ماجرای سوءاستفاده یک روزنامه از عکس‌های جهانگیر رزمی

جهانگیر رزمی عکاس پیشکسوتِ انقلاب و دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، گفت: من از سال ۱۳۴۸ فعالیت عکاسی خود را آغاز کردم، در دوران انقلاب از مبارزات مردم قم در خیابان چهارمردان و درگیری‌های تهران و تبریز عکاسی کردم، سپس از روز‌های پیروزی انقلاب و پس از آن از دفاع مقدس عکاسی کردم. جاذبیت امام خمینی (ره) در عکاسی از این وقایع برای ما تأثیر بسیار زیادی داشت، این عامل موجب شد تا بدون هیچ واهمه‌ای به عرصه عکاسیِ انقلاب و دفاع مقدس وارد شویم و کار خود را با عشق و علاقه ادامه دهیم.

رزمی حاصل یک عمر فعالیت عکاسی را خوب ارزیابی کرد و افزود: البته دلم نمی‌خواست که در صحنه‌هایی همچون کشتار مردم توسط عوامل رژیم پهلوی و جنگ تحمیلی، حاضر و ناظر باشم، اما به عنوان یک عکاس مطبوعاتی وظیفه داشتم که در این صحنه‌ها به عکاسی بپردازم و عکسهایم را به روزنامه بدهم تا سردبیر از میان آن‌ها و بنا بر موقعیت‌های مختلف به انتخاب عکس‌ها و انتشار آن‌ها بپردازد. اما با تمام این اوصاف، شغل خود را بسیار دوست دارم. عکاسی مطبوعاتی با سایر انواع عکاسی تفاوت دارد و خاطرات خوب و بدِ زیادی از آن به جا می‌ماند.

رزمی در توصیه به عکاسان جوان، بیان کرد: اول اینکه نسبت به کار خود تعهد داشته باشند. دوم اینکه همیشه یک کپی از عکس‌ها برای خودشان داشته باشند، من فریب خوردم و عکسهایم را به یکی از روزنامه‌ها دادم و آن‌ها هم از صداقت من سوءاستفاده کردند و امروز دیگر صاحب هیچ‌کدام از آثارم نیستم تا بتوانم نمایشگاه برپا کنم و از این بابت بسیار ناراحت هستم؛ به عکاسان جوان سفارش می‌کنم در این زمینه به هیچکس اعتماد نکنند. سوم اینکه عکاسی شغلی است که از هر کسی بر نمی‌آید و یک عکاس باید عاشق کارش باشد چراکه عکاسی درآمد چندانی ندارد و استرس، فشار و ناراحتی بسیاری را به همراه دارد؛ به نظر من اگر یک عکاس به کارش علاقه ندارد حتی اگر دستفروشی کند بهتر از عکاسی است و شاید هزینه‌های زندگی‌اش هم بهتر تأمین شود.