لحظه شماری دولت و مجلس نسبت به شفافیت برای دشمن
تصویب FATF یعنی اینکه در شب عملیات و در وسط میدان جنگ منور بزنیم، یعنی مشخصات سنگر‌ها و کمین‌های دفاع و حمله به دشمن را، به دست آن‌ها بدهیم؛ یعنی با دست خود و با برچسب جهانی شدن، نقشه‌های خود را در اختیار بیگانگان قرار دهیم.
خبرگزاری فارس: رضا صفری فعال حوزه و دانشگاه طی یادداشتی درباره بررسی CFT در مجلس نوشت: تصویب FATF یعنی اینکه در شب عملیات و در وسط میدان جنگ منور بزنیم، یعنی مشخصات سنگر‌ها و کمین‌های دفاع و حمله به دشمن را، به دست دشمن بدهیم؛ یعنی با دست خود و با برچسب جهانی شدن، نقشه‌های خود را در اختیار بیگانگان قرار دهیم؛ چگونه است که ترامپ به خاطر منافع آمریکا از معاهده محیط زیست پاریس جدا می‌شود، اما ما با دست خود حاضریم در چاه معاهده‌هایی مانند FATF بیفتیم؟
متن این یادداشت به شرح زیر است:
«یکی دیگر از نسخه‌های شکم پیچ جریان غرب‌گرا که امروز گریبان گیر فضای سیاسی کشور شده، ماجرای FATF و ادعای حل شدن مشکلات کشور و جلوگیری از منزوی شدن ایران با تصویب این پیمان است؛ رهبر معظم انقلاب به مجلس توصیه کردند که در موضوعاتی مثل مبارزه با تروریسم یا قانون مبارزه با پولشویی مستقلاً قانون گذاری کند.
هرچند که ایشان موضوع را به مجلس واگذار کرده اند، اما چند نکته در مورد حواشی این پیمان بین المللی و واکنش دولت و مجلس به آن قابل ذکر است:
برخی از نمایندگان مدعی این هستند که لایحه FATF برای ایجاد شفافیت مالی بوده و به نفع کشور است؛ باید گفت: مجلسی که حقوق و مزایای نمایندگانش شفاف نیست، آراء نمایندگان آن برای مردم شفاف نیست و اکثریت نمایندگان آن با بهانه‌های مختلف با شفافیت آراء نمایندگان مخالفت کرده اند، چگونه است که به جای تصویب قوانین جامع و مانع، برای دشمنان این کشور حاضر است شفافیت ایجاد کند، اما مردم که صاحبان اصلی این مملکت هستند نباید از بده و بستان‌ها و آراء نمایندگانش مطلع باشند.
چگونه است که نمایندگان مجلس، طرح اعاده اموال نامشروع مسئولین را پیگیری نمی‌کنند؟ دولت و مجلس که در پی شفافیت برای دشمن هستند، آیا حاضرهستند که لیست همه دارای‌هایی ها و مشاغل خود و بستگان را برای ملت شفاف بگویند؟ در روز‌های انتخابات سال ۹۶ با وجود درخواست محمدباقر قالیباف دیدیم که همین عده با بهانه‌های مختلف از اعلام اموال خود برای مردم خودداری کردند.
به برکت سپاه و نیرو‌های نظامی مقتدر، کشور در برابر نفوذ تروریست‌ها واکسینه شده است، اما تروریست‌های اقتصادی چطور به همین راحتی در این کشور فعالیت می‌کنند؟ ضربه‌ای که این تروریست‌ها در این چهل سال به اقتصاد مملکت زده اند، صد تا از امثال داعش و ریگی هم به این کشور نزده اند.
