای نجفی بودم هیچ وقت شهرداری تهران را نمی‌پذیرفتم. زیرا که شهرداری تهران مسائل و پیچیدگی‌های بسیاری دارد و این در حالی است که این سازمان یک وزارتخانه نیست که خزانه داشته باشد و درآمدش تامین شود و شهرداری فقط هزینه کند. بلکه با وجود تمام خرج‌هایی که شهر تهران دارد، شهرداری باید به فکر کسب درآمد باشد تا بتواند هزینه‌های شهر را بپردازد.»
سرویس اجتماعی فردا: اسماعیل دوستی، نایب رئیس سابق کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در رابطه با عملکرد نجفی در شهرداری تهران به خبرنگار «فردا» می‌گوید: «اگر من به جای آقای نجفی بودم هیچ وقت شهرداری تهران را نمی‌پذیرفتم. زیرا که شهرداری تهران مسائل و پیچیدگی‌های بسیاری دارد و این در حالی است که این سازمان یک وزارتخانه نیست که خزانه داشته باشد و درآمدش تامین شود و شهرداری فقط هزینه کند. بلکه با وجود تمام خرج‌هایی که شهر تهران دارد، شهرداری باید به فکر کسب درآمد باشد تا بتواند هزینه‌های شهر را بپردازد؛ و در این شرایط می‌گویم که کاش آقای نجفی نمی‌آمد. به عبارتی باید بگویم که شهرداری تهران گاو نر می‌خواهد و مرد کهن. البته حالا که این اتفاق افتاده به نظرم باید کمکش کنیم، البته اگر بپذیرد!»
این عضو سابق شورای شهر تهران با اشاره به اینکه حداقل یکسال زمان نیاز است تا در مورد مثبت یا منفی بودن عملکرد شهردار تهران نظر داد می‌گوید: «من با وجود اینکه اصلاح طلب هستم و آقای نجفی را هم خیلی دوست دارم، معتقدم که آقای نجفی استراتژی ندارند.»
دوستی در ادامه به سه تذکر خطاب به شهردار و شورای شهر تهران اشاره می‌کند و می‌گوید: «به نظرم آقای نجفی نباید خودش را در همه مسائل دخالت دهد. او باید به فکر حل مشکلات تهران باشد و برای توسعه پایتخت راهکار ارائه دهد و معاونان او درگیر مسائل حاشیه‌ای شوند که این روز‌ها از این حواشی در رسانه‌ها و مطبوعات بسیار نوشته می‌شود. مثلا همین رفتن به دادسرا بخاطر رقص دختران در برج میلاد؛ باید به جای آقای نجفی معاون حقوقی او یا مسئول روابط عمومی شهرداری به دادسرا می‌رفت؛ و اصلا به صلاح نبود که شهردار تهران خودش به دادسرا برود. حتی می‌شد در این رابطه با دادستان تهران تلفنی صحبت و ایشان را متقاعد کند. البته منظور من به هیچ وجه لجبازی با قوه قضاییه نیست، منظورم این است که به نظر من برای جایگاه شهردار تهران خیلی شایسته و سزاوار نبود که خودش به دادسرا برود.»
نایب رئیس سابق کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران تذکر بعدی را به اعضای شورای شهر می‌دهد و می‌گوید: «تذکر دوم این است که درست نیست که اعضای شورای شهر هر روز بگویند که ۵۲ هزار میلیارد، بدهی داریم و عضو دیگری از شورا بگوید ۱۵ هزار دختر بیوه داریم! این مسائل جزء وظایف اعضای شورای شهر نیست، بلکه وظیفه اصلی شان کار و عمل است. بیش از یک میلیون نفر به اعضای شورا رای داده اند و حالا نوبت شورایی هاست که قدر رای را بدانند.»
اسماعیل دوستی با اشاره به دوره فعالیت خود در شورای شهر می‌گوید: «ما در دوره چهارم شورای شهر با حدودا ۱۸۰ هزار رای انتخاب شدیم و به نظرم احساس و باور کار کردیم و پاسخگوی تهرانی‌ها بودیم. اما اعضای شورای شهر فعلی که با ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار رای داخل شورا رفته اند به نظرم تا الان عملکردشان، خیلی شایسته آن رای نیست. شایسته امیدی که در جامعه ایجاد شده بود نیست. باید تا دیر نشده بنشینند و فکری برای تهران کنند، باید برنامه داشته باشند که به نظر من در شورا برنامه‌ای برای اداره تهران وجود ندارد و باید این‌ها خودشان را جمع و جور کنند.»
این عضو اصلاح‌طلب شورای شهر چهارم تذکر دومی را خطاب به محمدعلی نجفی می‌دهد و می‌گوید: «تذکر دوم من به آقای نجفی در مورد انتصاب معاونینش است. درست است که آقای نجفی از آدم‌های خوبی برای معاونت شهرداری تهران استفاده کرده، اما معاونت‌ها در جای خود نیستند. یعنی آقای حجت نباید معاون شهرسازی باشد، هرچند که آقای حجت جزء مفاخر این کشور است. اما به درد این پست نمی‌خورد. یا مثلا آقای حناچی اصلا آدم عملیاتی نیست. یک برنامه ریز تئوریک است. در صورتی که معاون عمرانی شهردار باید کف خیابانی باشد. باید برود در خیابان و کنار پیمانکاران و در داخل پروژه‌ها باشد. در نتیجه اگر آقای نجفی می‌خواهد در شهرداری تهران ماندگار شود و توفیق پیدا کند باید حتما روی معاونت هایش تجدید نظر کند.»
دیدگاه تان را بنویسید