آیا بین برخی از نمایندگان و اعضای دولت با آن‌ها ارتباطی است که نباید گفته شود؟ چگونه است که مجلس با سازمان مبارزه با مفاسد اقتصادی مخالفت کرده است؟
مردم هیچ گاه کلاه گشادی که برجام بر سر اقتصاد این مملکت گذاشت را فراموش نخواهند کرد، چرا نمایندگان مجلس و دولتِ برجام می‌خواهد کلای دیگری را این بار بر سر امنیت کشور بگذارند؟
یادمان نمی‌رود که رئیس جمهور در جمع مردم اهواز در مورد توافق ژنو و برجام گفته بود که «توافق ژنو یعنی تسلیم قدرت‌های بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران»، اما در این سال ها، اقتصاد کشور بود که تسلیم برجام شد و این فقرای جامعه بودند که در مسائل معیشتی خودتسلیم گرانی و رکود و بیکاری شدند؛ هر وقت برجام توانست مشکل تحریم‌های بانکی و مشکلات کشور را حل کند، FATF هم می‌تواند؛
بعضی از ساده اندیشان سیاسی می‌گویند قیمت دلار با پیوستن به FATF کاهش می‌یابد و یا اینکه کشور از انزوا خارج می‌شود، در حالیکه بخشی از FATF در کشور اجرا شده است با همه این‌ها دیدیم که چگونه وضعیت دلار به موقعیت کنونی خود رسید.
آیا کشوری که ۱+۵ برای مذاکره با آن، به این سو و آن سوی دنیا می‌رود، منزوی است؟ کشوری که در ریشه کن کردن حکومت داعش در این منطقه نقش محوری داشته، منزوی است؟
کشوری که از نظر علمی به گواه آمار‌های بین المللی این اندازه پیشرفت داشته، منزوی است؟
کشورمان زمانی منزوی خواهد شد که پیشرفت خود را به جایمجاهدت در تولید داخلی و اجرای اقتصاد مقاومتی، به مذاکره با غرب و قرارگرفتن در دام آن‌ها گره بزند.
دولت در موقعیت جنگ اقتصادی، وزیر اقتصاد و وزیر کار ندارد، سخنگو ندارد، برای فرار از استیضاح، زمزمه استعفاء وزیر صنعت و معدن یک روز تأیید و یک روز تکذیب می‌شود، چندین ماه در چین و هند که از مهمترین متحدان اقتصادی کشور هستند، سفیر نداشته و اخیراً قدم‌هایی برداشته شده، با وجود همه مشکلات معیشتی مردم، رئیس دفتر رئیس جمهور می‌گوید که دلیلی برای عذر خواهی از جانب رئیس جمهور نیست و افراد مسأله دار دولت نیز توسط رئیس جمهور کنار گذاشته نمی‌شوند.
آیا با وجود چنین رویکردی دیگر نیازی به تحریم خارجی است؟ ظاهراً این بی مدیریتی - در خوشبینانه‌ترین حالت - دولت است که ملت را تحریم کرده و چنین تحریمی به مراتب سهمگین‌تر از تحریم خارجی است.
با تصویب تعهد نامه بین المللی که در آن سازمان منافقین و گروه‌های تروریستی دیگر جزو تروریسم محسوب نمی‌شوند، اما نتیجه اش این است که دانشگاه صنعتی شریف، سپاه پاسداران و سردار سلیمانی در لیست تحریم قرار می‌گیرند، به دنبال چه هستیم؟ نهادی که اسرائیل و عربستان ناظر آن است، خودش مروج تروریسم است.
اگر فردا به بهانه پایبند نبودن به الزامات آن ما را تحریم کردند چه کنیم؟ شاید دوباره از آستین خود چیزی شبیه به برجام و FATF در می‌آوریم و آسمان و ریسمان به هم می‌بافیم.
اگر این هم تمام شد باید به ما بگویند موشک‌های شما برای دنیا تهدید است، یا باید اسرائیل را به رسمیت بشناسید، به اوضاع منطقه کاری نداشته باشید، مشکل حقوق بشر دارید و...
تصویب FATF یعنی اینکه در شب عملیات و در وسط میدان جنگ منور بزنیم، یعنی مشخصات سنگر‌ها و کمین‌های دفاع و حمله به دشمن را به دست دشمن بدهیم؛ یعنی با دست خود و با برچسب جهانی شدن، نقشه‌های خود را در اختیار بیگانگان قرار دهیم؛ چگونه است که ترامپ به خاطر منافع آمریکا از معاهده محیط زیست پاریس جدا می‌شود، اما ما با دست خود حاضریم در چاه معاهده‌هایی مانند FATF بیفتیم؟
در هر صورت دولت باید تلاش کند که به جای پیدا کردن کلید گمشده تدبیر و امید، کلید نفوذ به کشور را به دست بیگانگان ندهد و آن کلید ادعایی خود را که پنج سال است منتظرش هستیم هرچه زودتر پیدا کند.»
دیدگاه تان را بنویسید